ประสิทธิผลของการพัฒนาระบบบริการแบบไร้รอยต่อในการบริบาลฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยระยะกลางเครือข่ายจังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การฟื้นฟูสภาพช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตผู้ป่วยระยะกลาง การศึกษานี้เพื่อศึกษาสถานการณ์ พัฒนารูปแบบบริการและประสิทธิผลของการพัฒนาระบบบริการแบบไร้รอยต่อ

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงปฏิบัติการมี 3 ระยะ 1) ระยะศึกษาสถานการณ์ 2) ระยะพัฒนารูปแบบ และ 3) ระยะประเมินผลลัพธ์ ศึกษาที่โรงพยาบาลร้อยเอ็ดและโรงพยาบาลชุมชน 20 แห่ง มี 2 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ 1) สหวิชาชีพ และ 2) ผู้ป่วยระยะกลาง 789 ราย เก็บข้อมูล ตุลาคม 2563 ถึง ธันวาคม 2564 แบบผสมผสานวิธี ศึกษาเอกสารหลักฐานเชิงประจักษ์ การสนทนากลุ่ม การบันทึก การสังเกตพฤติกรรมและตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและข้อมูลเชิงปริมาณโดยการแจกแจง ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ independent t-test

ผลการศึกษา: พบว่า 1) การฟื้นฟูผู้ป่วยระยะกลางไม่ชัดเจน เจ้าหน้าที่ขาดข้อมูลผู้ป่วย ผู้ป่วยและญาติไม่เห็นความสำคัญ และขาดทุนทรัพย์ 2) ระบบบริการแบบไร้รอยต่อมีองค์ประกอบ คือ กำหนดปัญหา ระบบริการมีแนวทางปฏิบัติและส่งต่อด้วยโปรแกรม NEMOCARE ติดตามผลลัพธ์ และ 3) ประสิทธิผลของการพัฒนาฯพบว่าบุคลากรพึงพอใจระดับมาก (=4.70, SD=.78) ผู้ป่วยระยะกลางเพิ่มขึ้น (=12.98, S.D.=7.88, p<0.001)  ผู้ป่วยพึงพอใจระดับมากร้อยละ 88.46 (=25.78, S.D.=1.50, p<0.001) และเพิ่มคุณภาพผลลัพธ์

สรุป: ประสิทธิผลของการพัฒนาฯ เกิดความชัดเจน เพิ่มคุณภาพบริการ เพิ่มคุณภาพชีวิตและพึงพอใจต่อระบบบริการ