อัตรารอดชีพของผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากหลังการวินิจฉัยที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลศรีนครินทร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: มะเร็งต่อมลูกหมาก เป็นมะเร็งที่พบมากในเพศชาย การศึกษาที่ผ่านมา   มีการรายงานอัตรารอดชีพ แต่ยังไม่เป็นปัจจุบัน ดังนั้นการศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาอัตรารอดชีพผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลศรีนครินทร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งเป็นโรงพยาบาลระดับตติยภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

วิธีการศึกษา: แบบ Retrospective cohort study จากทะเบียนมะเร็งโรงพยาบาลศรีนครินทร์ (พ.ศ.  2556-2560) ติดตามสถานะสุดท้ายถึงปี พ.ศ. 2564  จำนวน 672 ราย วิเคราะห์อัตรารอดชีพโดยวิธี Kaplan-Meier นำเสนอค่ามัธยฐานการรอดชีพและช่วงเชื่อมั่น 95% เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มโดยสถิติ Log rank test

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมาก 672 ราย ระยะเวลาติดตาม 2,364.7 ราย/ปี เสียชีวิต 379 ราย อัตราเสียชีวิต 16.0 ต่อ 100 คน-ปี (95%CI; 14.5 - 17.7) ค่ามัธยฐานการรอดชีพ 3.87 ปี (95%CI; 3.2 - 4.6) อัตรารอดชีพหลังการวินิจฉัยในระยะเวลา 1, 3, 5 และ 7 ปี ร้อยละ 84.3 (95%CI; 81.3 - 86.9), ร้อยละ 55.2 (95%CI; 51.2 – 59.0), ร้อยละ 45.0 (95%CI; 41.1 - 48.9) และร้อยละ 37.6 (95%CI; 33.2 - 41.9) ตามลำดับ การเปรียบเทียบการรอดชีพระหว่างกลุ่ม พบว่า อายุ ชนิดของพยาธิวิทยา ลักษณะของพยาธิวิทยา ระยะโรค การแพร่กระจายไปกระดูก และการผ่าตัด มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05)

สรุป: ผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากที่ได้รับการวินิจฉัยในโรงพยาบาลศรีนครินทร์ มีอัตรารอดชีพที่สูง โดยเฉพาะระยะ early stage อัตรารอดชีพของผู้ป่วยในระยะเวลา 7 ปี สูงถึงร้อยละ 78.3 การตรวจคัดกรองและการรักษาในระยะแรกของโรคจะช่วยให้ผู้ป่วยมีระยะรอดชีพที่ยาวนานและหายขาดได้