Environmental Laboratory Wastewater Treatment by the Fenton Reaction

Main Article Content

Nutchanat Ninlaor
Kanokrat Rattanapan
Worapot Rattanapan

Abstract

The purpose of this research was to examine the efficiency of the Fenton method for environmental laboratory wastewater treatment.  The initial COD, total suspended solid (TSS) and total dissolved solid (TDS) of the wastewater were 250, 3,500 and 200,000 mg/L, respectively.  The pH was adjusted to 2.0, 3.0 and 4.0, the molar ratios of H2O2:FeSO4 were 1:1, 2:1, 3:1, 4:1 and 5:1.  The reaction times were 10, 20, 30, 40, 50 and 60 minutes.


The results showed that the molar ratio of hydrogen peroxide to ferrous sulfate  had little effect on wastewater treatment.  The stirring times resulted in different treatment efficacy.  The Fenton reaction brought about the breakdown to hydroxyl radical (•OH) which was an organic oxidizing agent and this led to decreasing COD, total suspended solids and total dissolved solids.  The wastewater at pH 4.0 had the highest efficiency in removal of total suspended solids and total dissolved solids.  However, the water qualities after the treatment still exceeded the legal limit. The Fenton reaction was therefore only suitable for pretreatment of wastewater before further treatment.

Article Details

How to Cite
Ninlaor , N. ., Rattanapan , K., & Rattanapan , W. . (2021). Environmental Laboratory Wastewater Treatment by the Fenton Reaction . Journal of Vocational Education in Agriculture, 5(2), ึ79–89. Retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/JVIA/article/view/248383
Section
Research Article

References

นาถ ภูวงศ์ผา และคณะ. (2555). การกำจัดสีและซีโอดีในน้ำเสียห้องปฏิบัติการเคมีด้วยปฏิกิริยาเฟนตัน. วารสารวิทยาศาสตร์ มข, 40(4), 1272 – 1284.

ประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม เรื่อง กําหนดมาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้ง

จากอาคารบางประเภทและบางขนาด พ.ศ. 2548. (2548, 29 ธันวาคม). ราชกิจจานุเษกษา. เล่มที่ 122 ตอนที่ 125 ง, หน้า 4-10.

สันทัด ศิริอนันต์ไพบูลย์. (2557). ระบบบำบัดน้ำเสีย. กรุงเทพฯ: ท้อป.

Umar, M., et al. (2010). Trends in the use of Fenton, electro-Fenton and photo-Fenton for the treatment of andfill leachate. Waste Management, 30(11), 2113-2121.

Faisal, I. (2009). Oxidation of Phenolic Wastewater by Fenton's Reagent. Journal of Chemical and Petroleum Engineering, 10(2), 9-12.

Liu, X., et al. (2018). Progress in the Mechanism and Kinetics of Fenton Reaction. MOJ Ecology & Environmental Science, 3(1), 10-15.

Yazdanbakhsh, A.R., et al. (2015). Degradation of phenol with using of Fenton-like Processes from water. Iranian Journal of Health, Safety and Environment, 2(3), 325-329.

ณิชชารีย์ ธนกรจิตติพัฒน์ และกรรณิการ์ ดิษยวงศ์. (2555). การบำบัดนํ้าเสียโรงอาหารโดยกระบวนการเฟนตัน. ใน การประชุมวิชาการแห่งชาติมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 9 (น. 1944). นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.

สายฝน มะโนคำ และคณะ. (2557). การฟอกสีน้ำเสียจากโรงงานย้อมผ้าในจังหวัดลำพูนโดยกระบวนการโฟโตเฟนตันด้วยแสงอาทิตย์. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 22(5)(ฉบับพิเศษ), 629-640.

APHA, AWWA and WFF. (2012). Standard Method for Examination of Water and Wastewater. 22st ed. Maryland: United book press.

จันทิมา ชั่งสิริพร และคณะ. (2552). การกำจัด COD และสีในน้ำเสียจากโรงงานผลิตกล่องกระดาษด้วยปฏิกิริยาเฟนตัน. ใน การประชุมวิชาการทางวิศวกรรมศาสตร์ ครั้งที่ 7 (น. 6). สงขลา:มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

Meric, S., et al. (2004). Color and COD removal from wastewater containing Reactive Black 5 using Fenton’s oxidation process. Chemosphere, 54, 435-441.

มณฑา ประดิษฐ์ขำ. (2550). การปรับปรุงกระบวนการบำบัดน้ำเสียทางเคมีของโรงงานผลิตเคมีภัณฑ์ โดยเฟนตันออกซิเดชั่น. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).