Brand Identity of Phetchsamuthkhiri Provincial Tourism Cluster Affecting Perception of Thai Tourists

Main Article Content

Thitima Pulpetch
Rachanon Taweephol
Morakhot Kamphaengphet

Abstract

The research aims to 1) study the level of brand identity and perception of Thai tourists in Phetchsamuthkhiri provincial group, 2) study the brand identity of Phetchsamuthkhiri provincial group which affects the perception of Thai tourists. The research was carried out by using Quantitative Research method. The population included Thai tourists travelling to Phetchsamuthkhiri provincial group, which consisted of Petchaburi province, Samut Songkram province, Samut Sakorn province, and Prajuab Kirikhan province. A sample of 400 persons was selected.   The sample group was divided into 100 persons per province using quota sampling method together with convenience sampling method in all 4 provincial tourism destination. The data were analyzed by descriptive statistics, mean, percentage, standard devastation, Pearson’s product moment correlation, and multiple regression analysis.


The research results revealed as follows: 1) The result of the opinions level through the brand identity in each aspect which had the highest mean included the appearance of Benjarong porcelain, the benefits of various ingredients and materials for cooking, the worthiness of expenses and cost of living which was not too much high, and the personality of the arts and cultural tourism destination. 2) The brand identity in each aspect of Phetchsamuthkhiri provincial group in terms of image and personality of Phetchsamuthkhiri provincial group could mutually predict Thai tourists’ perception, which included, Thai tourists perception = .473 +.202 (band identity of image aspect) +.481 (brand identity of personality aspect).

Article Details

How to Cite
Pulpetch, T., Taweephol, R., & Kamphaengphet, M. (2020). Brand Identity of Phetchsamuthkhiri Provincial Tourism Cluster Affecting Perception of Thai Tourists. Rajamangala University of Technology Srivijaya Research Journal, 12(1), 133–148. Retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/rmutsvrj/article/view/242047
Section
Research Article
Author Biographies

Thitima Pulpetch, Faculty of Business Administration, Rajamangala University of Technology Thanyaburi.

Department of International Business Administration, Faculty of Business Administration, Rajamangala University of Technology   Thanyaburi, 39 Moo 1, Rangsit-Nakhonnayok Road, Khlong Luang, Pathum Thani 12110, Thailnad.

Rachanon Taweephol, Faculty of Business Administration, Huachiew Chalermprakiet University.

Department of  Management and Entrepreneurship, Faculty of Business Administration, Huachiew Chalermprakiet University,  18/18, Bang Chalong, Bang Phli, Samut Prakan 10540, Thailand.

Morakhot Kamphaengphet, Faculty of Business Administration, Huachiew Chalermprakiet University.

Department of  Management and Entrepreneurship, Faculty of Business Administration, Huachiew Chalermprakiet University,  18/18, Bang Chalong, Bang Phli, Samut Prakan 10540, Thailand.

References

เกศกนก ชุ่มประดิษฐ์ และ จิราพร ขนุศรี. 2560. การวิเคราะห์อัตลักษณ์เพื่อเพิ่มมูลค่าให้แก่แหล่งท่องเที่ยว เชิง วัฒนธรรมในเขตเศรษฐกิจพิเศษ จังหวัดเชียงราย. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย 2(12): 121-130.

กรมการพัฒนาชุมชน. 2561. คู่มือการขับเคลื่อนการดำเนินงาน โครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี. แหล่งที่มา: http:// WWW.plan.cdd.go.th/wp-content/uploads/sites/97/2018/08/manual100661-1.pdf, 18 ธันวาคม 2561.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. 2561. รายงานวิสัยทัศน์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 2579. แหล่งที่มา: https://WWW.secretary.mots.go.th/policy/more_news.php?cid=24, 18 ธันวาคม 2561.

คณะเกษตร กำแพงแสน. 2561. เที่ยวเพชรสมุทรคีรีตามวิถีประชารัฐ 2561. แหล่งที่มา: http://WWW.petchsamutkhiritravel.go.th/index.php?lang=th, 1 ธันวาคม 2561.

นุชนาฎ เชียงชัย. 2558. การใช้อัตลักษณ์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของจังหวัดลำปาง. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พิริยะ ผลพิรุฬน์. 2556. เศรษฐกิจสร้างสรรค์กับการพัฒนาประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์ปริทรรศน์สถาบันพัฒนศาสตร์ 1(7): 1-69.

มนัสนนท์ พจน์จิรานุกูล. 2559. องค์ประกอบเอกลักษณ์การรับรู้ภาพลักษณ์แบรนด์วัฒนธรรมสุโขทัยและการมีบทบาทส่งเสริมแบรนด์ประเทศ. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิต 2(10): 97-120.

ศิริพันธ์ มิ่งขวัญ, พิมพ์จุฑา พิกุลทอง, มยุรี เรืองสมบัติ และ อุทัยวรรณ ประสงค์เงิน. 2560. การศึกษาเอกลักษณ์ ลวดลายเบญจรงค์เพื่อออกแบบพัฒนาผลิตภัณฑ์สินค้าประเภทของที่ระลึกหมู่บ้านเบญจรงค์ ต.ดอนไก่ดี อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร. แหล่งที่มา: http://WWW.repository.rmutr.ac.th/bitstream/handle/123456789/817/rmutrconth_170.pdf?sequence=1&isAllowed=y, 18 ธันวาคม 2561.

สำนักข่าวกรมประชาสัมพันธ์. 2561. โครงการเศรษฐกิจชุมชนครบวงจร “บ้านเพชรเพลินดิน” อบรมเชิงปฎิบัติการเพื่อค้นหาอัตลักษณ์และคัดเลือกผลิตภัณฑ์ เพื่อยกระดับผลิตภัณฑ์ชุมชนเพชรสมุทรคีรี. แหล่งที่มา: http:// WWW.thainews.prd.go.th/website_th/news/print_news/TNECO6104230010015, 18 ธันวาคม 2561.

หทัยชนก ฉิมบ้านไร และ รักษ์พงศ์ วงศาโรจน์. 2558. ศักยภาพอาหารพื้นเมืองและแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวผ่านอาหารพื้นเมืองจังหวัดน่าน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ 1(11): 37-48.

อรรธิกา พังงา, ศรีสุดา จงสิทธิผล, เสรี วงษ์มณฑา และ ชษณะ เตชะคณา. 2560. การสร้างตราสินค้าเมืองท่องเที่ยวเพื่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน กรณีศึกษาการท่องเที่ยวเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย 39(12): 25-36.

Huabcharoen, S. and Thongorn, N. 2017. พฤติกรรมและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทย: กรณีศึกษาตลาดน้ำคลองผดุง กรุงเกษม เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย 12(2): 82-93.

Saroso, D.S. 2013. The OVOP Approach to Improve SMEs Business Performance: Indonesia’s Experience. GSTF Journal on Business Review 2(3): 69-74.

Suansri, M. 2017. The Development Guidance and Tourism Promotion Effect to Bangnamphung Floating Market, Samut Prakan Province’s Uniqueness. Journal of Cultural Approach 31(17): 41-55. (In Thai)

Yamane, T. 1967. Statistics, An Introductory Analysis ( 2nd ed.). Harper and Row, New York.