การทดสอบระบบการผลิตลำไยแบบพุ่มเตี้ยในแปลงเกษตรกรจังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

การทดสอบการผลิตลำไยแบบพุ่มเตี้ยใน จ.เชียงราย ดำเนินการระหว่างเดือนตุลาคม พ.ศ.2550 – กันยายน พ.ศ. 2554 โดยการเปรียบเทียบระบบการผลิตลำไยแบบพุ่มเตี้ย และแบบเกษตรกร (พุ่มสูง) ในแปลงเกษตรกรตามแหล่งผลิตสำคัญของ อ.เมือง แม่ลาว พานและป่าแดด จ.เชียงราย จำนวน 10 แปลง สุ่มคัดเลือก ต้นลำไย จำนวน 20 ต้น/แปลง แบ่งเป็น 2 กรรมวิธีๆ ละ 10 ต้น เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยวิธี t-test ผลการทดสอบพบว่าระบบการผลิตลำไยแบบพุ่มเตี้ยไม่ทำให้ลำไยมีการออกดอกแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กับระบบการผลิตแบบเกษตรกร ในระยะ 2 ปีแรก แต่ในปีที่ 3 การผลิตแบบพุ่มเตี้ยส่งผลให้ลำไยออกดอกดีกว่าแบบเกษตรกรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สำหรับการติดผลพบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทั้ง 3 ปี ของทั้ง 2 ระบบการผลิต ส่วนผลผลิตเฉลี่ยต่อต้นในปีแรก (พ.ศ.2552) ระบบการผลิตแบบพุ่มเตี้ยมีผลผลิตต่อต้นต่ำกว่าแบบเกษตรกรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในปีที่ 2 และ 3 สำหรับค่าประสิทธิภาพการเก็บเกี่ยว (กก.ชม./แรง) พบว่า การผลิตแบบพุ่มเตี้ยมีค่าประสิทธิภาพการเก็บเกี่ยว สูงกว่าการผลิตแบบเกษตรกรอย่างมีนัยสำคัญ ยิ่งทางสถิติทั้ง 3 ปี และเมื่อคำนวณรายได้สุทธิเฉลี่ยต่อต้น พบว่าระบบการผลิตแบบพุ่มเตี้ยเริ่มให้มากกว่าการผลิตแบบเดิมของเกษตรกรในปีที่ 3