ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความร่วมมือในการใช้ยากันชักของผู้ป่วยภายหลังได้รับการผ่าตัดทางระบบประสาทและสมอง

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: อาการชักเป็นอาการที่พบได้บ่อยในผู้ป่วยภายหลังได้รับการผ่าตัดทางระบบประสาทและสมอง ผู้ป่วยกลุ่มนี้จึงมีระยะเวลาในการรับประทานยากันชักค่อนข้างนาน ความร่วมมือในการใช้ยาเป็นการรับประทานยาตามคำแนะนำของบุคลากรทางการแพทย์ ส่งผลให้ผู้ป่วยเกิดความร่วมมือในการรับประทานยาที่ดี ดังนั้นการศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความร่วมมือในการรับประทานยากันชักจึงเป็นสิ่งสำคัญ และเป็นวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับความร่วมมือในการรับประทานยากันชักของผู้ป่วยภายหลังการผ่าตัดระบบประสาทและสมอง

วิธีการศึกษา: ศึกษาในกลุ่มผู้ป่วยชายและหญิง อายุ 18-59 ปี ที่ได้รับการผ่าตัดระบบประสาทและสมองและได้รับยากันชัก แผนกผู้ป่วยนอกศัลยกรรมระบบประสาทและสมอง จำนวน 110 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินการรับรู้เกี่ยวกับการเจ็บป่วย แบบประเมินการจัดการตนเอง แบบประเมินภาวะซึมเศร้า แบบประเมินอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยา แบบประเมินการสนับสนุนทางสังคม และแบบประเมินความร่วมมือในการรับประทานยากันชัก

ผลการศึกษา: กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ (ร้อยละ 77.3) มีความร่วมมือในการรับประทานยากันชักในระดับดี  การรับรู้เกี่ยวกับการเจ็บป่วย (r = -.340) อาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยา (r = -.242) มีความสัมพันธ์ทางลบกับความร่วมมือในการรับประทานยากันชักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p < .05 ส่วนการจัดการตนเอง ภาวะซึมเศร้า และการสนับสนุนทางสังคมไม่มีความสัมพันธ์กับความร่วมมือในการรับประทานยากันชักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  p < .05

สรุป: พยาบาลควรแนะนำและให้ความรู้เกี่ยวกับโรค การรักษา ยาที่ผู้ป่วยได้รับ อาการข้างเคียงของยา การปฏิบัติตัวที่ถูกต้องเกี่ยวกับการรับประทานยา การเก็บรักษายา และอาการผิดปกติที่ควรมาพบแพทย์ นอกจากนี้พยาบาลควรส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีการรับรู้ความเจ็บป่วยของตนเองได้ถูกต้องเพื่อให้ผู้ป่วยมีการจัดการตนเองที่เหมาะสมภายหลังการผ่าตัด