ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองแบบเพื่อนช่วยเพื่อนผ่านแอปพลิเคชันไลน์ ในการควบคุมน้ำหนักของบุคลากรทางการแพทย์
DOI:
https://doi.org/10.69598/tbps.16.1.109-121คำสำคัญ:
ภาวะน้ำหนักเกิน, ภาวะอ้วน, เพื่อนช่วยเพื่อน, การกำกับตนเอง, แอปพลิเคชันไลน์บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้โปรแกรมการกำกับตนเองแบบเพื่อนช่วยเพื่อนผ่านแอปพลิเคชันไลน์ในการควบคุมน้ำหนักของบุคลากรทางการแพทย์ โปรแกรมการกำกับตนเอง สามารถช่วยในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของบุคคลไปสู่พฤติกรรมที่ต้องการได้ ประกอบด้วย การสังเกตตนเอง กระบวนการตัดสินใจและการแสดงปฏิกิริยาต่อตนเอง กลุ่มตัวอย่างในการศึกษานี้คือบุคลากรโรงพยาบาลปากช่องนานา จังหวัดนครราชสีมา ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน โดยมีค่าดัชนีมวลกายมากกว่าหรือเท่ากับ 23 กิโลกรัมต่อตารางเมตร ในการศึกษานี้คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างจากความสมัครใจ จำนวน 32 คน กลุ่มตัวอย่างที่ได้มีอายุระหว่าง 21-57 ปี ร้อยละ 84.4 เป็นเพศหญิง น้ำหนักเฉลี่ย 80.80 ± 15.04 กิโลกรัม ดัชนีมวลกายเฉลี่ย 30.96 ± 4.73 กิโลกรัมต่อตารางเมตร หลังจากเข้าร่วมโปรแกรมการกำกับตนเองแบบเพื่อนช่วยเพื่อนผ่านแอปพลิเคชันไลน์ ซึ่งประกอบด้วยกิจกรรมแบบพบหน้าและกิจกรรมในกลุ่มไลน์เป็นเวลา 12 สัปดาห์ พบว่ากลุ่มตัวอย่าง มีน้ำหนัก ดัชนีมวลกายและความยาวรอบเอวลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ในสัปดาห์ที่ 12 เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนเข้าร่วมโปรแกรมนี้ สรุปได้ว่าโปรแกรมการกำกับตนเองแบบเพื่อนช่วยเพื่อนผ่านแอปพลิเคชันไลน์นี้ มีประโยชน์สามารถช่วยให้คนที่มีน้ำหนักเกินและภาวะอ้วน สามารถแลกเปลี่ยนความรู้ ประสบการณ์ ช่วยเหลือซึ่งกันและกันในกลุ่มไลน์ผ่านกระบวนการกำกับตนเอง โดยการสังเกตตนเอง การตัดสินใจ และการแสดงปฏิกิริยาต่อตนเอง โดยการกำกับตนเองในการรับประทานอาหารและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการออกกำลังกายแบบเพื่อนช่วยเพื่อนผ่านแอปพลิเคชันไลน์ ส่งผลต่อน้ำหนักตัวที่ลดลงได้
เอกสารอ้างอิง
Ekphalakorn W. The survey of the Thai public health by the 5th physical examination. 1st ed. Bangkok: Graphic and Design Publishing House; 2014.
Guh DP, Zhang W, Bansback N, Amarsi Z, Birmingham CL, Anis AH. The incidence of co-morbidities related to obesity and overweight: A systematic review and meta-analysis. BMC Public Health. 2009;9:88.
The GBD 2015 Obesity Collaborator. Health effects of overweight and obesity in 195 countries over 25 years. N Engl J Med. 2017;377:13-27.
Kanchanachitra C. Thai Health 2014: Self-management communities. 1st ed. Nakhon Pathom: Institute for Population and Social Research, Mahidol University; 2014.
Puhl RM, Gold JA, Luedicke J, DePierre JA. The effect of physicians’ body weight on patient attitudes: implications for physician selection, trust and adherence to medical advice. Int J Obes. 2013;37(11):1415-21.
Kyle RG, Wills J, Mahoney C, Hoyle L, Kelly M, Atherton LM. Obesity prevalence among healthcare professionals in England: a cross- sectional study using the Health Survey for England. BMJ open. 2017;7:e018498.
Saiphiroonthong W, Choaksuwankij C, Chaimanee A. The association between sedentary work and obesity among medical personnel in Nopparat rajathanee hospital. PHJBUU. 2015;2:34-43.
Saridi M, Filippopoulou T, Tzitzikos G, Sarafis P, Souliotis K, Karakatsani D. Correlating physical activity and quality of life of healthcare workers . BMC Res Notes. 2019;12:208.
Iamsupasit S. Theories and techniques in behavior modification. 3rd ed. Bangkok: Chulalongkorn University;1998.
Sawetprasart P. Effects of self-regulation program on weight loss behavior and bodyweight among overweight female village health volunteer. J Prapokklao Hosp Clin Med Educat Center. 2019;36(1):47-56.
Kulik N, Ennett ST, Ward DS, Bowling JM, Fisher EB, Tate DF. Brief report: a randomized controlled trial examining peer support and behavioral weight loss treatment. J Adolesc. 2015;44:117-23.
Jamal SN, Moy FM, Mohamed MNA, Mukhtar F. Effectiveness of a group support lifestyle modification (gslim) programme among obese adults in workplace: a randomised controlled trial. PLoS ONE. 2016;11(8):e0160343.
Roadkaew K, Leelukkanaveera Y, Lawang W. The effects of self-regulation with buddy care program on diabetes preventive behaviors, body weight, and blood sugar level among overweight pre-diabetes. J Nurs Educ. 2018;11:13-28.
Lemstra, M, Bird, Y, Nwankwo C, Rogers, M, Moraros, J. Weight loss intervention adherence and factors promoting adherence: a meta-analysis. Patient Prefer Adherence. 2016;10:1547-59.
Maturo A, Setiffi F. The gamification of risk: how health apps foster self-confidence and why this is not enough. Health Risk Soc. 2016;17:477-94.
LINE Thailand [update 2020 Jan 30; cite 2020 June 16] Available from: https://linecorp.com/th/pr/news/th/2020/ 3168
Suthirit S, Pinchaleaw D, Keskomon T. The effectiveness of self regulation program with line application among overweight health volunteers. JOPN. 2018;10:330-39.
Vaayeeta R, Chaosuansreecharoen KR, Chaichana B, Chaosuansreecharoen P. Effectiveness of a health behavior change program on self efficacy, self regulation, self care and weight loss among overweight health personal of Raman hospital, Yala province. NJPH. 2015;24:90-104.
Saikwa B, Boonyatum P, Jaisanit P. Developing ethnic students’ english speaking skills through the use of peer-assisted learning activities. CRRU Grad Sch J. 2017;3:77-86.
PLeangpanich P, Somprasert C, Imkome E. The effects of a peer support group program on psychosocial rehabilitation abilites in caregivers of schizophrenic patients. J Royal Thai Army Nurses. 2018;19:214-23.
Chaichana P, Kitisri C. Effects of a self-efficacy enhancement by using buddy system program on self-care behaviors and hemoglobina1c among patients with diabetes mellitus, type 2. J NAT North. 2019;24(1):100-11.
Jiamjarasrangsi W. Peer support for type 2 diabetes self-management. Chula Med J. 2012;56(6):629–45.
Flores Mateo G, Granado-Font E, Ferré-Grau C, Montaña-Carreras X. Mobile phone apps to promote weight loss and increase physical activity: a systematic review and meta-analysis. J Med Internet Res. 2015;17(11):e253.
