การประเมินความเสี่ยงการได้รับสารป้องกันกำจัดศัตรูพืชกลุ่มคาร์บาเมตจากการบริโภคผักผลไม้ของประชากรไทย

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเสี่ยงการได้รับสารป้องกันกำจัดศัตรูพืชกลุ่มคาร์บาเมต จากการบริโภคผักและผลไม้ คำนวณปริมาณการได้รับสารเคมีกลุ่มคาร์บาเมต โดยใช้ข้อมูลการบริโภคอาหารของประเทศไทย และปริมาณสารเคมีกลุ่มคาร์บาเมตตกค้างจำนวน 7 ชนิด ได้แก่ คาร์บาริล คาร์โบ-ซัลแฟน คาร์โบฟูราน เมทิโอคาร์บ เมโทมิล ออกซามิล และอัลดิคาร์บ จากรายงานผลวิเคราะห์สารเคมีกลุ่ม   คาร์บาเมตตกค้างในตัวอย่างผักผลไม้ จำนวน 55 ชนิด รวม 948 ตัวอย่าง ซึ่งได้รับความอนุเคราะห์จากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา ผลการศึกษาไม่พบความเสี่ยงเกินค่าความปลอดภัยทั้งแบบเฉียบพลันและเรื้อรัง ในการประเมินความเสี่ยงจากการได้รับแบบเฉียบพลัน พบความเสี่ยงสูงสุดจากการได้รับคาร์โบ-ฟูรานจากการบริโภคส้ม คิดเป็นร้อยละ 74 ของค่าความปลอดภัยต่อสุขภาพแบบเฉียบพลัน (ARfD) นอกจากนี้พบว่าค่าความเสี่ยงของการได้รับคาร์โบฟูรานจากการบริโภคฝรั่งและถั่วฝักยาว คิดเป็นร้อยละ 20 และ14 ของค่า ARfD ตามลำดับ ผลการประเมินความเสี่ยงจากการได้รับสารเคมีแบบเรื้อรัง พบว่ามีความเสี่ยงต่ำมาก โดยค่าความเสี่ยงของการได้รับสารเคมีทุกชนิดต่ำกว่าร้อยละ 1 ของค่าความปลอดภัยต่อสุขภาพตลอดช่วงชีวิต (ADI) เมื่อประเมินความเสี่ยงรวมจากการบริโภคผักและผลไม้ที่ระดับเฉลี่ย พบว่ามีความเสี่ยงต่ำมาก โดยพบความเสี่ยงจากการได้รับคาร์โบฟูราน จากการบริโภคผักและผลไม้รวม เพียงร้อยละ 4.5 ของค่า ADI อย่างไรก็ตามเมื่อประเมินความเสี่ยงโดยใช้รูปแบบผู้บริโภคสูง ผลการประเมินพบความเสี่ยงจากการได้รับคาร์โบฟูราน สูงถึงร้อยละ 91 ของค่า ADI รองลงมาคืออัลดิคาร์บ (ร้อยละ 10 ของ ADI)