การวัดค่าความหวานของอ้อยด้วยแสงย่านใกล้อินฟราเรด

บทคัดย่อ

การวัดค่าความหวานของอ้อย (Commercial Cane Sugar ; CCS) ด้วยเทคนิคเนียร์อินฟราเรด สเปกโตรสโกปีแบบฟูเรียร์ทรานส์ฟอร์ม (Fouriertransform near-infrared; FT-NIR) ใช้ตัวอย่าง อ้อยจากแหล่งปลูกต่าง ๆ ในเขตภาคตะวันออก เฉียงเหนือจำนวน 1,150 ตัวอย่าง วิเคราะห์หา ปริมาณของเเข็งทั้งหมดที่ละลายน้ำได้ (บริกซ์) ร้อยละน้ำตาลซูโครส (โพล) และเปอร์เซ็นต์ เส้นใยอ้อย เพื่อนำมาใช้คำนวณค่า CCS และ นำค่าเคมีวิเคราะห์ทั้งหมดมาสร้างสมการถดถอย ร่วมกับค่าสเปคตราของน้ำอ้อย และเส้นใย โดย ใช้โปรแกรมสำเร็จรูป (TQ analyst software) เพื่อให้ได้สมการประเมินค่า CCS เมื่อเปรียบ เทียบค่าบริกซ์ โพล และ CCS ที่ได้จากสมการ ของน้ำอ้อย และสมการของเส้นใย พบว่าสมการ ทำนายค่า CCS สมการของน้ำอ้อยให้ค่า สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ค่าความคลาดเคลื่อน จากการทดสอบประสิทธิภาพ และค่าความคลาด เคลื่อนจากการทำนายที่ 0.996, 0.610 และ 0.573 ตามลำดับ และค่าสมการของเส้นใยที่ 0.840, 1.51 และ 1.05 ตามลำดับ หลังการ ทดสอบพบว่า สมการทั้ง 2 มีค่าเฉลี่ยเปอร์เซ็นต์ ความแตกต่างของความแม่นยำไม่แตกต่างกัน ดังนั้นการตรวจสอบคุณภาพของอ้อยด้วยค่า CCS โดยการใช้เทคนิค NIRs ให้ผลที่มี ประสิทธิภาพในการประเมินปริมาณค่าบริกซ์ โพล และ CCS ของน้ำอ้อย ในระดับการทำนาย เพื่อการประกันคุณภาพ และสมการจากเส้นใย ให้การทำนายเพื่อการแบ่งระดับปริมาณค่าเบื้อง ต้นได้