การเจริญเติบโตและการพัฒนาของผลลำไยพันธุ์ดอใน จ. นครศรีธรรมราช
DOI:
https://doi.org/10.14456/thaidoa-agres.2009.10คำสำคัญ:
ลำไย, การเจริญเติบโตของผลการเก็บเกี่ยว, การสะสมความร้อนบทคัดย่อ
ศึกษาการเจริญเติบโตและการพัฒนาของผลลำไยพันธุ์ดอ (Dimocarpus longon Lour. cv. Daw) ในสวนเกษตร อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช ระหว่างเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2549 ถีงมีนาคม พ.ศ 2550 เพื่อศึกษารูปแบบการเจริญเติบโตของผลที่เหมาะสมต่อการเก็บเกี่ยวในสภาพแวดล้อมภาคใต้ พบว่าการเจริญของผลลำไยเป็นแบบ simple sigmoid curve โดยแบ่งเป็น 4 ช่วง ในช่วงแรกตั้งแต่ดอกบานถึง 60 วันหลังดอกบาน ผลมีการเพิ่มน้ำหนักสดและน้ำหนักแห้งอย่างช้า ๆ และเป็นการพัฒนาของส่วนที่เป็นเปลือกและเมล็ด ช่วงที่สองตั้งแต่ 60-120 วันหลังดอกบานผลมีการเพิ่มน้ำหนักอย่างรวดเร็วและเป็นการพัฒนาของทุกส่วนทั้งเปลือก เนื้อและเมล็ด รวมทั้งการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของของแข็งที่ละลายน้ำได้ ในน้ำคั้นของเนื้อด้วย ช่วงที่สามตั้งแต่ 120-150 วัน หลังดอกบาน การเพิ่มน้ำหนักของผลช้าลง โดยมีน้ำหนักสูงสุดเมื่อผลมีอายุ 150 หลังดอกบานและเนื้อมีของแข็งที่ละลายน้ำได้ในน้ำคั้นสูงสุดเมื่ออายุ 135 วันหลังดอกบาน ผลมีน้ำหนักและของแข็งที่ละลายน้ำได้ในน้ำคั้นลดลงตามลำดับผลของลำไยเริ่มมีความบริบูรณ์แล ะเหมาะสมในการเก็บเกี่ยวเมื่อผลมีอายุ 135 วันหลังดอกบานโดยมีการสะสมความร้อนเฉลี่ย 2,193 degree day มีน้ำหนักผล 9.79 ก. มีสัดส่วนของเปลือก 19.82% เนื้อ 68.38% และเมล็ด 11.80% และมีปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ (TSS) เฉลี่ย 21.79 องศาบริกซ์
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2017 วารสารวิชาการเกษตร (Thai Agricultural Research Journal)

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการเกษตร