Chemotherapy in Pregnancy

Abstract

บทคัดย่อ

มะเร็งในระหว่างการตั้งครรภ์พบได้ไม่บ่อยแต่มีความเสี่ยงสูงต่อผู้ป่วยและทารกในครรภ์ เคมีบำบัดเป็นวิธีหนึ่งในการรักษามะเร็งที่มี ผลข้างเคียงของเคมีบำบัดส่งผลต่อผู้ป่วยและทารกในครรภ์อย่างมาก ซึ่งผลดังกล่าวขึ้นอยู่กับคุณสมบัติการผ่านรก (placental transfer) ได้แก่ ความสามารถละลายในไขมันได้ดี น้ำหนักโมเลกุลต่ำ ไม่เกิดรูปทรงผูกกับโปรตีน ภาวะแทรกซ้อนของการตั้งครรภ์ที่เกิดจากเคมีบำบัดที่พบบ่อย ได้แก่ แท้ง คลอดก่อนกำหนด เม็ดเลือดขาวต่ำ สำหรับผลต่อทารกขึ้นอยู่กับช่วงระยะเวลาที่ได้รับเคมีบำบัด ระยะไตรมาสสองและสามเป็นช่วงที่เหมาะสม เนื่องจากความเสี่ยงต่อการเกิด teratogenicity ต่ำ อย่างไรก็ตามยังมีความเสี่ยงต่อ ภาวะทารกโตช้าในครรภ์ (intrauterine growth retardation) และ น้ำหนักแรกคลอดต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน ช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการคลอดควรเป็นช่วงหลังจากเคมีบำบัดอย่างน้อย 3 สัปดาห์ และควรหยุดเคมีบำบัดหลังอายุครรภ์ 35 สัปดาห์ นอกจากนี้ในช่วงที่รับการรักษาด้วยเคมีบำบัดไม่ควรให้นมบุตร

คำสำคัญ : เคมีบำบัด, มะเร็ง, ภาวะแทรกซ้อน

Abstract

Cancer during pregnancy is rare, but causes high morbidity and mortality. Chemotherapy is one of choices of treatment. Chemotherapy side effects produce maternal and fetal complications such as preterm delivery, neutropenia, abortion, teratogenicity, malformation, low birth weight, intrauterine growth retardation and fetal loss. Placental transfer is an important factor to predict chemotherapy toxicity. Factors of placental transfer are lipid solubility, low molecular weight, and no protein binding form. Fetal malformation from chemotherapy toxicity depends on gestational trimester. Receiving chemetherapy during the second and the third trimester of pregnancy is safe for teratogenicity; however,   low birth weight and intrauterine growth retardation are still at risk.  Fetus should be delivered at least 3 weeks after the last session of chemotherapy. Additionally, chemotherapy should be stopped after gestational age of 35 weeks. Lactation should be avoided during chemotherapy.

Key words : pregnancy, cancer, chemotherapy, toxicity, and placental transfer