Forensic Autopsy of Gunshot Suicide: Cases Study in Srinagarind Hospital, Faculty of Medicine, Khon Kaen University

Abstract

forensic   autopsy to search for the facts and also the manner of death. The collection of evidences from the forensic autopsy and the scene investigation will provide the manner of death. The aims of research were to find out about the prevalence of the   gunshot suicide according to type of gun, lesions   found with other   assessments   such as; shooting range, number   of shots,   site of   the entrance wounds and the bullet directions also.  

Method: the retrospective descriptive   study   was   carried   out   on   the documents   from the police and the forensic pathologists   of gunshot suicide   autopsy   at   the Srinagarind hospital from   January 1, 2000 to December 31,2014.

Results:   The cases   of gunshot   suicide   were   found totally 34 cases in the   male only. The   handgun   was used at 27 cases (79.4 %). The entrance wound at the right temporal   area were the greatest   amount at 17 cases (50.0%). The shooting ranges were mostly   the contact shot about 30 cases (88.2 %).   We   found 17 cases (50.0%) of   gunshot suicide at the right temple. The bullet   directions were from   right to left,   front   to back and   from below to top of the   head   amounted to 14 cases (82.3%).  

Conclusion:   The assessment of the   bullet directions   must be done clearly at crime scene and the area wherever complete forensic autopsy cannot be performed because it might   suggest the manner of gunshot suicide especially one contact shot at right temporal area with the bullet directions reveal from   right to left,   front   to back and   from below to top of the   head.  

การชันสูตรพลิกศพทางนิติเวชที่ยิงตัวตาย : กรณีศึกษาในโรงพยาบาลศรีนครินทร์   คณะแพทยศาสตร์   มหาวิทยาลัยขอนแก่น

วิรุจน์   คุณกิตติ^*, นิภา นุศรีอัน

ภาควิชานิติเวชศาสตร์   คณะแพทยศาสตร์   มหาวิทยาลัยขอนแก่น

หลักการและวัตถุประสงค์ : การยิงตัวตายเป็นการตายโดยผิดธรรมชาติต้องมีการชันสูตรพลิกศพตามกฎหมายเพื่อให้ทราบข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องกับการตายและพฤติการณ์การตายด้วย   การรวบรวมพยานหลักฐานในการชันสูตรพลิกศพและสถานที่เกิดเหตุจะทำให้ทราบข้อเท็จจริงต่างๆรวมถึงพฤติการณ์ที่ตายได้  การศึกษานี้ต้องการศึกษาอุบัติการณ์ของการฆ่าตัวตายด้วยอาวุธปืนแต่ละชนิด   พยาธิสภาพที่ตรวจพบ ได้แก่ ระยะยิง   จำนวนนัดที่ยิง   ตำแหน่งของบาดแผลทางเข้า รวมถึงวิถีกระสุนปืนด้วย

วิธีการศึกษา: ศึกษาเชิงพรรณนาโดยรวบรวมข้อมูลย้อนหลังจากรายงานการชันสูตรพลิกศพรายที่ตายผิดธรรมชาติของ โรงพยาบาลศรีนครินทร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ในรายที่ตำรวจระบุพฤติการณ์ที่ตาย เป็นการยิงตัวตายและผลการชันสูตรพลิกศพของนิติพยาธิแพทย์ ในระหว่างวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2543 ถึง วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2557    

ผลการศึกษา : การฆ่าตัวตายด้วยอาวุธปืนเกิดขึ้นทั้งหมด 34 ราย ในเพศชายเท่านั้น   ผู้กระทำเลือกใช้ปืนลูกโดด 27 ราย (ร้อยละ 79.4) ตำแหน่งทางเข้าพบที่ขมับขวามากที่สุด 17 ราย (ร้อยละ 50.0)   ระยะยิงส่วนใหญ่เป็นระยะประชิด 30 ราย (ร้อยละ 88.2)   กรณียิงตัวตายที่ศีรษะตรวจพบบาดแผลทางเข้าที่ขมับข้างขวา 17 ราย (ร้อยละ 50) โดยตรวจพบวิถีกระสุนปืน ขวาไปซ้าย หน้าไปหลัง และล่างขึ้นบน รวม 14 ราย (ร้อยละ 82.3)

สรุป: การตรวจวิถีกระสุนปืนจำเป็นต้องกระทำให้ชัดเจนในสถานที่เกิดเหตุและพื้นที่ที่ไม่สามารถจะทำการผ่าศพตรวจทางนิติเวชได้ เนื่องจากอาจช่วยบอกพฤติการณ์การฆ่าตัวตายจากอาวุธปืนได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการยิงในระยะประชิดที่ขมับขวาครั้งเดียวและตรวจพบวิถีกระสุนปืนจากขวาไปซ้าย หน้าไปหลังและล่างขึ้นบนศีรษะ