ความรู้เรื่องเวชศาสตร์เชิงประจักษ์ของนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 6 มหาวิทยาลัยขอนแก่น
คำสำคัญ:
Evidence-based medicine; medical students; medical education; research; critical appraisal; เวชศาสตร์เชิงประจักษ์; นักศึกษาแพทย์; แพทยศาสตร์ศึกษา; การวิจัย; การประเมินคุณค่างานวิจัยบทคัดย่อ
หลักการและวัตถุประสงค์: คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น (มข.) มีการสอนเวชศาสตร์เชิงประจักษ์ตั้งแต่ชั้นปีที่ 3 4 และ 5 งานวิจัยเมื่อปี 2554 พบว่านักศึกษาแพทย์ มข. มีความรู้ไม่เพียงพอ จึงได้มีการปรับปรุงหลักสูตรการสอนใหม่ วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้เรื่องเวชศาสตร์เชิงประจักษ์ของ นศ.พ. มข. ปี 6 (นศ.พ.ฯ)
วิธีการศึกษา: การศึกษาเชิงพรรณนาโดยมีประชากรศึกษาได้แก่ นศ.พ.ฯ ปีการศึกษา 2560 จำนวน 226 ราย โดยทำการศึกษาทั้งหมด เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามชนิดตอบเองในรูปแบบกระดาษและแบบออนไลน์ วิเคราะห์ข้อมูลโดย SPSS v.17.0 และนำเสนอสถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ร้อยละ มัธยฐาน IQR และ 95% CI
ผลการศึกษา: อัตราการตอบกลับ ร้อยละ 62.4 (141/226) โดย นศ.พ.ฯ มีคะแนนความรู้ฯ 11.0 IQR=3 95% CI (11, 12) จากคะแนนเต็ม 14 ส่วนที่ทำคะแนนได้มากที่สุดคือหลักการตั้งคำถาม ร้อยละ 78 ได้ใช้ความรู้ฯ 1-2 ครั้งต่อเดือนในการอ่านงานวิจัย ร้อยละ 58.2 อ่านเฉพาะส่วนบทคัดย่อของงานวิจัย ร้อยละ 49.6 คิดว่าได้ใช้เวชศาสตร์เชิงประจักษ์ในกิจกรรมวารสารสโมสรมากที่สุด ร้อยละ 55.3 เห็นว่าใช้เวลามากในการทำเวชศาสตร์เชิงประจักษ์แต่ผลปฏิบัติงานเท่าเดิม และ นศ.พ.ฯ ร้อยละ 78.9 คิดว่ามีอุปสรรคด้านภาษาอังกฤษ
สรุป: นศ.พ.ฯ ส่วนใหญ่ ตอบความรู้เรื่องเวชศาสตร์เชิงประจักษ์ถูกมากกว่ากึ่งหนึ่งของแบบสอบถาม ทั้งนี้การฝึกฝนด้านการประยุกต์ใช้อาจทำให้ความรู้ดีขึ้น
เอกสารอ้างอิง
