ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการใส่เครื่องช่วยฟังมากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวันของผู้พิการทางการได้ยิน

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การค้นหาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการใส่เครื่องช่วยฟังจะช่วยพยากรณ์การใช้งาน เพื่อช่วยลดการสูญเสียทรัพยากร และนำไปเป็นแนวทางในการจัดลำดับความสำคัญในการให้บริการเครื่องช่วยฟัง ดังนั้นการศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการใส่เครื่องช่วยฟัง > 8 ชั่วโมงต่อวันเปรียบเทียบกับผู้ที่ใส่ ≤ 8 ชั่วโมงต่อวัน

วิธีการศึกษา: การศึกษาแบบ case-control study ในผู้พิการทางการได้ยินที่ใส่เครื่องช่วยฟังมาอย่างน้อย 6 เดือนที่โรงพยาบาลชัยภูมิ ช่วงวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2564 ถึงวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2565 โดยเก็บข้อมูลจากเวชระเบียน แบ่งผู้ป่วยออกเป็น 2 กลุ่ม คือผู้ที่ใส่เครื่องช่วยฟัง >8 ชั่วโมงต่อวัน กับผู้ใส่ ≤ 8 ชั่วโมงต่อวัน แล้วนำมาวิเคราะห์หาปัจจัยที่ต่างกัน

ผลการศึกษา: ผู้พิการ 126 ราย  แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ๆ ละ 63 ราย พบปัจจัยที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของทั้งสองกลุ่ม ได้แก่ อายุ ระยะเวลาที่มีปัญหาการได้ยิน ประวัติเคยใส่เครื่องช่วยฟัง ค่าเฉลี่ยการได้ยินในหูข้างที่แย่ ค่าเฉลี่ยระดับเสียงพูดต่ำสุดที่สามารถเข้าใจว่าเป็นคำพูดในหูข้างที่ดี และค่าเฉลี่ยความสามารถในการแยกแยะเสียงพูดในหูข้างที่แย่ เมื่อวิเคราะห์แบบ multivariable logistic regression พบว่าปัจจัยที่มีผลต่อการใส่เครื่องช่วยฟัง > 8 ชั่วโมง อายุน้อยกว่าหรือเท่ากับ 60 ปี (7.66, 95%CI 1.63-35.99) ประวัติเคยใส่เครื่องช่วยฟัง (3.91, 95%CI 1.59-9.59) และค่าเฉลี่ยการได้ยินในหูข้างที่แย่มากกว่า 70 เดซิเบล (4.73, 95%CI 1.33-16.75)

สรุป: อายุน้อยกว่าหรือเท่ากับ 60 ปี ประวัติเคยใส่เครื่องช่วยฟัง และค่าเฉลี่ยการได้ยินในหูข้างที่แย่มากกว่า 70 เดซิเบล เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการใส่เครื่องช่วยฟังมากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวันของผู้พิการทางการได้ยิน ผลการศึกษานี้อาจนำไปใช้พิจารณาเพื่อช่วยจัดลำดับความสำคัญในภาวะขาดแคลนทรัพยากรและกำลังคน และลดการสูญเสียรายได้ของภาครัฐจากการเลิกใช้งานเครื่องช่วยฟัง