วารสารเกษตรนเรศวร

การพัฒนาระบบจัดการฟาร์มเลี้ยงไก่อัจฉริยะด้วยเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่งและ ข้อมูลสารสนเทศ

2024-05-05T14:57:32+07:00

ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม มีการจำแนกเป็น 4 กลุ่มหลักๆ ได้แก่การปลูกพืช การประมง การเกษตรผสมผสาน และการปศุสัตว์ โดยปัจจุบันมีการนำเอาเทคโนโลยีเข้ามาปรับปรุงและประยุกต์ใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตมากขึ้น โดยเฉพาะด้านการปศุสัตว์ เช่น ฟาร์มไก่ไข่ มีการนำเอาเทคโนโลยี เซนเซอร์ เข้ามาช่วยในการตรวจวัด อุณหภูมิ ความชื้น แก๊สแอมโมเนีย และแสงสว่าง ที่ใช้ในการควบคุมสิ่งแวดล้อมภายในฟาร์มไก่ไข่ ซึ่งสภาพแวดล้อมภายในฟาร์มไก่ไข่เป็นสิ่งสำคัญในการเลี้ยงไก่ไข่ เพราะจะส่งผลต่อตัวแม่ไก่และไข่ ดังนั้นงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบและพัฒนาเซนเซอร์ และนำข้อมูลที่ได้จากเซนเซอร์มาวิเคราะห์ข้อมูลร่วมกับการเก็บไข่ที่มีปัญหาทั้ง 11 ประเภท โดยใช้การวิเคราะห์ข้อมูลในเชิงพื้นที่ ผลลัพธ์ที่ได้พบว่า เซนเซอร์ที่ได้พัฒนาขึ้นมีการส่งข้อมูลและมีการแสดงผลแบบเรียลไทม์บน Smart phone (MQTTool) ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า อุณภูมิและความชื้นที่สูงมีผลกับการออกไข่ของแม่ไก่ โดยไข่ที่พบในบริเวณที่มีการวิเคราะห์ คือ ไข่ซีด และแก๊สแอมโมเนียที่สูงไม่มีผลกับการออกไข่ของแม่ไก่ เนื่องจากการเก็บไข่ที่มีปัญหาพบมากในแก๊สแอมโมเนียที่ต่ำ ส่วนแสงสว่างมีการใช้งานปกติและมีผลกับการออกไข่ของไก่ เนื่องจากไก่ได้รับแสงสว่างที่เพียงพอต่อการเจริญเติบโต ซึ่งงานวิจัยนี้จะทำให้เกษตรกรสามารถรับรู้สภาพแวดล้อมภายในฟาร์มไก่ไข่ได้อย่างแม่นยำ ทำให้สามารถตรวจสอบและควบคุมสภาพแวดล้อมอย่างถูกต้องและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ผลของอุณหภูมิ ความชื้น และฤดูกาลต่อระดับคอร์ติซอลในโคนมสายพันธุ์โฮลสไตน์ฟรีเชียน

2023-12-25T16:19:18+07:00

อุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์เป็นปัจจัยหลักสำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับการจัดการความเครียดในโคนมและส่งผลต่อการผลิตน้ำนม วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงระดับฮอร์โมนคอร์ติซอลของโคนมแม่พันธุ์โฮลสไตน์ฟรีเชียนที่ได้รับอิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม และความชื้นในอากาศในช่วงฤดูกาลต่างๆ ในจังหวัดลำพูน ด้วยเทคนิค Sandwich ELISA โดยใช้ความเข้มข้นของปริมาณคอร์ติซอลเป็นค่ามาตรฐาน 0, 0.039, 0.078, 0.156, 0.315, 0.625, 1.25, 5 และ 10 ng/ml เพื่อใช้ในการคำนวณปริมาณฮอร์โมนคอร์ติซอลในตัวอย่างสารสกัดจากมูลโค จากผลการศึกษาพบว่าค่าเฉลี่ยของอุณหภูมิ 28.16°C ความชื้นสัมพัทธ์ 34.36% ค่า THI 72.40% และปริมาณของฮอร์โมนคอร์ติซอล 12.84 ng/ml ซึ่งปริมาณของฮอร์โมนคอร์ติซอลในฤดูฝนมีค่าเฉลี่ยที่ 16.96 ± 7.83 ng/ml ซึ่งมีค่าสูงกว่าในฤดูหนาว (7.94 ± 3.01 ng/ml) เนื่องจากมีความสัมพันธ์กับความชื้นสัมพัทธ์ที่วัดได้ภายในโรงเรือนพบว่ามีค่าความสูงช่วงฤดูฝนของเดือนสิงหาคมและตุลาคม โดยค่าความความชื้นที่วัดได้ 52.29 และ 54.19 % ตามลำดับ และอุณภูมิในช่วงฤดูหนาวมีความแปรปรวนของสภาพอากาศก่อนที่จะเข้าสู่ฤดูร้อนจึงส่งผลต่อปริมาณฮอร์โมนคอร์ติซอลในฤดูหนาวสูงกว่าในฤดูร้อน รวมถึงความชื้นที่สูงช่วงฤดูหนาวของเดือนมกราคมซึ่งมีความชื้นสูงถึง 52.71% นอกจากนี้ปริมาณของฮอร์โมนคอร์ติซอลต่ำสุดในช่วงฤดูร้อน 7.03 ± 2.93 ng/ml ผลการศึกษาพบว่าความสัมพันธ์ระหว่างอุณหภูมิ ความชื้น และฤดูกาลต่อระดับคอร์ติซอลในโคนมสายพันธุ์โฮลสไตน์ฟรีเชียน ค่าเฉลี่ยปริมาณคอร์ติซอลต่ออุณหภูมิอากาศมีค่าสหสัมพันธ์เท่ากับ 0.17 (P<0.05) และค่าเฉลี่ยปริมาณคอร์ติซอลต่อ ความชื้นสัมพัทธ์ ฤดูกาล และ ค่า THI มีค่าสหสัมพันธ์เท่ากับ 0.435, 0.543 และ 0.347 ตามลำดับ (P<0.01) ดังนั้นจากการศึกษาในครั้งนี้พบว่าอุณภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ และฤดูกาล มีผลต่อปริมาณคอร์ติซอลซึ่งแสดงถึงความเครียดในโคนมสายพันธุ์โฮลสไตน์ฟรีเชียน

Efficacy of S-Metolachlor and Acetochlor on Weed Control in Sweet Corn

2024-04-30T11:36:46+07:00

วัชพืชรบกวนการเจริญเติบโตของข้าวโพดหวานโดยการแก่งแย่งแข่งขันปัจจัยต่าง ๆ ส่งผลกระทบให้ผลผลิตข้าวโพดหวานลดลง เกษตรกรผู้ปลูกข้าวโพดหวานจังหวัดสุโขทัย นิยมใช้สารกำจัดวัชพืชอาทราซีนตามด้วยพาราควอต อย่างไรก็ตามพาราควอตมีประกาศห้ามใช้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2563 ทำให้ต้องหาสารชนิดอื่นทดแทน งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของสารกำจัดวัชพืชประเภทก่อนงอก ได้แก่ เอส-เมโทลาคลอร์และอะเซโทคลอร์ต่อการควบคุมวัชพืชในข้าวโพดหวาน ดำเนินการทดลองในแปลงเกษตรกร อ.ศรีสำโรง จ.สุโขทัย ระหว่างเดือนมีนาคม พ.ศ. 2563 - กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 วางแผนการทดลองแบบ RCBD มี 5 ซ้ำประกอบด้วย 11 กรรมวิธี ได้แก่ การไม่กำจัดวัชพืช, การกำจัดวัชพืชด้วยจอบ 2 ครั้ง, การกำจัดวัชพืชด้วยวิธีของเกษตรกร (อาทราซีนตามด้วยพาราวอต), การพ่นสารกำจัดวัชพืชอะเซโทคลอร์ อัตรา 340 และ 538 กรัมสารออกฤทธิ์ต่อไร่ ที่ 1 และ 7 วันหลังปลูก, การพ่นสารกำจัดวัชพืชเอส-เมโทลาคลอร์อัตรา 255 และ 340 กรัมสารออกฤทธิ์ต่อไร่ ที่ 1 และ 7 วันหลังปลูก ผลปรากฏว่า วัชพืชที่สำคัญในพื้นที่ ได้แก่ หญ้านกสีชมพู หญ้าตีนนก และแห้วหมู การพ่นสารเอสเมโทลาคลอร์ทั้งสองอัตรา ที่ 1 และ 7 วันหลังปลูก สามารถควบคุมวัชพืชได้ดีกว่าสารวัชพืชอะเซโทคลอร์ และกรรมวิธีของเกษตรกร โดยมีจำนวนวัชพืชและน้ำหนักแห้งน้อยกว่าอย่างมีน้อยสำคัญ ผลต่อผลผลิตข้าวโพดหวาน พบว่า การพ่นสารกำจัดวัชพืชเอส-เมโทลาคลอร์ทั้งสองอัตรา ที่ 1 หรือ 7 วันหลังปลูก ให้จำนวนฝัก และน้ำหนักฝักสด ซึ่งมากกว่า กรรมวิธีการอื่น ๆ และไม่แตกต่างกันกับการกำจัดวัชพืชด้วยจอบ หลังการเก็บเกี่ยวข้าวโพดหวานได้นำดินที่ความลึก 0–15 และ 15–30 เซนติเมตร ทดสอบการตกค้างของสารด้วยวิธีการทดสอบทางชีวภาพต่อข้าวสาลี พบว่า ที่ความลึก 0–15 การพ่นด้วยเอส-เมทาโลคลอร์และอะเซโทคลอร์ ทั้งสองอัตราให้ผลต่อน้ำหนักแห้งของข้าวสาลีไม่แตกต่างกันกับกำจัดวัชพืชด้วยจอบ ส่วนที่ระดับความลึก 15–30 เซนติเมตร พบว่า สารกำจัดวัชพืชเอส-เมโทลาคลอร์ที่อัตรา 340 กรัมสารออกฤทธิ์ต่อไร่ ที่ 7 วันหลังปลูก ให้น้ำหนักแห้งของข้าวสาลีน้อยกว่ากรรมวิธีการอื่นๆ แสดงให้เห็นว่าอาจจะเกิดการตกค้างของสารในดินที่ความลึกระดับ 15–30 เซนติเมตร ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าสารเอสเมโทลาคลอร์ทั้งสองอัตรา พ่นที่ 1 หรือ 7 วันหลังปลูก สามารถควบคุมวัชพืชในข้าวโพดหวานได้ดีกว่าสารอะเซโทคลอร์ อย่างไรก็ตามเอสเมโทลาคลอร์อัตรา 340 กรัม อาจจะเป็นเกิดการตกค้างของสารในดินที่ระดับความลึก 15 – 30 เซนติเมตร ซึ่งจะต้องพิจารณาชนิดของพืชที่จะปลูกในรอบต่อไป

การลดเกลือในไข่ขาวเค็มและการประยุกต์ใช้ในโจ๊กกึ่งสำเร็จรูปเสริมโปรตีนไข่ขาว

2024-01-12T15:16:35+07:00

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการลดเกลือในไข่ขาวเค็มโดยวิธีการต้ม และศึกษาอัตราส่วนของปริมาณข้าวและปริมาณไข่ขาวเค็มที่ผ่านการลดเกลือต่อสมบัติทางเคมีกายภาพของโจ๊กกึ่งสำเร็จรูปเสริมโปรตีนไข่ขาว โดยศึกษาอัตราส่วนข้าวไรซ์เบอร์รี่ต่อไข่ขาว คือ 100:0, 80:20, 60:40, 40:60, และ 20:80 จากการศึกษาพบว่า สภาวะที่เหมาะสมในการลดเกลือโดยใช้วิธีต้มที่จำนวนรอบการต้ม 5 รอบ สามารถกำจัดเกลือได้ 97.32%
มีปริมาณโปรตีน 97.93% และปริมาณผลผลิต 95.02% มีความเหมาะสมสำหรับนำไปผลิตเป็นโจ๊กกึ่งสำเร็จรูปเสริมโปรตีนไข่ขาวได้ การศึกษาอัตราส่วนของปริมาณข้าวและปริมาณไข่ขาวเค็มที่ผ่านการลดเกลือต่อสมบัติทางเคมีกายภาพ พบว่า ปริมาณอะไมโลส ค่าความหนืดสูงสุด (peak viscosity) ค่าความหนืดที่ต่ำที่สุดในช่วงการทำให้เย็น (holding strength) ผลต่างระหว่างค่าความหนืดสูงสุด และค่าความหนืดต่ำสุด (breakdown) ค่าความ
หนืดสุดท้าย (final viscosity) ค่าการคืนตัว (setback) และอุณหภูมิที่เริ่มเปลี่ยนแปลงค่าความหนืด (pasting temperature) มีค่าลดลง เมื่อปริมาณไข่ขาวเพิ่มมากขึ้น ในขณะที่ค่าเวลาที่เกิดความหนืดสูงสุด (peak time) มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น สำหรับสมบัติด้านรีโอโลยี พบว่า เมื่อปริมาณไข่ขาวเพิ่มมากขึ้น ทำให้ตัวอย่างมีลักษณะเป็นของแข็งมากกว่าของเหลว และมีความยืดหยุ่นเพิ่มมากขึ้น โดยสูตรที่เติมไข่ขาว 80% มีค่า G' และ G" สูงที่สุด และ
สูตรที่เติมไข่ขาว 20% มีค่า G' และ G" ต่ำที่สุด ในขณะที่ค่า tan δ ของทุกตัวอย่าง มีค่าน้อยกว่า 1

ประสิทธิภาพของสารสกัดใบกระท่อมต่อการยับยั้งเชื้อ Salmonella typhimurium และ Escherichia coli ในเนื้อไก่

2023-12-27T09:23:50+07:00

กระท่อมเป็นพืชสมุนไพรพื้นบ้านที่มีการใช้ทั่วไปในพื้นที่ภาคใต้ของประเทศไทย ปัจจุบันมีการนำใบกระท่อมมาใช้ประโยชน์ทางการแพทย์จากคุณสมบัติทางเภสัชวิทยา งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการสกัดสารและฤทธิ์ของสารสกัดต่อการยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย Salmonella typhimurium (S. typhimurium) และ Escherichia coli (E. coli) ด้วยวิธี Agar well diffusion และต่อคุณภาพเนื้อไก่สด ผลการศึกษาพบว่าสารสกัดจากใบพืชกระท่อมด้วยเอทานอลสามารถต้านการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย S. typhimurium และ E. coli ได้มีประสิทธิภาพกว่าการสกัดใบพืชกระท่อมด้วยน้ำ ค่าความเข้มข้นของสารสกัดกระท่อมด้วยเอทานอลในระดับต่ำสุดที่สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อแบคทีเรีย S. typhimurium และ E. coli เท่ากับ 200 mg/ml ผลการใช้สารสกัดใบพืชกระท่อมด้วยเอทานอลในเนื้อสัตว์ต่อค่าความเป็นกรด-ด่างของเนื้อ เปอร์เซ็นต์การสูญเสียจากการต้ม และจำนวนเชื้อแบคทีเรียรวมในเนื้อไก่ พบว่าสารสกัดใบพืชกระท่อมด้วยเอทานอลสามารถยับยั้งการเจริญ เติบโตของแบคทีเรียในเนื้อไก่ ชะลอการลดลงของค่าความเป็นกรดในเนื้อ ลดเปอร์เซ็นต์การสูญเสียจากการต้ม

การคัดแยกลิ้นจี่พรีเมียมแบบไม่ทำลายตัวอย่างด้วยเนียร์อินฟราเรดสเปกโตรสโคปี

2024-02-08T16:44:09+07:00

านวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการคัดแยกลิ้นจี่แบบรวดเร็วด้วยเทคนิคเนียร์อินฟราเรดสเปกโตรสโคปี ดำเนินการศึกษาโดยใช้ลิ้นจี่สายพันธุ์ป้าชิดเพื่อทำการคัดแยกลิ้นจี่พรีเมียมที่มีขนาดเมล็ดลีบเนื้อเยอะออกจากลิ้นจี่ขนาดเมล็ดปกติด้วยวิธีการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก พร้อมทั้งสร้างสมการการทำนายปริมาณของแข็งทั้งหมดที่ละลายน้ำได้ (Total soluble solid: TSS) และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ (Titratable acidity: TA) ด้วยวิธี partial least square regression นำตัวอย่างผลลิ้นจี่มาทำการวัดค่าการดูดกลืนแสงเนียร์อินฟราเรดที่ช่วงเลขคลื่น 12000-4000 cm-1 ด้วยโหมดสะท้อนกลับ โดยวัดสเปกตรัมผลลิ้นจี่ 3 ตำแหน่ง คือ ขั้วผล แก้มผล และท้ายผล ผลการทดลองพบว่าวิธีการวิเคราะห์องค์ประกอบหลักสามารถแยกกลุ่มลิ้นจี่พรีเมียมออกจากลิ้นจี่ทั่วไปได้ โดยสเปกตรัมของผลลิ้นจี่ที่ตำแหน่งแก้มผลมีประสิทธิภาพในการคัดแยกเกรดลิ้นจี่ได้ดีกว่าตำแหน่งขั้วผลและตำแหน่งท้ายผล ซึ่งให้ความแม่นยำในการคัดแยกสูงสุดที่ 96.78% สำหรับประสิทธิภาพในการทำนายค่า TSS และ TA ในผลลิ้นจี่นั้นพบว่า ให้ผลเป็นที่น่าพึงพอใจ โดยแบบจำลองที่ดีที่สุดสำหรับการทำนาย TSS และ TA มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (R) มากกว่า 0.90 และค่าความคลาดเคลื่อนจากการทำนาย (RMSECV) เท่ากับ 0.414% และ 0.038% ตามลำดับ ดังนั้นเทคนิคเนียร์อินฟราเรดสเปกโตรสโคปีจึงมีความเป็นไปได้ในการคัดแยกลิ้นจี่เกรดพรีเมียม รวมทั้งการตรวจสอบค่า TSS และ TA ของลิ้นจี่แบบรวดเร็วและไม่ทำลายตัวอย่างได้

Starter culture selection and characterization of probiotic-supplemented sweet fermented rice (Pang Kao Mak) from Leum Pua glutinous rice (Oryza sativa L. variety Leum Pua)

2024-04-09T15:51:36+07:00

การคัดเลือกกล้าเชื้อและศึกษาคุณสมบัติของแป้งข้าวหมากจากข้าวเหนียวลืมผัวเสริมโพรไบโอติก โดยใช้ลูกแป้งจาก น่าน แพร่ สุโขทัย และลำปาง เป็นกล้าเชื้อ สำหรับผลิตแป้งข้าวหมากเสริมโพรไบโอติก Saccharomyces boulardii CNCM I-745 พบว่าแป้งข้าวหมากที่ผลิตโดยใช้ลูกแป้งจากสุโขทัยได้รับคะแนนเฉลี่ยจากการทดสอบทางประสาทสัมผัสทั้งหมดสูงกว่าชุดการทดลองอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) เมื่อเก็บรักษาแป้งข้าวหมากเสริมโพรไบโอติกที่ผลิตโดยใช้ลูกแป้งจากสุโขทัยที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 56 วัน พบว่าที่ระยะเวลาต่าง ๆ ค่าสี ความเป็นกรด-ด่าง ปริมาณของแข็งที่ละลายได้ ปริมาณแอลกอฮอล์ และปริมาณแอนโทไซยานินมีความแตกต่างกัน (P<0.05) ในขณะที่จำนวนจุลินทรีย์ทั้งหมด ยีสต์ และแบคทีเรียแลกติกมีแนวโน้มลดลง (P<0.05) และตรวจไม่พบจุลินทรีย์ที่ก่อโรคในระบบทางเดินอาหาร และพบว่าแป้งข้าวหมากเสริมโพรไบโอติกได้รับคะแนนต่างกับแป้งข้าวหมากทางการค้าบางยี่ห้อทางด้านเนื้อสัมผัส ความหวานและความชอบโดยรวม (P<0.05) และมีค่าความเป็นกรด-ด่างที่สูงกว่าและมีปริมาณของแข็งที่ละลายได้และปริมาณแอลกอฮอล์ที่ต่ำกว่าผลิตภัณฑ์แป้งข้าวหมากยี่ห้ออื่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) การวิจัยนี้ทำให้ได้อาหารสุขภาพที่มีความปลอดภัยและมีคุณสมบัติตรงต่อความต้องการของผู้บริโภค

การใช้สูตรน้ำมันหอมระเหยจากพืชร่วมกับคาร์บอนไดออกไซด์ในการควบคุมแมลงศัตรูในโรงเก็บ

2024-04-22T12:36:57+07:00

การทดสอบประสิทธิภาพการรมของสูตรน้ำมันหอมระเหยที่มีจันทร์แปดกลีบ (S) เทียนข้าวเปลือก (D) และตะไคร้บ้าน (L) เป็นองค์ประกอบในอัตราส่วนต่างๆ ต่อด้วงงวงข้าวโพด โดยกำหนดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไม่ต่ำกว่า 80% โดยปริมาตร อัตราการใช้ 18 µl/ L air ที่ 6 ชั่วโมง พบว่าน้ำมันหอมระเหยสูตร S3L1 10% มีประสิทธิภาพสูงมาก โดยพบเปอร์เซ็นต์การตายถึง 79.82% รองลงมาคือสูตร S3L2 และ S3D1 มีเปอร์เซ็นต์การตายเท่ากับ 63.92-69.76% และ 59.28-66.36% ตามลำดับ และจากการทดสอบการรมที่เลียนแบบธรรมชาติโดยนำด้วงงวงข้าวโพดบรรจุในหลอดทดสอบและแทรกในกระสอบข้าวสารตามจุดต่างๆ รมที่ 24 ชั่วโมง ด้วยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ร่วมกับเอทานอล (กลุ่มควบคุม) มีผลทำให้ด้วงงวงข้าวโพดตายเพียง 6.70% ขณะที่การใช้สูตรน้ำมันหอมระเหย S3L1 10% ร่วมกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มีการตายถึง 93.99% และเมื่อทำการรมที่ 48 ชั่วโมง พบการตายของแมลงในอัตราที่ใกล้เคียงกันโดยที่การใช้สูตรน้ำมันหอมระเหยมีการตายถึง 100% ส่วนการรมแมลงทั้ง 3 ชนิด คือ ด้วงงวงข้าวโพด มอดแป้ง และมอดฟันเลื่อย มีเปอร์เซ็นต์การตายของแมลงอยู่ที่ 99.52-100% และจากความแตกต่างในคุณภาพของข้าวสารที่เกิดจากการรม พบว่าด้านของสีและคุณภาพที่สังเกตได้ในเบื้องต้น ทั้งข้าวสารและข้าวสวย มีความแตกต่างไม่มากนัก