คุณสมบัติทางเครื่องสำอางของไขมันเนื้อในเมล็ดมะม่วงพันธุ์แก้วขมิ้น และการประยุกต์ใช้ในเครื่องสำอาง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา คุณสมบัติทางเครื่องสำอางที่สำคัญจากไขมันเนื้อ ในเมล็ดมะม่วงพันธุ์แก้วขมิ้น ซึ่งเป็นส่วนเหลือ ทิ้งจากอุตสาหกรรมแปรรูปมะม่วง และประยุกต์ ใช้เป็นส่วนประกอบให้ความชุ่มชื่นในสูตรการ ผลิตโลชั่นทาผิวผลการทดลองพบว่า เนื้อในเมล็ด มะม่วงพันธุ์แก้วขมิ้นมีไขมันเป็นองค์ประกอบร้อย ละ 7.25 โดยน้ำหนัก ไขมันที่สกัดได้ประกอบด้วย กรดไขมันอิ่มตัวและไม่อิ่มตัวร้อยละ 37.9 และ 62.1 ตามลำดับ และมีจุดหลอมเหลวที่ 36.7 °ซ. เมื่อตรวจสอบคุณสมบัติทางเครื่องสำอาง พบว่า มีความสามารถในการยับยั้งปฏิกิริยาออกซิเดชัน มีค่า SC50 เท่ากับ 1.02 มก./มล. นอกจากนี้ยัง มีความสามารถในการยับยั้งกิจกรรมของเอนไซม์ ไทโรซิเนสที่เป็นสาเหตุความหมองคล้ำของผิว และเอนไซม์ไฮยารูลอนิเดสที่ทำหน้าที่ในการย่อย กรดไฮยาลูรอนิคที่ทำหน้าที่กักเก็บความชุ่มชื่นใต้ ผิวหนัง โดยมีค่า IC50 เท่ากับ 0.47 และ 0.14 มก./มล. ตามลำดับ และยังมีความสามารถใน การยับยั้งกิจกรรมของเอนไซม์อีลาสเตสและ คอลลาจีเนสที่เป็นสาเหตุของริ้วรอยและความ เหี่ยวย่น โดยมีค่าIC50 เป็น 6.26 และ4.77 มก./มล. ตามลำดับ เมื่อใช้ไขมันเนื้อในเมล็ดมะม่วงเป็น ส่วนประกอบที่ให้ความชุ่มชื่นในผลิตโลชั่นทาผิว ร้อยละ 1.0-3.0 โดยน้ำหนัก พบว่า โลชั่นทาผิว มีค่าความเป็นกรด-ด่าง 7.38-7.42 เป็นไปตาม มาตรฐาน มอก. 478-2555 และมีแรงผลักของ ประจุระหว่างอนุภาค (zeta potential) น้อย กว่า 30 มิลลิโวลท์ นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นของ ไขมันเนื้อในเมล็ดมะม่วงในสูตรการผลิตความ เข้มข้นร้อยละ 1.0 -3.0 ส่งผลให้โลชั่นมีความ แน่นเนื้อและดัชนีความหนืดเพิ่มขึ้น และพบว่า ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้และระคายเคืองกับผิวหนัง โดยมีค่า Mean cumulative irritation index (M.C.I.I value) ต่ำกว่า 0.25 จากผลการทดลอง เห็นได้ว่า ไขมันเนื้อในเมล็ดมะม่วงพันธุ์แก้วขมิ้น มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะใช้เป็นส่วนผสมใน ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง หากนำเมล็ดมะม่วงซึ่ง เป็นของเหลือจากอุตสาหกรรมแปรรูปไปสกัดเป็น ไขมันเนื้อในเมล็ดมะม่วงก็จะสร้างมูลค่าเพิ่มและ ลดของเสียจากอุตสาหกรรมแปรรูปได้