The Development of “Khao Hawm Mae Paya Tong Dam Black Rice” (Oryza sativa L.) Bar Mixed with Fried Pisang Mas (Musa Sapientum)

Authors

  • Witit Lertnimitmongkol Faculty of Agro-Industry Technology, Rajamangala University of Technology Tawan-Ok
  • Narumol Mongkontanawat Faculty of Agro-Industry Technology, Rajamangala University of Technology Tawan-Ok

Keywords:

Oryza sativa L, pisang mas, bar

Abstract

Khao Hawm Mae Paya Tong Dam Black Rice is a healthy traditional rice variety in the district of Kao Kitchakut in Chanthaburi province. Therefore, the objective of the research was to study the percentage ratio of “Khao Hawm Mae Paya Tong Dam Black Rice” (Oryza sativa L.) Bar mixed with Fired Pisang Mas (Musa Sapientum) which were 56: 0, 28:28, 31:25, 34:22, 37:19 and 40:16, respectively. The result was founded that the most satisfaction ratio of Khao Hawm Mae Paya Tong Dam Black Rice and Fried Pisang Mas was 37:19 at the statistical significance of p<0.05. For the physical properties, brightness (L*), red color (a*), blue color (b*) and hardness value were, 24.17, 0.84, 5.08 and 28.43 N, respectively. For the chemical properties, water activity (aw), moisture content, fat, protein, fiber, ash and carbohydrate were 0.25, 7.57 %, 11.48 %, 2.14 %, 19.42 %, 1.17 % and 58.22 % w/w, respectively. In addition, total plate count was less than 1 × 103 and yeasts and molds count was 10 CFU/g. Due to the consumer acceptance testing of 400 consumers, it was found that the consumers were moderately satisfied with the product showing the average score of 7.11.

Author Biographies

Witit Lertnimitmongkol, Faculty of Agro-Industry Technology, Rajamangala University of Technology Tawan-Ok

Department of Development and Management Technology, Faculty of Agro-Industry Technology, Rajamangala University of Technology Tawan-Ok, Chanthaburi Campus, Phluang, Khao Khitchakut, Chantaburi 22210, Thailand.

Narumol Mongkontanawat, Faculty of Agro-Industry Technology, Rajamangala University of Technology Tawan-Ok

Department of Development and Management Technology, Faculty of Agro-Industry Technology, Rajamangala University of Technology Tawan-Ok, Chanthaburi Campus, Phluang, Khao Khitchakut, Chantaburi 22210, Thailand.

References

กัลยา วานิชย์บัญชา และ ฐิตา วานิชย์บัญชา. 2557. การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. พิมพ์ครั้งที่ 14. สามลดา, กรุงเทพฯ.

ทุติยาภรณ์ จิตตะปาโล, วราภรณ์ วิทยาภรณ์ และ วีระพงศ์ วิรุฬห์ธนกฤษณ์. 2560. การพัฒนาผลิตภัณฑ์ธัญพืชแท่งจากข้าวกล้องอินทรีย์หัก. วารสารวิจัย มสด สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 10(3): 47-68.

ธิดารัตน์ ลบภู่ และ ปิยพร บัวคา. 2559. การพัฒนาผลิตภัณฑ์บาร์พลังงานต่ำจากส่วนผสมของข้าวกล้อง สับปะรด และสารสกัดจากหญ้าหวาน. ปริญญานิพนธ์สาขาวิทยาศาสตรและเทคโนโลยีการอาหาร, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นิธิยา รัตนาปนนท์. 2557. เคมีอาหาร. พิมพ์ครั้งที่ 5. โอเดียนสโตร์, กรุงเทพฯ.

ปนิดา บรรจงสินศิริ. 2553. อาหารขบเคี้ยวเพื่อสุขภาพ (วิทยาศาสตร์สำหรับเยาวชน). ฝ่ายเทคโนโลยีอาหาร.สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย, หนังสือพิมพ์แนวหน้า. แหล่งที่มา: http://www.ryt9.com/s/nnd/973110, 10 พฤษภาคม 2561.

ปราณี อ่านเปรื่อง. 2551. หลักการวิเคราะห์อาหารด้วยประสาทสัมผัส. พิมพ์ครั้งที่ 2. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์ และ นิธิยา รัตนาปนนท์. มปป. Pisang mas / กล้วยไข่. ศูนย์เครือข่ายข้อมูลอาหารครบวงจร. แหล่งที่มา: http://www.foodnetworksolution.com/wiki/word/4254/pisang-mas-กล้วยไข่, 12 พฤษภาคม 2561.

วรพรรณ บัญชาจารุรัตน์, วรางคณา สมพงษ์ และ สมโภช พจนพิมล. 2552. การศึกษากระบวนการผลิตกล้วยน้ำว้าทอดกรอบ, น. 297-304. ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 47. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.

วัชรี สุขวิวัฒน์ และ สุนันทา วงศ์ปิยชน. 2551. ผลิตภัณฑ์ข้าวพองอัดแทง. ศูนย์วิจัยข้าวปทุมธานี. แหล่งที่มา: http://brrd.in.th/main/index.php?option=com_content&view=article&id=107:riceproduct1&catid=25:-2551&Itemid=37, 12 พฤษภาคม 2561.

วาริน แสงกิติโกมล, เทวิน แทนคำเนาว์ และ อฑิตยา โรจนสโรช. 2551. การเปรียบเทียบปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระของข้าวแดง ข้าวสีนิล และข้าวเหนียวดำ. วารสารโภชนาการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 43(2): 16-21.

สมเจตน์ แก้วแก้มกาญจน์. 2554. ข้าวหอมแม่พญาทองดำ. สำนักคุ้มครองพันธุ์พืช, กรมวิชาการเกษตร. แหล่งที่มา: http://www.doa.go.th/pvp/images/stories/indexpp2518/AnnoDOA_nameplant/t387.pdf., 9 มิถุนายน 2558.

สุธิดา กิจจาวรเสถียร. 2553. ผลิตภัณฑ์ธัญพิชผสมใบชะพลูอัดแท่ง. วิทยานิพนธ์คหกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

สุมาลี เหลืองสกุล. 2543. คู่มือปฏิบัติการจุลชีววิทยาทางอาหาร. พิมพ์ครั้งที่ 2. ชัยเจริญ, กรุงเทพฯ.

สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. 2562. ผัก ผลไม้ และธัญชาติอัดแท่ง (FRUIT VEGETABLE AND CEREAL BAR). เลขที่ มผช. 902/2562. แหล่งที่มา: http://tcps.tisi.go.th/public/StandardList.aspx, 15 ธันวาคม 2562.

AOAC. 1998. Bacteriological Analytical Manual (BAM), 8th edition Revision A. Published and distribute by AOAC International, USA.

AOAC. 2000. Official Methods of Analysis. Association of Official Analytical Chemists International. Gaithersburg, USA.

Published

2020-07-15

How to Cite

Lertnimitmongkol, W., & Mongkontanawat, N. (2020). The Development of “Khao Hawm Mae Paya Tong Dam Black Rice” (Oryza sativa L.) Bar Mixed with Fried Pisang Mas (Musa Sapientum). Recent Science and Technology, 12(2), 362–373. Retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/rmutsvrj/article/view/245443

Issue

Section

Research Article