Family and Community Participation in Caring of Chronic Schizophrenia Patients: A Case study at Ban Tha Muang Community Roi, Et Province

Authors

  • Atiya Posri Mental Health and Psychiatric Nursing Faculty of Nursing, Roi Et Rajabath University, Roi Et 45120

Keywords:

Schizophrenia patient; participation of community

Abstract

Background and Objective : To demonstrate family and community participation in care of patients with chronic Schizophrenia  is   beneficial for  the patients , their parents, the community and the  nurses. This participatory Action Research (PAR) has two mean objectives: 1) to study the effects of community Participation in care of chronic Schizophrenia patients; 2) to study the effects of  the family support group program on the negative symtoms of patients with Schizophrenia.

Methods:  This PAR purposive sampling was used to select 12 chronic Schizophrenia patients , 12 caregivers,  2 nurses and 12 health volunteers. Study instruments include general information of the sample group , focus group and in-depth interviews, Negative Syndrome Scale . The  PAR process consisted of  four phases:  1)  planning  and development of a community participation process; 2) implementation of the process; 3) monitoring the effects; and 4) evaluation of results. Analysis of the data was performed using a quantitative and qualitative methods.

Results :  Allowing the community leader to direct community members in the participation plan enables them to think, analyze, plan, carry out and monitor patients in their community in a structured way. The negative symptoms of patients participating in the family support groups program were significantly lower than before the experiment (PL 0.05).

Conclusions This study revealed that developing the community participation plan assists in the rehabilitation of the patients. The result Suggest that  schizophrenic patients  could decrease negative symtoms  with  family support groups. This allows the patients are more freedom to live in their community.

References

1. Rössler W, Joachim Salize H, van Os J, Riecher-Rössler A. Size of burden of schizophrenia and psychotic disorders. Eur Neuropsychopharmacol. 2005; 15: 399-409.
2. Mc Grath J, Saha S, Chant D, Welham J. Schizophrenia: A Concise Overview of Incidence, Prevalence, and Mortality. Epidemiologic Rev. 2008; 30: 67-76.
3. Phanthunane P, Vos T, Whiteford H, Bertram M, Udomratn P. Schizophrenia in Thailand: prevalence and burden of disease. Popul Health Metr. 2010;24: 1-8.
4. Sadock, B.J., Sadock, V.A. Kaplan & Sadock’s synopsis of psychiatry: Behavioral Sciences and clinical psychiatry.10thed. Philadelphia: Williams & Wilkins. New York; 2007.
5. กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. รายงานสถิติผู้ป่วยนอกของโรงพยาบาลจิตเวช. ประเทศไทย. 2549
6.พิชญา เหลียงพานิช, ชมชื่น สมประเสริฐ, เอกอุมา อิ้มคำ. ผลของโปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนต่อความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแล. วารสารพยาบาลทหารบก. 2560; 3: 357-64.
7. Knapp Martin, Mc Crone P, Leeuwenkamp Oscar. Associations between negative symptoms, service use patterns, and costs in patients with schizophrenia in the five European countries. Clinical Neuropsychiatry. 2008; 5: 195-205.
8. Carpenter WT Jr, Heinrichs DW, Alphs LD. Treatment of negative symptoms. Schizophr Bull. 1985; 11: 440-52.
9. Carpenter WT Jr, Strauss JS, Bartko JJ. Flexible system for the diagnosis of schizophrenia: Report from WHO International Pilot Study of Schizophrenia. Science. 197; 182: 1275-8.
10. ธนา นิลชัยโกวิทย์, เปญ อุ่นอนงค์, ดารเณศ เกษไสว, ปราการ ถมยางกูร. Positive and negative syndrome scale ฉบับภาษาไทย (PANSS-T). กรุงเทพฯ: แจนแซ่นแลก, 2550.
11. อติญา โพธิ์ศรี, เพ็ญพักตร์ อุทิศ. ผลของโปรแกรมการสนับสนุนกลุ่มครอบครัวต่ออาการทางลบของผู้ป่วยจิตเภทชุมชน. วารสารพยาบาลสภาการชาดไทย. 2551, 1(1): 68-85
12. ปราณี มีหาญพงษ์, กรรณิการณ์ ฉัตรดอกไม้. การตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือวิจัยทางการพยาบาล.วารสารพยาบาลทหารบก. 2561,1: 9-15.
13. ศิริพร จิรวัฒน์กุล. การวิจัยเชิงคุณภาพในวิชาชีพพยาบาล(พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่น: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2548.
14. แก้วตา มีศรี, เพ็ญนภา แดงด้อมยุทธ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถของผู้ดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน. วารสารพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช. 2555; 26: 35-49.
15. เปรมฤดี ดำรักษ์, อังคณา วังทอง, อนุชิต วังทอง. การมีส่วนร่วมของชุมชนในการดูแลผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรังซับซ้อน อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี. วารสารสมาคมนักวิจัย. 2557; 19: 92-103.
16. ขวัญสุดา บุญทศ, อมรรัตน์ ศรีคำสุข ไซโตะ, สุวรรณา อรุณพงค์ไพศาล. การสนับสนุนทางสังคมต่อผู้ที่เป็นโรคจิตเภท. การประชุมวิชาการ ครั้งที่ 27 ประจำปี 2554.
17. ขุมทรัพย์ ก้อน, ทองวีณา จีระแพทย์, เพ็ญพักตร์ อุทิศ. ผลของโปรแกรมการบำบัดทางความคิดและพฤติกรรมต่ออาการด้านลบของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน. วารสารการพยาบาลสุขภาพและจิตเวช. 2559; 30: 52-65.

Published

2019-02-20

How to Cite

1.
Posri A. Family and Community Participation in Caring of Chronic Schizophrenia Patients: A Case study at Ban Tha Muang Community Roi, Et Province. SRIMEDJ [Internet]. 2019 Feb. 20 [cited 2024 Dec. 22];34(1):83-9. Available from: https://li01.tci-thaijo.org/index.php/SRIMEDJ/article/view/173324

Issue

Section

Original Articles