การพัฒนาระบบพยากรณ์คุณภาพการบริหารหลักสูตรในระดับอุดมศึกษาด้วยไมโครซอฟต์พาวเวอร์บีไอ
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์ปัจจัยคุณภาพการบริหารหลักสูตร, สมการเชิงโครงสร้างคุณภาพการบริหารหลักสูตร, ระบบพยากรณ์คุณภาพการบริหารหลักสูตรบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบพยากรณ์คุณภาพการบริหารหลักสูตรในระดับอุดมศึกษา โดยได้วิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริหารหลักสูตร ตามเกณฑ์การประเมินคุณภาพภายในระดับหลักสูตร ปีการศึกษา 2557 ซึ่งเก็บข้อมูลจากรายงานการประเมินตนเองของแต่ละหลักสูตรในมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร ตั้งแต่ปีการศึกษา 2558 ถึง ปีการศึกษา 2561 จำนวน 356 ชุด และวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับสอง โดยผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยการบริหารคุณภาพหลักสูตร มี 4 ปัจจัย ประกอบด้วย ปัจจัยที่ 1 กระบวนการจัดการเรียนการสอน โดยมี 4 ตัวบ่งชี้ 1) การวางระบบผู้สอนและกระบวนการจัดการเรียนการสอน 2) สาระของรายวิชาในหลักสูตร 3) การประเมินผู้เรียน 4) การรับนักศึกษา ปัจจัยที่ 2 การพัฒนาผู้เรียนผู้สอน มี 2 ตัวบ่งชี้ 1) การส่งเสริมและพัฒนานักศึกษา 2) ผลที่เกิดกับปัจจัยที่ 3 บัณฑิต มี 2 ตัวบ่งชี้ 1) ร้อยละของบัณฑิตที่ได้งานทำหรือประกอบอาชีพอิสระภายใน 1 ปี 2) คุณภาพบัณฑิตตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ และปัจจัยที่ 4 สิ่งสนับสนุน มี 2 ตัวบ่งชี้ 1) สิ่งสนับสนุนการเรียนรู้ 2) การบริหารและพัฒนาอาจารย์ โดยมีค่าน้ำหนักปัจจัย 0.998, 0.981, 0.668, และ 1.00 ตามลำดับเพื่อใช้ในสมการเชิงโครงสร้าง สำหรับพัฒนาระบบพยากรณ์คุณภาพการบริหารหลักสูตรด้วยเทคนิค การทำให้เรียบแบบเอ็กซ์โพเนนเชียลอย่างง่ายกับโปรแกรมไมโครซอฟต์พาว์เวอร์บีไอ โดยผลการทดสอบความพึงพอใจจากผู้ใช้ 93 คน พบว่ามีระดับความพึงพอใจมากที่สุด ( = 4.89) และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 0.31
เอกสารอ้างอิง
Artaphon, C. & Pallop, P. (2014). Conceptual framework of SCIM-IS for curriculum management based on Thailand Qualifications Framework for Higher Education. International Journal of Managing Value and Supply Chains (IJMVSC), 5(4), 33-45.
Jitthavech, J. & Lorchirachoonkul, V. (2013). Estimators in Simple Random Sampling: Searls Approach.
Songklanakarin Journal of Science and Technology, 35(6), 749-760.
Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. Routedge, New York.
Ministry of Education. (2015). Guidelines for Administrative Standards of Higher Education Curriculum 2015. Retrieved from http://www.mua.go.th/users/bhes/ front_home/ criterion58/management%20criterion%20_58.PDF. [2018, 7 June.] (in Thai)
Office of the Higher Education Commission: OHEC. (2014). Internal Education Quality Assurance
Guide Highereducation level2014. Bangkok: Office of the Higher Education Commission in Ministry of Education. (in Thai)
Patthama, T. (2018). Business Intelligence Systems To Support Executive Forecasting And Decisions
Making Case Study: Healthcare. Veridian E-Journal, Science and Technology Silpakorn University, 5(4), 16-30. (in Thai)
Saris. W.E. & Strenkhorst. L H. (1984). Causal modeling non experimental research: Dissertation Abstract
International. An Introduction to the lisrel approach, 47(7), 2261-2270.
Srisurin, K., Janngam, S. & Rattana, W. (2016). The factors affecting to internal quality assurance success
in Faculty lever of Ratchathani University. The 3rd National Research Conference and Research Presentation 2016 “Moving towards the 2nd decade: Research integration Use of knowledge Towards sustainability”, 4(1), 836-844. (in Thai)
Tipprasert, S., Angskun, T. & Angskun, J. (2011). An Evaluation of Curriculum Quality using Path Analysis
and Data Envelopment Analysis. SuranareeJournal ofSocialScience,5(1), 61 - 75. (in Thai)
Vanichbuncha, K . (2003). Advance Statistics with SPSS for windows. Chulalongkorn University, Bangkok.
Yamane. (1967). Taro Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harper &row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
โปรดกรอกเอกสารและลงนาม "หนังสือรับรองให้ตีพิมพ์บทความในวารสารวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี" ก่อนการตีพิมพ์
