โรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงในช่วงที่มีการระบาดของโรคโควิด-19: กรณีศึกษาโรงพยาบาลโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: โรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงเป็นมะเร็งที่พบเป็นอันดับที่ 4 ของประเทศไทย คาดการณ์ว่าในช่วงที่มีการระบาดของโรคโควิด-19 ซึ่งเป็นช่วงที่ไม่มีโครงการตรวจคัดกรองผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงจะพบผู้ป่วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงโดยเฉพาะระยะท้ายของโรคเพิ่มขึ้น ดังนั้นการศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาจำนวนผู้ป่วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงในช่วงที่มีการระบาดของโรคโควิด-19 ณ โรงพยาบาลโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด
วิธีการศึกษา: การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบตัดขวาง เก็บข้อมูลตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ถึงธันวาคม พ.ศ. 2564 ซึ่งเป็นช่วงที่มีการระบาดของโรคโควิด-19 ทำการรวบรวมผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยและรักษาโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรง โดยทำการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ อายุ เพศ ตำแหน่งของรอยโรค ระยะของโรค และวิธีการรักษา  
ผลการศึกษา: ระยะเวลาในการศึกษา 6 เดือน พบว่าผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงรายใหม่จำนวน 16 ราย ส่วนใหญ่เป็นระยะ 4 (ร้อยละ 68.75) และระยะ 3 (ร้อยละ 31.25) ไม่พบผู้ป่วยระยะ 0  1 และระยะ 2 โดยผู้ป่วยทั้งหมดตรวจพบว่ามีต่อมน้ำเหลืองโตทางคลินิกซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยเป็นระยะท้ายๆของโรค (advanced stage) ตามระบบ TNM staging ตำแหน่งที่พบมะเร็งส่วนใหญ่ตรวจพบบริเวณไส้ตรง (rectum) (ร้อยละ 56.25) ตามมาด้วยลำไส้ใหญ่ด้านซ้าย (descending colon) และส่วนเรคโตซิกมอยด์ (rectosigmoid colon) เท่าๆกัน (ร้อยละ 12.5) พบผู้ป่วยที่มาด้วยภาวะฉุกเฉินร้อย 37.5 โดยผู้ป่วยดังกล่าวทุกรายมีอาการอุดตันลำไส้จากก้อนมะเร็ง ผู้ป่วยได้รับการรักษาโดยการผ่าตัดเพื่อหายจากโรคร้อยละ 25 ขณะที่ร้อยละ 75 เป็นการรักษาแบบประคับประคอง
สรุป: จากการศึกษาในช่วงที่มีการระบาดโรคโควิด-19 มีผู้ป่วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงระยะท้ายค่อนข้างสูง ซึ่งจะส่งผลให้ผู้ป่วยดังกล่าวมีอัตราการรอดชีวิตต่ำลงและอัตราการตายจากโรคสูงขึ้น