ความชุกของนักศึกษาแพทย์ชั้นคลินิกที่มีคุณภาพการนอนที่ไม่ดี; กรณีศึกษา ณ โรงเรียนแพทย์แห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์ : การนอนหลับที่ไม่มีคุณภาพส่งผลต่อสุขภาพที่ไม่ดี ซึ่งเป็นปัญหาที่พบได้บ่อย ในกลุ่มผู้เรียนที่มีการเรียนนอกเวลาปกติ ดังนั้นกลุ่มผู้วิจัยจึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของนักศึกษาแพทย์ชั้นคลินิกที่มีคุณภาพการนอนที่ไม่ดี และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพการนอนที่ไม่ดี

วิธีการศึกษา : การศึกษาเชิงพรรณนา ในนักศึกษาแพทย์ชั้นคลินิกหลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปีการศึกษา 2560 ประชากรศึกษาจำนวน 441 ราย เลือกขนาดตัวอย่าง 341 ราย สุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามชนิดตอบเอง วิเคราะห์ข้อมูลโดย SPSS Version 17.0 ด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ Pearson’s Chi-square, Odds ratio และช่วงเชื่อมั่นร้อยละ 95

ผลการศึกษา : อัตราการตอบกลับ ร้อยละ 70.4 (240/341) นศ.พ.ฯมีคุณภาพการนอนหลับที่ไม่ดี ร้อยละ 45.2 โดยชั้นปีที่ 6 มีสัดส่วนสูงสุด (95% CI: 38.6-51.9) โดยองค์ประกอบที่มีคะแนนเฉลี่ยมากที่สุด ได้แก่ ระยะเวลาการนอนหลับ สุขนิสัยการนอนที่ไม่ดีที่พบมากที่สุด ได้แก่ การทำงานที่ใช้สมาธิก่อนนอน (ร้อยละ 52.1) และ นศ.พ.ฯที่สงสัยหรือมีปัญหาความเครียด (ร้อยละ 54.9) ซึ่งมีความสัมพันธ์กับคุณภาพการนอนที่ไม่ดี (OR 4.02; 95%CI: 2.3-7.1)

สรุป : ร้อยละ 45.2 ของนศ.พ.ฯ มีคุณภาพการนอนที่ไม่ดี โดยนศ.พ.ฯชั้นปีที่ 6 มีสัดส่วนสูงที่สุด โดยมีองค์ประกอบหลักคือระยะเวลาการนอน และ 1 ใน 4 ของนศ.พ.ฯ มีปัญหาความเครียด