โรคตาแห้งและยาที่ใช้รักษา

Abstract

บทคัดย่อ

          โรคตาแห้งเป็นโรคของผิวดวงตาที่มีปัจจัยเสี่ยงหลายปัจจัยแต่เดิมเชื่อกันว่าโรคตาแห้งเกิดจากต่อมน้ำตาผลิตน้ำตาน้อยเกินไปหรือน้ำตามีการระเหยมากเกินไป แต่ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับว่าโรคตาแห้งเกิดจากการอักเสบเรื้อรังของหน่วยการทำงานของน้ำตา (lacrimal functional unit) ทำให้หน่วยการทำงานของน้ำตาทำงานผิดปกติ และผลิตฟิล์มน้ำตาที่ไม่คงตัว การรักษาโรคตาแห้งที่นิยมปฏิบัติกันมานานคือ การทดแทนน้ำตาธรรมชาติและหล่อลื่นดวงตาโดยอาศัยน้ำตาเทียม ในขณะที่การรักษาโรคตาแห้งตามแนวใหม่จะใช้ยาที่มีฤทธิ์ต้านการอักเสบเพื่อลดการอักเสบที่ผิวดวงตาและต่อมน้ำตา เช่น ไซโคลสปอริน (cyclosporine) และคอร์ติโคสเตียรอยด์ (corticosteroids) นอกจากนี้แนวทางใหม่ที่ประสบผลสำเร็จในห้องปฏิบัติการและในการศึกษาทางคลินิกระยะแรกคือ การใช้ยากระตุ้นการหลั่งน้ำตา (secretagogues) และยาสร้างเมือกปกป้อง (mucoprotective agents) ในรูปยาหยอดตา ขณะนี้การพัฒนาเป้าหมายใหม่ในการรักษาโรคตาแห้งยังคงรุดหน้าต่อไป ตัวอย่างเป้าหมายใหม่ที่กำลังได้รับความสนใจคือ การชะลอวัย (antiaging approach) เอควาพอริน (aquaporins) และดีเอ็นเอนอกเซลล์ (extracellular DNA หรือ eDNA)