การเชื่อมต่อทางเดินเท้าด้วยโครงข่ายสีเขียว : กรณีศึกษาชุมชนเชียงของ จังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประเด็น ได้แก่ ประเด็นการเชื่อมต่อของเส้นทางและประเด็นของการออกแบบทางเดินเท้าให้เกิดเป็นโครงข่ายสีเขียว โดยใช้แบบสอบถามเพื่อเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม คือ คนภายในพื้นที่และคนภายนอกพื้นที่นำมาประมวลผล พบว่ากลุ่มตัวอย่างทั้ง 2 กลุ่มมีความชอบต่อภาพตัวอย่างในรูปแบบตรงกันและแต่ละภาพมีค่าเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 3.21 - 4.00 ทั้งหมด ซึ่งจากเกณฑ์ที่กำหนดไว้หมายความว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีความชอบต่อภาพที่ถูกเลือกในระดับมากที่สุด สรุปการเชื่อมต่อทางเท้าด้วยโครงข่ายสั้น ๆ ลักษณะแบ่งเป็นช่วง ๆ เฉพาะในบางสถานที่ แต่ตลอดเส้นทางต้องไม่มีสิ่งกีดขวางในการใช้สัญจร ส่วนในเรื่องการออกแบบแยกออกเป็น 2 ลักษณะ ตามความถี่และปริมาณที่ใช้ในการสัญจร คือ 1) ในย่านที่มีปริมาณการใช้สัญจรของผู้คนตลอดทั้งวัน ออกแบบทางเท้าที่มีการใช้ไม้ยืนต้น พืชพรรณในท้องถิ่นและองค์ประกอบภูมิทัศน์มาเพิ่มใช้วัสดุปูทางเท้าแบบผิวหน้าหยาบ มีลายตกแต่งพื้นเป็นจุด ๆ เพิ่มทางเดินสำหรับผู้พิการทางสายตาและถนนใช้วัสดุปูพื้นผิวขรุขระเพื่อช่วยจำกัดความเร็วของรถยนต์ จักรยานยนต์ และจักรยาน 2) ในย่านที่มีปริมาณการใช้สัญจรน้อยหรือมีลักษณะการใช้สัญจรเป็นบางช่วงเวลา ออกแบบทางเท้าที่มีการใช้ไม้ยืนต้น ใช้พืชพรรณ ผักในท้องถิ่นและองค์ประกอบภูมิทัศน์มาเพิ่มและใช้วัสดุทางเท้าแบบดินอัดแน่นเน้นความเป็นธรรมชาติ