การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานี

ผู้แต่ง

  • กฤษณ์ ลินวัฒนา สถานีทดลองพืชสวนน่าน กรมวิชาการเกษตร
  • วิเรนดา พาล ซิงห์ สถานีทดลองข้าวระหว่างประเทศ ลอสบัญโญส ฟิลิปปินส์

DOI:

https://doi.org/10.14456/thaidoa-agres.2002.19

คำสำคัญ:

การจัดการปุ๋ยไนโตรเจน, การปลูกข้าวด้วยเมล็ด, การประเมินสภาพพื้นที่ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์

บทคัดย่อ

การประเมินความเหมาะสมของพื้นที่สำหรับข้าวนาหว่านของจังหวัดอุบลราชธานี ได้ดำเนินการระหว่างมกราคม 2542 ถึงมกราคม 2543 โดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เป็นเครื่องมือในการจำแนะ/วิเคราะห์ เพื่อนำเทคโนโลยีการทำนาหว่าน และการจัดการปุ๋ยในข้าวนาหว่านไปใช้ในนาข้าวของเกษตรกรโดยใช้ฐานข้อมูล คือ ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปี สภาพเนื้อดิน ความสามารถในการแลกเปลี่ยน ประจุบวก สภาพความแห้งแล้งของภูมิอากาศ ระดับน้ำท่วมในพื้นที่ และการปฏิบัติดูแลรักษาของเกษตรกร เมื่อนำเอาเทคโนโลยีในการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนในข้าวนาหว่านที่ได้จากการทดลองในศูนย์วิจัยข้าวอุบลราชธานี ได้แก่ อัตราปุ๋ยไนโตรเจน 9.6 กก./ไร่ แบ่งใส่ 3 ครั้ง คือ หนึ่งในสี่ ใส่ที่เวลา 15 และ 30 วัน หลังข้าวงอก และที่เหลืออีกหนึ่งในสอง ใส่ที่เวลา 45 วันหลังข้างวอกไปทดสอบในแปลงเกษตรกรในพื้นที่ระดับความเหมาะสมระดับต่าง ๆ สำหรับการทำนาหว่านที่ได้จำแนกไว้เปรียบเทียบกับวิธีการใส่ปุ๋ยของเกษตรกร พบว่า เทคโนโลยีใหม่ให้ผลผลิตข้าวสูงกว่าเมื่อปลูกในพื้นที่เหมาะสมปานกลางและในพื้นที่ที่เหมาะสมน้อย และผลผลิตข้าวที่ได้จากทั้งสองวิธีใกล้เคียงกัน เมื่อปลูกในพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมในการทำนาหว่าน แสดงถึงความแตกต่างของสภาพแวดล้อมในพื้นที่ทำนา พร้อมกับมีคำแนะนำการใช้เทคโนโลยีการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนแต่ละพื้นที่ความเหมะสมในการทำนาหว่านของจังหวัดอุบลราชธานี

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2002-12-02

รูปแบบการอ้างอิง

ลินวัฒนา ก., & พาล ซิงห์ ว. (2002). การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิชาการเกษตร, 20(3), 237–249. https://doi.org/10.14456/thaidoa-agres.2002.19

ฉบับ

ประเภทบทความ

งานวิจัย