คุณภาพการนอนหลับและปัจจัยที่อาจมีความสัมพันธ์กับการนอนหลับของผู้ป่วยใน ของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

บทคัดย่อ

เพื่อศึกษาคุณภาพการนอนหลับและปัจจัยที่อาจสัมพันธ์กับการนอนหลับของผู้ป่วยในขณะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

วิธีการศึกษา: ศึกษาเชิงพรรณนาในผู้ป่วยหอผู้ป่วยสามัญรพ.ฯจำนวน 479 คน ได้ขนาดตัวอย่าง 127 คน สุ่มแบบอย่างง่าย ใช้แบบสอบถามชนิดตอบเอง วิเคราะห์ด้วยความถี่ ร้อยละ มัธยฐาน พิสัยควอไทล์ ช่วงเชื่อมั่นร้อยละ 95, Spearman rank correlation coefficient, Pearson’s chi- square, Fisher’s exact test และ Odds ratio

ผลการศึกษา : อัตราการตอบกลับร้อยละ 91.3 (116/127) ผู้ป่วยส่วนใหญ่มีคุณภาพการนอนหลับอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ 48.3 ในขณะที่ระดับดีและแย่ร้อยละ 31.0 และ 20.7 ตามลำดับ มีค่ามัธยฐานขององค์ประกอบการนอนได้แก่ ระยะเวลาการนอนหลับ 6 ชั่วโมง (ค่าพิสัยควอไทล์ 2 ชั่วโมง) ความพึงพอใจในการนอนหลับ 7 คะแนนจาก 10 คะแนน (ค่าพิสัยควอไทล์ 3 คะแนน) ปัจจัยที่สัมพันธ์ ได้แก่ ความรู้สึกเบื่อหน่าย (OR 3.92, 95%CI: 1.04, 21.81) แสงไฟสว่างเกินไป (OR 4.77, 95%CI: 1.45, 20.25) อุณหภูมิไม่เหมาะสม(OR 4.94, 95%CI: 1.06, 45.93) เสียงพูดคุยจากผู้ป่วยคนอื่น(OR 2.90, 95%CI: 1.01, 9.47) ความไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม(OR 3.92, 95%CI: 1.04, 21.81)

สรุป: ผู้ป่วยในมีคุณภาพการนอนหลับระดับแย่ ปานกลาง และดี ร้อยละ 20.7 48.3 และ31.0 ตามลำดับ โดยมีค่าคะแนนคุณภาพการนอนหลับลดลงจากการนอนที่บ้าน ปัจจัยที่สัมพันธ์ ได้แก่ ความรู้สึกเบื่อหน่าย แสงไฟสว่างเกินไป อุณหภูมิไม่เหมาะสม เสียงพูดคุยจากผู้ป่วยคนอื่น ความไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมของหอผู้ป่วย