ความรู้ของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลศรีนครินทร์ต่อการช่วยชีวิตขั้นสูง

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์ : โรงพยาบาลศรีนครินทร์เป็นโรงพยาบาลตติยภูมิ เมื่อผู้ป่วยมีภาวะหัวใจหยุดเต้น พยาบาลวิชาชีพคือผู้ที่ให้การช่วยเหลือผู้ป่วยเป็นบุคคลแรกและควรมีความรู้ในการช่วยเหลือผู้ป่วยได้ถูกต้องและทันเวลา การศึกษานี้จึงมีความจำเป็นในการประเมินความรู้ในการช่วยชีวิตขั้นสูงของพยาบาลวิชาชีพ

วิธีการศึกษา : เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา ประชากรศึกษาคือพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลศรีนครินทร์จำนวน 206 ราย เก็บข้อมูลโดยใช้แบบประเมินความรู้ที่พัฒนาโดยผู้วิจัย ใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมานในการวิเคราะห์ข้อมูล

ผลการศึกษา : อัตราการตอบกลับร้อยละ 74.3 (153/206) กลุ่มตัวอย่างมีความรู้ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 63.40 ช่วงเชื่อมั่นร้อยละ 95 (55.19-70.92) ค่ามัธยฐานคะแนนความรู้ 16 คะแนน (พิสัยควอไทล์ =3) จากคะแนนเต็ม 20 คะแนน โดยหมวดการใช้ยาได้คะแนนน้อยที่สุด (ค่ามัธยฐาน 3.38 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.87) ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความรู้คือช่วงระยะเวลาที่ผ่านการอบรมครั้งล่าสุดโดยมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< 0.05) ซึ่งความถี่ในการกู้ชีพและแผนกที่ปฏิบัติงานไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป : พยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลศรีนครินทร์มีความรู้ผ่านเกณฑ์จำนวนมากขึ้น(เทียบกับข้อมูลของหน่วยงานอบรมการกู้ชีพ) โดยระยะเวลาที่ผ่านการอบรมครั้งล่าสุดมีความสัมพันธ์กับความรู้ ดังนั้นจึงควรมีการจัดอบรมการกู้ชีพขั้นสูงอย่างสม่ำเสมอ