ผลของ Thidiazuron (TDZ) และ 2, 4-Dichlorophenoxyacetec acid (2, 4-D) ต่อการชักนำให้เกิดแคลลัสและยอดของใบอ่อนพุดจีบ (Tabernaemontana divaricate L.) ในสภาพหลอดทดลอง
คำสำคัญ:
การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ, พุดจีบ, TDZ 2 4-Dบทคัดย่อ
พุดจีน (Tabernaemontana divaricate L.) มีชื่อสามัญว่า “Crape jasmine” หรือ “Pinwheel jasmine” การศึกษาการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อเพื่อเพิ่มปริมาณต้นพุดจีบ ระหว่างเดือนกันยายน-ธันวาคม พ.ศ. 2554 ที่ภาควิชาชีววิทยา มหาวิทยาลัยพะเยา โดยนำชิ้นส่วนเนื้อเยื่อของใบมาทำการฟอกฆ่าเชื้อที่ผิวด้วยสารละลาย sodium hppochloride (NaOCI) ที่ความเข้มข้น 10% เป็นเวลา 10 นาที ตามด้วย NaOCl 5% เป็นเวลา 5 นาที สามารถทำให้ชิ้นส่วนเนื้อเยื่อปลอดเชื้อ และเจริญต่อไปได้มากที่สุด 80% หลังจากนั้นนำชิ้นส่วนเนื้อเยื่อของใบที่ปลอดเชื้อมาเพาะเลี้ยงบนสูตรอาหาร MS ดัดแปลงที่เติม thidiazuron (TDZ) ความเข้มข้น 0 0.2 0.3 0.4 และ 0.5 มก/ล. ร่วมกับ 2, 4-Dichlorophenoxyacetic acid (2, 4-D) ความเข้มข้น 0.1 มก/ล. พบว่าสูตรอาหาร MS ดัดแปลงที่เติม TDZ 0.4 และ 0.5 มก/ล. ร่วมกับ 2,4-D 0.1 มก/ล. สามารถชักนำให้เกิด callus และยอดได้ดีที่สุด โดยมีจำนวนยอดเฉลี่ย 2.60 และ 3.00 ยอดต่อชิ้นส่วนพืชตามลำดับในเวลา 3 เดือน
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2017 วารสารวิชาการเกษตร (Thai Agricultural Research Journal)

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการเกษตร