ภาวะโภชนาการโดยเกณฑ์น้ำหนักต่อส่วนสูงและดัชนีมวลกายในเด็กที่มีภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ช่วงอายุ 2 ถึง 5 ปี

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์ :ผู้ป่วยปากแหว่งเพดานโหว่มีปัจจัยเสี่ยงต่อการขาดสารอาหารเนื่องจากปัญหาในการดูดและการกลืนส่งผลต่อภาวะโภชนาการ การผ่าตัดอาจทำให้การดูดกลืนดีขึ้นได้รับอาหารที่มากขึ้น ซึ่งแต่การประเมินภาวะโภชนาการด้วยเกณฑ์มาตรฐานจะช่วยให้ได้ข้อมูลที่ชัดเจนในการวางแผนดูแลภาวะโภชนาการในเด็กปากแหว่งเพดานโหว่  การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบภาวะโภชนาการของเด็กปากแหว่งเพดานโหว่ด้วยเกณฑ์น้ำหนักต่อส่วนสูงและดัชนีมวลกาย

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง รวบรวมข้อมูลที่มีอยู่เดิม (retrospective descriptive study)  โดยกลุ่มประชากรเป็นเด็กที่มีภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ของศูนย์ตะวันฉายในระหว่างปี พ.ศ. 2559 – 2563 ที่มีช่วงอายุ 2 ถึง 5 ปี  เกณฑ์ประเมินภาวะโภชนาการใช้เกณฑ์น้ำหนักต่อส่วนสูงและดัชนีมวลกาย

ผลการศึกษา: จำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 96 ราย เมื่อใช้เกณฑ์น้ำหนักต่อส่วนสูงประเมินภาวะโภชนาการพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ น้ำหนักปกติ และน้ำหนักเกินเกณฑ์ ร้อยละ 20.80, 76.00 และ 3.10 ตามลำดับ โดยไม่พบภาวะอ้วน แต่หากใช้เกณฑ์ดัชนีมวลกาย พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ น้ำหนักปกติ และน้ำหนักเกินเกณฑ์ และภาวะอ้วน ร้อยละ 43.80, 41.70, 11.50 และ 3.10 ตามลำดับ และเมื่อประเมินโดยจำแนกตามเพศ  ช่วงอายุและชนิดของปากแหว่งเพดานโหว่พบว่าการประเมินด้วยเกณฑ์น้ำหนักต่อส่วนสูงจะมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ในจำนวนที่น้อยกว่าการประเมินด้วยดัชนีมวลกาย

สรุป: การประเมินภาวะโภชนาการของเด็กปากแหว่งเพดานโหว่พบว่าการประเมินโดยใช้เกณฑ์น้ำหนักต่อส่วนสูงจะมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์น้อยกว่าการใช้เกณฑ์ดัชนีมวลกาย ทั้งในการประเมินด้วยการจำแนกเพศช่วงอายุและชนิดของปากแหว่งเพดานโหว่