ประสิทธิผลของยาโปรเจสเตอโรนชนิดรับประทานในการป้องกันการคลอดก่อนกำหนดใน โรงพยาบาลยโสธร

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การคลอดก่อนกำหนดส่งผลต่อปัญหาสุขภาพของทารกที่รุนแรง การศึกษาที่ผ่านมายังไม่มีข้อสรุปที่แน่ชัดถึงประสิทธิผลของการใช้ยาโปรเจสเตอโรนชนิดรับประทานต่อการป้องกันการคลอดก่อนกำหนด การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอุบัติการณ์ ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการคลอดก่อนกำหนด และประสิทธิผลของการใช้ยาโปรเจสเตอโรนชนิดรับประทาน รวมทั้งต้นทุนในการรักษาเพื่อป้องกันการคลอดก่อนกำหนด

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบย้อนหลังแบบมีกลุ่มเปรียบเทียบ (retrospective cohort study with historical control) กลุ่มตัวอย่าง คือ หญิงตั้งครรภ์เดี่ยวที่มีความเสี่ยงคลอดก่อนกำหนดที่มารับการรักษา ณ โรงพยาบาลยโสธร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2565 - มีนาคม 2566 ได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย จำนวน 155 ราย เก็บรวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วย

ผลการศึกษา: หญิงตั้งครรภ์เดี่ยวที่มีความเสี่ยงคลอดก่อนกำหนด ส่วนใหญ่อายุระหว่าง 20-35 ปี ร้อยละ 72.9 อุบัติการณ์คลอดก่อนกำหนด ร้อยละ 23.3 พบมากที่สุดในกลุ่มอายุ 16-19 ปี ร้อยละ 26.3 โดยพบอุบัติการณ์ที่มากขึ้นในอายุหญิงตั้งครรภ์ที่ลดลง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการคลอดก่อนกำหนด ได้แก่ การใช้ยาโปรเจสเตอโรน (Adjusted OR: 0.4, 95%CI: 0.2, 0.9) และการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ (Adjusted OR: 2.5, 95%CI: 1.1, 5.7) สัดส่วนการคลอดก่อนกำหนดในหญิงตั้งครรภ์ที่ใช้ยาโปรเจสเตอโรนต่ำกว่ากลุ่มที่ไม่ได้ใช้อย่างมีนัยสำคัญ (Proportion diff: 14.1, 95%CI: 1.3, 26.9) ด้านค่าใช้จ่ายในการรักษาของหญิงตั้งครรภ์รายละ 8,072 บาท

สรุป: การใช้ยาโปรเจสเตอโรนชนิดรับประทานมีแนวโน้มว่าสามารถป้องกันการคลอดก่อนกำหนดได้และส่งผลดีต่อเด็กทารกในครรภ์แต่ไม่มากนัก ต้นทุนในการรักษาที่เพิ่มขึ้นสามารถยอมรับได้เมื่อเปรียบเทียบกับผลดีที่เกิดขึ้นในหญิงตั้งครรภ์และเด็กทารก