การเพิ่มจำนวนเพลี้ยอ่อนถั่ว (aphis craccivora koch) กับความยาวและความหนาแน่นของขนใต้ใบถั่วฝักยาวและถั่วพุ่ม (vigna unguiculata(L.)Walp.)

บทคัดย่อ

ศึกษาและเปรียบเทียบการเพิ่มจำนวนเพลี้ยอ่อนถั่ว  บนถั่งฝักยาวและถั่วพุ่ม 5  สายพันธุ์ได้แก่ IT82E-16, SR-863, สุรนารี1  เขาหินซ้อน และ selected-PSU  ในสภาพมุ้งตาข่ายของแปลงทดลอง   คณะทรัพยากรธรรมชาติโดยให้เพลี้ยอ่อนถั่วมีทางเลือกดูดกินได้อย่างอิสระการทดลองดำเนินการระหว่างเดือน พฤษภาคม – เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2549   โดยว่างแผนการทดลองแบบ   RCB  ประกอบด้วยจำนวน 5 ซ้ำๆ ละ 10 ต้น และศึกษาความยาวและความหนาแน่นของขนใต้ใบของถั่วฝักยาวและถั่วพุ่ม  5  สายพันธุ์   ภายใต้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด  และหาสหสัมพันธ์ระหว่างความยาวและความหนาแน่นของขนกับจำนวนเพลี้ยอ่อนถั่วโดยวิธีการของ   Pearson’s  พบว่าลักษณะของขนใต้ใบมี  2  แบบเหมือนกันในทุกสายพันธุ์ คือขนรูปร่างคล้ายกระบอง  และขนรูปร่างเรียวแหลม  โดยพันธุ์ selected- PSU มีความยาวของขนทั้ง  2  แบบสั้นเพียง 44.01  และ 78.57  ไมโครเมตร ตามลำดับ  และมีความหนาแน่นของขนใต้ใบเฉลี่ยงน้อยเพียง 39.70 เส้น/ตร.มในขณะที่พันธุ์  IT82E- 16 มีความยาวของขนยาวกว่าสายพันธุ์อื่นๆ คือ 46.81 และ 281.86 ไมโครเมตร  ตามลำดับ  และมีความหนาแน่นของขนใต้ใบเฉลี่ย 87.10 เส้น/ตร.ม. อัตราการเพิ่มจำนวนเพลี้ยระหว่างถั่วอายุ 30-50 วัน  ในสายพันธุ์  selected – PSU มีค่าสูงสุด 235.52 ตัว/ต้น ในขณะที่สายพันธุ์ IT82E-16 มีค่าดังกล่าวเฉลี่ยต่ำสุด 114.53 ตัว/ต้นและที่อายุถั่ว 50 วัน พบจำนวนเพลี้ยอ่อนถั่วสูงสุดในทุกสายพันธุ์  ความยาวและความหนาแน่นของขนใต้ใบมีสหสัมพันธ์เชิงลบกับจำนวนเพลี้ยอ่อนถั่ว การนำสายพันธุ์  lT82E-16  ซึ่งมีแนวโน้มต้านทานการเข้าทำลายของเพลี้ยอ่อนถั่วมากที่สุด  ผสมกับสายพันธุ์  selected-PSU  ซึ่งเป็นที่นิยมของผู้บิโภค แต่มีความอ่อนแอต่อการเข้าทำลายของเพลี้ยอ่อนถั่วมากที่สุด  จึงเป็นแนวทางหนึ่งที่จะพัฒนาสายพันธุ์   selected – PSU  ให้มีความต้านทานต่อเพลี้ยอ่อนถั่วมากยิ่งขึ้นในอนาคต