ผลของการฝึกการทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมและการเคลื่อนไหวต่อความสามารถในการทำกิจกรรมและความภาคภูมิใจแห่งตนของคนพิการทางการเห็น

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การฝึกการทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมและการเคลื่อนไหว (orientation and mobility training, O&M) ได้รับการส่งเสริมให้ดำเนินการทั่วประเทศไทย เพื่อช่วยให้คนพิการทางการเห็นในชุมชนสามารถดำรงชีวิตได้อย่างอิสระมากยิ่งขึ้น แต่การศึกษาเกี่ยวกับผลของการฝึก O&M ยังมีจำนวนจำกัด การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงด้านความสามารถในการทำกิจกรรมและความภาคภูมิใจแห่งตนของคนพิการทางการเห็นที่ผ่านการฝึก O&M หลักสูตรหนึ่ง

วิธีการศึกษา: อาสาสมัครคือคนพิการทางการเห็นจำนวน 40 รายที่ได้รับการฝึก O&M จำนวน 80 ชั่วโมง ตามหลักสูตรของโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ อาสาสมัครได้รับการประเมินความสามารถในการทำกิจกรรมก่อนเริ่มการฝึก เมื่อสิ้นสุดการฝึกในสัปดาห์ที่ 4 และช่วงติดตามผลในสัปดาห์ที่ 12 ด้วยแบบสอบถามที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น รวมทั้งได้รับการประเมินความภาคภูมิใจแห่งตนก่อนเริ่มการฝึกและในสัปดาห์ที่ 12 ของการติดตามผลด้วยแบบสอบถาม Rosenberg Self-esteem Scale ฉบับภาษาไทย วิเคราะห์ผลการศึกษาด้วยสถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ และ paired t-test

ผลการศึกษา: ภายหลังการฝึก O&M พบว่าอาสาสมัครมีความสามารถในการทำกิจกรรมและความภาคภูมิใจแห่งตนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001)

สรุป: การฝึก O&M เป็นเวลา 80 ชั่วโมงสามารถเพิ่มความสามารถในการทำกิจกรรมและความภาคภูมิใจแห่งตนของคนพิการทางการเห็น ผลการศึกษานี้น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับการออกแบบหลักสูตรการฝึก O&M ให้เหมาะสมกับคุณลักษณะและบริบทของคนพิการทางการเห็นในชุมชนอื่น ๆ