การศึกษาปริมาณรังสีอ้างอิงการถ่ายภาพรังสีดิจิทัลทรวงอกในศูนย์หัวใจสิริกิติ์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การศึกษาปริมาณรังสีที่ผิวผู้ป่วย (entrance surface air kerma ; ESAK) ที่ได้รับจากการถ่ายภาพรังสีระบบดิจิทัลทรวงอกเป็นการกำหนดค่าปริมาณรังสีอ้างอิงระดับหน่วยงาน (typical value DRLs) โดยเปรียบเทียบปริมาณรังสีอ้างอิงของประเทศ (national diagnostic reference levels, NDRLs)  เพื่อให้นักรังสีการแพทย์ได้ใช้ปริมาณรังสีที่เหมาะสม ควบคุมค่าปริมาณรังสีที่ใช้ไม่สูงหรือต่ำเกินไปภาพถ่ายทางรังสียังคงคุณภาพในการวินิจฉัยทั้งยังเป็นแนวทางในการปรับลดปริมาณรังสีลงจากการเข้ารับการถ่ายภาพรังสีทรวงอก

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาปริมาณรังสีผิวที่ผู้ป่วยได้รับจากการถ่ายภาพรังสีทรวงอกท่ายืน (chest PA upright) และการถ่ายภาพรังสีทรวงอกบนหอผู้ป่วย แบบเอกซเรย์เคลื่อนที่ (portable) ท่านอน (AP supine) ของระบบการสร้างภาพดิจิทัลของผู้ป่วยที่มารับบริการ ที่งานรังสีวินิจฉัยศูนย์หัวใจสิริกิติ์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น จากคำนวณค่าปริมาณรังสีที่ผิวผู้ป่วย (entrance surface air kerma ; ESAK) จากค่ามัธยฐาน (median) เพื่อกำหนดค่าปริมาณรังสีอ้างอิงระดับหน่วยงาน (typical value DRLs)

ผลการศึกษา: ผลการศึกษาปริมาณรังสีอ้างอิงหน่วยงาน (typical value DRLs) โดยใช้ค่ามัธยฐาน (median) ของรังสีที่ผิวผู้ป่วย (entrance surface air kerma ; ESAK) ในท่ายืน คือ 0.30 mGy การถ่ายภาพรังสีทรวงอกท่านอน คือ 0.19 mGy เพื่อเปรียบเทียบค่าปริมาณรังสีอ้างอิงของประเทศ (NDRLs) ที่ใช้ค่าเปอร์เซ็นไทล์ที่75 พบว่าผู้ป่วยที่มารับบริการถ่ายภาพรังสีทรวงอกท่ายืนมีค่าปริมาณรังสีอ้างอิงต่ำกว่าระดับประเทศ (0.40 mGy) และการถ่ายภาพรังสีทรวงอกท่านอนมีค่าปริมาณรังสีอ้างอิงต่ำกว่าระดับประเทศ (0.34 mGy)

สรุป : การตั้งค่าเทคนิคการให้ปริมาณรังสีจากการถ่ายภาพรังสีทรวงอกนั้นอยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสม ไม่ทำให้ผู้ป่วยได้รับปริมาณรังสีที่ผิวเกินกว่าค่ามาตรฐาน