การประมาณค่าเชิงพื้นที่สำหรับการวิเคราะห์การแพร่กระจายฝุ่นละออง ในเขตเทศบาลเมืองนครภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคัดเลือกวิธีการประมาณค่าเชิงพื้นที่ที่เหมาะสมในการสร้างแผนที่แบบจำลองปริมาณฝุ่นละออง โดยประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการวิเคราะห์ข้อมูลค่าเฉลี่ยของปริมาณฝุ่นละออง TSP PM10 และ PM2.5 จากสถานที่เก็บตัวอย่างฝุ่นละอองในอากาศ ได้แก่ วงเวียนสุริยเดช วงเวียนนิมิตร วงเวียนสุรินทร์ สวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ และสวนสาธารณะสะพานหิน ระยะเวลาในการเก็บข้อมูลตั้งแต่เดือนธันวาคม 2563 – เดือนมกราคม 2564 และทำการทดสอบประสิทธิภาพในการทำนายของวิธีการประมาณค่าเชิงพื้นที่ด้วยวิธีต่าง ๆ ได้แก่ RBF, Kriging, LPI และ IDW ผลการคัดเลือกวิธีการประมาณค่าเชิงพื้นที่ที่เหมาะสมในการสร้างแผนที่แบบจำลองปริมาณฝุ่น จากการทดสอบประสิทธิภาพการทำนายของวิธีการประมาณค่าเชิงพื้นที่ จำนวน 4 วิธี พบว่า วิธี IDW มีค่า RMSE น้อยที่สุดในการทดสอบ รองลงมา ได้แก่ วิธี Kriging วิธี LPI และวิธี RBF ตามลำดับ ผู้วิจัยจึงเลือกวิธี IDW ในการประมาณค่าเชิงพื้นที่ปริมาณฝุ่นละอองในพื้นที่เขตเทศบาลเมืองนครภูเก็ต เนื่องจากมีความแตกต่างระหว่างค่าที่ประเมินได้กับค่าที่ตรวจวัดจริงน้อยที่สุด ซึ่งสามารถวิเคราะห์หาพื้นที่เฝ้าระวังมลพิษทางอากาศ และเป็นประโยชน์ต่อหน่วยงานที่จะนำไปวางแนวทางในการแก้ไขบรรเทาปัญหาที่เกิดขึ้นจากมลพิษทางอากาศต่อไป