ความรู้เรื่องการติดเชื้อเอชพีวีและวัคซีนป้องกันของนักศึกษาแพทย์ชั้นคลินิก ปีที่ 4-6 และแพทย์เพิ่มพูนทักษะ โรงพยาบาลศรีนครินทร์
คำสำคัญ:
knowledge; medical students; internships; Human Papillomavirus; vaccine; ความรู้; นักศึกษาแพทย์; แพทย์เพิ่มพูนทักษะ; Human Papillomavirus; วัคซีนบทคัดย่อ
หลักการและวัตถุประสงค์: ในเดือนธันวาคม 2559 กรมควบคุมโรคได้บรรจุวัคซีนเอชพีวีลงในบัญชียาหลักแห่งชาติ เนื่องจากเป็นนโยบายใหม่จึงอาจมีข้อจำกัดด้านความรู้เพื่อการนำไปปฏิบัติจริงอย่างถูกต้อง ความรู้เรื่องการติดเชื้อเอชพีวีและวัคซีนป้องกันจึงสำคัญต่อแพทย์ สามารถให้ความรู้คำแนะนำแก่ผู้ป่วยและประชาชนทั่วไปได้ ดังนั้น วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้ เพื่อศึกษาความรู้เรื่องการติดเชื้อเอชพีวีและวัคซีนป้องกันของนักศึกษาแพทย์ชั้นคลินิก ปีที่ 4-6 (นศ.พ.คลินิก) และแพทย์เพิ่มพูนทักษะ
วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาจาก นศ.พ.คลินิก 452 ราย และแพทย์เพิ่มพูนทักษะ 84 ราย คำนวณขนาดตัวอย่างได้ นศ.พ. คลินิก 111 ราย และแพทย์เพิ่มพูนทักษะ 56 ราย สุ่มแบบเป็นระบบ ใช้แบบวัดความรู้เรื่องการติดเชื้อเอชพีวีและวัคซีน วิเคราะห์ข้อมูล แล้วนำเสนอผลโดยใช้ค่ากลาง ความถี่และร้อยละ
ผลการศึกษา: ค่ามัธยฐานอายุของ นศ.พ.คลินิก และแพทย์เพิ่มพูนทักษะ คือ 23 ปี เพศชายร้อยละ 58.4 อัตราตอบกลับร้อยละ 82.0 จากคะแนนเต็ม 19คะแนนในนศ.พ.คลินิกมีค่ามัธยฐาน 11.0 (95%CI: (11.0, 11.0)) IQR 4.0 ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 68.7 และ แพทย์เพิ่มพูนทักษะมีค่ามัธยฐาน 12.0 (95%CI: (11.0, 13.0)) IQR 5.0 ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 71.4
สรุป: สัดส่วนของนักศึกษาแพทย์ชั้นคลินิกและแพทย์เพิ่มพูนทักษะที่มีความรู้ผ่านเกณฑ์และเพียงพอมีอยู่ประมาณ 2 ใน 3 ส่วนทั้ง 2 กลุ่ม