การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพชนิดฉีดในโรงพยาบาลชุมชนในประเทศไทย: รูปแบบการรักษาโรคติดเชื้อแบคทีเรียอย่างต่อเนื่องจากประสบการณ์ ณ โรงพยาบาลคลองหลวง
DOI:
https://doi.org/10.69598/tbps.16.2.19-31คำสำคัญ:
ยาปฏิชีวนะ, โปรแกรมสนับสนุนการใช้ยาต้านจุลชีพอย่างสมเหตุผล, การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพชนิดฉีดแบบผู้ป่วยนอกบทคัดย่อ
การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพชนิดฉีด ณ ศูนย์ฉีดยา ที่อยู่ภายนอกโรงพยาบาลต้นทาง เพื่อรับยาจนครบระยะเวลาการรักษา เป็นส่วนหนึ่งในโปรแกรมสนับสนุนการใช้ยาต้านจุลชีพอย่างสมเหตุผล งานวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประเภทของโรคติดเชื้อ และยาต้านจุลชีพที่ได้รับในผู้ป่วยที่รักษาด้วยยาต้านจุลชีพชนิดฉีดอย่างต่อเนื่องในโรงพยาบาลชุมชน 2) ศึกษาเชื้อสาเหตุ และการตรวจทางห้องปฏิบัติการระหว่างที่ผู้ป่วยรักษา และ 3) ศึกษาผลลัพธ์ทางการรักษาของผู้ป่วย งานวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบเก็บข้อมูลย้อนหลัง ณ โรงพยาบาลคลองหลวง ระหว่างเดือน มีนาคม ถึงเดือน สิงหาคม 2563 กลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์การศึกษามีจำนวน 50 ราย โรคติดเชื้อที่พบส่วนใหญ่ คือ โรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่าง (46%) โรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ร่วมกับ ติดเชื้อในกระแสเลือด (12%) และ โรคติดเชื้อภายในช่องท้อง (10%) โดยยาต้านจุลชีพ 3 อันดับแรก คือ piperacillin/tazobactam (34.9%) meropenem (25.4%) และ vancomycin (11.1%) พบเชื้อจุลชีพสาเหตุ ได้แก่ Klebsiella pneumoniae (29.2%) และ Acinetobacter baumannii (20.8%) พบการติดตามค่าความสมบูรณ์ของเม็ดเลือดในผู้ป่วยทุกราย และมีการติดตามค่าการทำงานของไต ร้อยละ 92 สำหรับผลลัพธ์ทางการรักษาของผู้ป่วย 50 ราย พบว่า ผู้ป่วยสามารถออกจากโรงพยาบาลด้วยผลการรักษาที่ดี 37 ราย และผลการรักษาล้มเหลว 13 ราย โดยสรุป การศึกษาครั้งนี้เป็นงานวิจัยฉบับแรกในประเทศไทยที่รายงานประสิทธิผลของการรักษาโรคติดเชื้อด้วยยาต้านจุลชีพชนิดฉีดอย่างต่อเนื่อง ณ โรงพยาบาลชุมชน ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการสร้างแนวปฏิบัติ สำหรับการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพชนิดฉีดในโรงพยาบาลชุมชน ทั้งในแง่การติดตามประสิทธิผล และความปลอดภัยในการใช้ยา
เอกสารอ้างอิง
Thamlikitkul V. Thailand AMR Containment and Prevention Program Manual. Bangkok: Faculty of Medicine Siriraj Hospital, Mahidol University; 2015. (in Thai)
Malathum K, Rongrungruang Y, editors. The handbook of the definition and criteria of healthcare associated infection. 1st ed. Bangkok: Aksorn graphic and design publisher house; 2018. (in Thai)
Akshay BH, Anne HN. Handbook outpatient parenteral antimicrobial therapy for infectious diseases. 3rd ed. New york: Division of The Curry Rockefeller Group; 2016.
Dangpheng Y, Jareonkul K. Prevalence of carbapenem-resistant Enterobacteriaceae infection among patients attending in tertiary care hospital, bordering province of Southern Thailand. J Health Sci TSU. 2019;1(2):20-5. (in Thai)
Phumart P, Phodha T, Thamlikitkul V, Riewpaiboon A, Prakongsai P, Limwattananon S. Health and economic impacts of antimicrobial resistant infections in Thailand: a preliminary study. J Health Syst Res. 2012;6(3):352-60. (in Thai)
Norris AH, Shrestha NK, Allison GM, Keller SC, Bhavan KP, Zurlo JJ, et al. 2018 Infectious diseases society of america clinical practice guideline for the management of outpatient parenteral antimicrobial therapy. Clin Infect Dis. 2019;68(1):e1-e35.
Tice AD, Rehm SJ, Dalovisio JR, Bradley JS, Martinelli LP, Graham DR, et al. Practice guidelines for outpatient parenteral antimicrobial Therapy. Clin Infect Dis. 2004;38(12):1651-71.
Keller SC, Williams D, Gavgani M, Hirsch D, Adamovich J, Hohl D, et al. Rates of and risk factors for adverse drug events in outpatient parenteral antimicrobial therapy. Clin Infect Dis. 2018;66(1):11-9.
Suwanpimolkul G, Itiwatanagul W, Chantaramaropas M, Kitisupornpan W. OPAT. In: Surin Asawitoonthip, editor. Bangkok: Neighbour media; 2018. pp 11. (in Thai)
Lokeskrawee T, Iamsanpang S, saelao K, editors. Interfacility Transfer Operation Center. 1st ed. Nonthaburi: National Institute for Emergency Medicine; 2016. (in Thai)
Pourhoseingholi MA, Vahedi M, Rahimzadeh M. Sample size calculation in medical studies. Gastroenterol Hepatol Bed Bench. 2013;6(1):14-7.
Huck D, Ginsberg JP, Gordon SM, Nowacki AS, Rehm SJ, Shrestha NK. Association of laboratory test result availability and rehospitalizations in an outpatient parenteral antimicrobial therapy programme. J Antimicrob Chemother. 2014;69(1):228-33.
Suleyman G, Kenney R, Zervos MJ, Weinmann A. Safety and efficacy of outpatient parenteral antibiotic therapy in an academic infectious disease clinic. J Clin Pharm Ther. 2017;42(1):39-43.
Subcommittee on AMR Impact Reduction in Hospitals. Integrated AMR Management: IAM Bangkok [cited 2021 April 6]. Available from: https://amrthailand.net/uploads/ strategy/50/2.
Paul M, Shani V, Muchtar E, Kariv G, Robenshtok E, Leibovici L. Systematic review and meta-analysis of the efficacy of appropriate empiric antibiotic therapy for sepsis. Antimicrob Agents Chemother. 2010;54(11):4851-63.
Bogan C, Kaye KS, Chopra T, Hayakawa K, Pogue JM, Lephart PR, et al. Outcomes of carbapenem-resistant Enterobacteriaceae isolation: matched analysis. Am J Infect Control. 2014;42(6):612-20.
Reechaipichitkul W, Thavornpitak Y, Sutra S. Burden of adult pneumonia in Thailand: a nationwide hospital admission data 2010. J Med Assoc Thai. 2014;97(3):283-92.
Koch AM, Nilsen RM, Eriksen HM, Cox RJ, Harthug S. Mortality related to hospital-associated infections in a tertiary hospital; repeated cross-sectional studies between 2004-2011. Antimicrob Resist Infect Control. 2015;4(1):57.
