การปรับปรุงท่าทางการทำงานเพื่อลดความเสี่ยงต่อความผิดปกติทางระบบกระดูกโครงร่าง และกล้ามเนื้อในพนักงานขับรถบัสโดยสาร จังหวัดนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความชุกและประเมินความเสี่ยงท่าทางการทำงานรวมถึงแนวทางปรับปรุงท่าทางการทำงานเพื่อลดความเสี่ยงต่อการเกิดความผิดปกติทางระบบกระดูกโครงร่างและกล้ามเนื้อ ในพนักงานขับรถบัสโดยสาร จังหวัดนครราชสีมา จำนวนทั้งสิ้น 72 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม Standardized Nordic Questionnaire และ แบบประเมินความเสี่ยงท่าทางการทำงานด้วยวิธี Rapid Upper Limb Assessment (RULA) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์ความถี่ สัดส่วน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า ความชุกการเกิดความผิดปกติทางระบบกระดูกโครงร่างและกล้ามเนื้อ ในช่วง 7 วันและ 12 เดือนที่ผ่านมา คิดเป็นร้อยละ 88.89 และ 94.67 ตามลำดับ ส่วนของร่างกายที่พบมากที่สุด ได้แก่ บริเวณหลังส่วนล่าง บริเวณสะโพก/ต้นขา และบริเวณหลังส่วนบนตามลำดับ ในส่วนการประเมินความเสี่ยงท่าทางการทำงานด้วยวิธี RULA พบว่า ส่วนใหญ่มีคะแนนเสี่ยงท่าทางการทำงานอยู่ที่ระดับ 2 หมายถึงควรมีการศึกษาเพิ่มเติม และติดตามวัดผลอย่างต่อเนื่อง อาจจะจำเป็นที่จะต้องมีการออกแบบงานใหม่สำหรับผลการเปรียบเทียบคะแนนก่อนและหลังการปรับปรุงท่าทางการทำงาน พบว่าก่อนการปรับปรุงท่าทางการทำงานที่คะแนนระดับเสี่ยงที่ระดับ 3 จำนวน 3 คน หมายถึงงานนั้นเริ่มเป็นปัญหา ควรทำการศึกษาเพิ่มเติมและควรรีบปรับปรุง และหลังการปรับปรุงท่าทางการทำงาน พบว่ามีคะแนนระดับเสี่ยงที่ระดับ 2 ดังนั้นการศึกษาวิจัยเพื่อใช้ด้านสุขอนามัยการทำงานยังมีน้อย เพื่อป้องกันโรคที่เกิดจากการนั่งขับรถในระยะยาว จำเป็นต้องศึกษากำหนดเกณฑ์ท่าทางการนั่งหรือการปรับอุปกรณ์ในแต่ละรถให้เป็นมาตรฐาน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Chen, YL., Alexander, H., & Hu, YM. (2022). Self-reported musculoskeletal disorder symptoms among bus drivers in the Taipei metropolitan area. International journal of environmental research and public health, 19(17), 10596.
Cheng, CH., Yang, CH., & Hung, CH. (2022). Musculoskeletal Disorders Among Bus Drivers in Taipei, Taiwan: A Study of Prevalence and Risk Factors. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(10), 10596.
Dockrell, S., O’Grady, E., Bennett, K., Mullarkey, C., McConnell, R., Ruddy, R., Twomey, S., & Flannery, C. (2012). An investigation of the reliability of Rapid Upper Limb Assessment (RULA) as a method of assessment of children’s computing posture. Applied Ergonomics, 43(4), 632-636.
Hongchuvech, Y. (2024). Reducing the risk factors and prevention strategies for falls in the elderly. Journal of Science and Technology, 18(1), 1-12.
Jongkol, P., Seemaroeng, T., Attawiriyasuworn, P., Thawonsawat, M., & Polpattapee, R. (2024). Application of Relationship Diagram in Industrial Engineering Principle to Children Playground Design. Journal of Eastern Asia University Science and Technology, 18(2), 129-142.
Krejcie, RV., & Morgan, DW. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Kuorinka, I., Jonsson, B., Kilbom, Å., Vinterberg, H., Biering-Sørensen, F., Andersson, G., & Jørgensen, K. (1987). Standardized Nordic questionnaires for the analysis of musculoskeletal symptoms. Applied Ergonomics, 18(3), 233–237.
McAtamney, MH., & Corlett, EA. (1993). RULA: A survey method for the investigation of work-related upper limb disorders. Applied Ergonomics, 24(2), 91–99.
Naghdali, F., Leva, MC., Balfe, N., & Cromie, S. (2014). Human factors engineering at design stage: Is there a need for more structured guidelines and standards? Chemical Engineering Transactions, 36, 289–294.
Open Government Partnership. (2011). Human factors engineering in projects (Report No. 454). London: International Association of Oil and Gas Producers.
Pongpattarapokin, R. (2023). Prevalence of Musculoskeletal Disorders and Ergonomics Risk Assessment for Manual Patient Handling Among Adult Critical Care Nurses of Songklanagarind Hospital. Songkla: Prince of Songkla University.
Soykaew, N & Sirisuwan, P. (2019). Factors contributing to motorcycle accidents: A case study of vocational education students in Saraburi Province. Journal of Eastern Asia University, Science and Technology Edition, 14(2), 266-277.
Taylor, JR. (2013). Incorporating human error analysis into process plant safety analysis. Chemical Engineering Transactions, 31, 301–306.
Tonglim, P. (2012). Research on transport safety measures in small and large transport enterprises. Veridian E-Journal, SU, 5(3), 331-345.
WHO. (2019). International Classification of Diseases: Diagnostic Codes for Diseases of the Circulatory System (pp. 429–429, 445–446, 448–449, 455, 563, 567, 615). WHO Publications.
