อัตรารอดชีพผู้ป่วยมะเร็งช่องปากหลังการวินิจฉัยที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลร้อยเอ็ด จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: มะเร็งช่องปาก มีจำนวนผู้ป่วยรายใหม่ และเสียชีวิตเพิ่มมากขึ้น ในโรงพยาบาลร้อยเอ็ดยังไม่มีการศึกษาปัจจัยและอัตรารอดชีพผู้ป่วยมะเร็งช่องปาก การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยและอัตรารอดชีพผู้ป่วยมะเร็งช่องปาก หลังการวินิจฉัยที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลร้อยเอ็ด

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์ เก็บข้อมูลย้อนหลังจากทะเบียนมะเร็งโรงพยาบาลร้อยเอ็ด ช่วงปี พ.ศ. 2558-2564 ในผู้ป่วยมะเร็งช่องปากรายใหม่ทุกราย รหัสโรค ICD-O (C00.0-C06.9) ติดตามสถานะสุดท้ายของการมีชีวิตถึงปี พ.ศ. 2567 วิเคราะห์อัตรารอดชีพโดยวิธี Kaplan-Meier และวิเคราะห์หาปัจจัยที่มีผลต่อการรอดชีพ โดย Cox regression

ผลการศึกษา: ป่วยมะเร็งช่องปาก จำนวน 433 ราย เสียชีวิต 316 ราย คิดเป็นอัตราเสียชีวิต 26.7 ต่อ 100 ราย/ปี (95%CI: 23.9 – 29.9) ค่ามัธยฐานการรอดชีพ 1.45 ปี (95%CI: 1.18 – 1.97) อัตรารอดชีพในระยะเวลา 1, 3, 5,7 และ 9 ปี พบร้อยละ 57.9 (95%CI: 53.17 – 62.46) ร้อยละ 38.6 (95%CI: 33.98 - 43.13)ร้อยละ 30.9 (95%CI: 26.53 – 35.41) ร้อยละ 24.2 (95%CI: 19.76 – 28.90) และร้อยละ 20.5 (95%CI: 15.81 – 25.73) ตามลำดับ เมื่อพิจารณาเฉพาะมะเร็งริมฝีปาก โดยวิธีการผ่าตัดกับการรอดชีพ เมื่อควบคุมอายุและระยะของโรคแล้วพบว่าการผ่าตัดมีผลต่อการรอดชีพผู้ป่วยมะเร็งริมฝีปาก (adjusted HR = 0.44, 95% CI: 0.22 – 0.86)

สรุป: อัตรารอดชีพผู้ป่วยมะเร็งช่องปาก หลังการวินิจฉัยโรงพยาบาลร้อยเอ็ดในระยะเวลา 5 ปีต่ำ ส่วนวิธีการผ่าตัดมีความสัมพันธ์กับการรอดชีพของผู้ป่วยมะเร็งริมฝีปาก แพทย์ที่ทำการรักษาควรคำนึงถึงปัจจัยนี้เป็นสำคัญเพื่อการรักษาที่เหมาะสม และเพิ่มอัตรารอดชีพให้ยาวนานขึ้น