การศึกษาแบบย้อนหลังของค่าโลหิตวิทยาสุนัขติดเชื้อพยาธิในกระแสเลือดในพื้นที่จังหวัดกาญจนบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาย้อนหลังนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาค่าโลหิตวิทยาของสุนัขที่ติดเชื้อพยาธิในกระแสเลือด และความสัมพันธ์ระหว่างค่าโลหิตวิทยาของสุนัขกับการติดเชื้อพยาธิในกระแสเลือดจากสุนัขที่เข้ารับการตรวจรักษา ณ โรงพยาบาลปศุสัตว์และสัตว์ป่า ระหว่างปี พ.ศ.2555 – 2559 พบว่าลักษณะความเด่นชัดทางโลหิตวิทยาของสุนัขที่ติดพยาธิในกระแสเลือด คือภาวะ Thrombocytopenia, hypoproteinemia, anemia, hypohemoglobinemia, และ leucopenia โดยมีโอกาสพบเท่ากับ 7.883, 3.725, 3.178, 2.930 และ1.272 เท่า โดยลักษณะความเด่นชัดทางโลหิตวิทยาของสุนัขที่ติดเชื้อ Ehrlichia canis คือภาวะ thrombocytopenia, hypohemoglobinemia และ anemia ซึ่งมีโอกาสพบเท่ากับ 18.748, 3.187 และ 3.180 เท่า นอกจากนั้นลักษณะความเด่นชัดทางโลหิตวิทยาของสุนัขที่ติดเชื้อ Heptozoon canis คือภาวะ anemia, hypohemoglobinemia และ thrombocytopenia โดยมีโอกาสพบเท่ากับ 2.111, 1.645 และ 1.554 เท่า และลักษณะความเด่นชัดทางโลหิตวิทยาของสุนัขที่ติดเชื้อ Babesia vogeli คือภาวะ anemia, hypohemoglobinemia, thrombocytopenia, hypoproteinemia และ leucopenia โดยมีโอกาสพบเท่ากับ 25.054, 24.097, 14.097, 12.314 และ 1.421 เท่า ดังนั้นการทราบถึงลักษณะความเด่นชัดทางโลหิตวิทยาและโอกาสพบเชื้อของสุนัขที่ติดเชื้อพยาธิในกระแสเลือด จึงเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการวินิจฉัยโรคทางคลินิก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เฉลียว ศาลากิจ. 2548. โลหิตวิทยาทางสัตวแพทย์. โรงพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมและฝึกอบรมการเกษตรแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. นครปฐม: 3-4.
ปิยนันท์ ทวีถาวรสวัสดิ์. 2555. Update Ehrlichiosis in dog. วารสารผู้ประกอบการบำบัดโรคสัตว์แห่งประเทศไทย. 24(4): 49-53.
ปรีดา เลิศวัชระสารกุล สกุณา พัฒนกุลอนันต์ นิรชรา โรจนแพทย์ จุฑามาส รัตนคุณูประการ กาวิล นันท์กลาง และเฉลียว ศาลากิจ. 2552. ความสัมพันธ์ระหว่างการตรวจพบเชื้อ Anaplasma platys กับจำนวนเกร็ดเลือดในสุนัข. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 47.
วราภรณ์ อ่วมอ่าม ทิพยรัตน์ มูสิกะเจริญ กาวิล นันท์กลาง จุฑามาศ รัตนคุณูประการ และกวิน วงษ์หงษ์. 2542. อาการและการเปลี่ยนแปลงทางโลหิตวิทยาในสุนัขที่ติดเชื้อเออร์ริเชีย. ประมวลการประชุมวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 37 สาขาสัตวแพทยศาสตร์. 435-438.
สรวัฒน์ ทองสงวน อุษา เชษฐานนท์ ศิริวัฒน์ วาสิกศิริ วรรณรัตน์ แซ่ชั่น วิชญะ ทองตะโก และ ทิพยรัตน์ มูสิกะเจริญ. 2556. การติดปรสิตเม็ดเลือดในสุนัขในจังหวัดสงขลาและการเปลี่ยนแปลงทางโลหิตวิทยา. รายงานวิจัยฉบับสบูรณ์. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อธิคม ชินอ่อน วรรณิษา นาพูน ชนกนาถ เครือยิ้ม มัสยา รัตพันธ์ และสุทธิทัศน์ ทองคำใส. 2557. ค่าทางโลหิตวิทยาและอาการทางคลินิกของการติดเชื้อปรสิตในเลือดสุนัข ในอำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. ประมวลการประชุม สัมมนาทางวิชาการ มทร.ตะวันออก มรภ.กลุ่มศรีอยุธยา และราชนครินทร์วิชาการและวิจัย. วันที่ 14-16 พฤษภาคม 2557. 366-369.
Antonio V.M., I.A. de Morais, M. Tavares, M.C. Cury, and M.J.S. Mundim. 2008. Clinical and hematological signs associated with dogs naturally infected by Hepatozoon sp. and with other hematozoa: A retrospective study in Uberlandia, Minas Gerais Brazil. Veterinary Parasitology. 153 (2008): 3-8.
Baneth G., V. Shkap, B.Z. Presentery, and E. Pipano. 1996. Hepatozoon canis: the prevalence of antibodies and gametocytes in dog Israel. Vet Res Commun. 20: 41-46.
Duncan J.R., K.W. Prasse, and E.A. Mahaffy. 1994. Veterinary Laboratory Medicine:Clinical Pathology.3rded. The Iowa State University Press. Iowa: 300 p.
Gunn K., N. Lukkanab, S. Yangtarab, S. Kaewmongkola, N. Thengchaisrib, T. Sirinarumitrb, S. Jittapalapongb, and S.G. Fenwickc. 2017. Association of Ehrlichia canis, Hemotropic Mycoplasma spp. and Anaplasma platys and severe anemia in dogs in Thailand. Veterinary Microbiology 201 (2017): 195-200.
Shaw S.E., M.J. Day, R.J. Birtles, and E.B. Breitschwerdt. 2001. Tick-borne infectious diseases of dog. Trends Parasitol. 17: 74-80.
Skotarczak B. 2003. Canine Ehrlichiosis. Ann Agr Env Med. 10: 137-141.
Suksawat J., Y. Xuejie, S.I. Hancock, B.C. Hegarty, P. Nilkumhang, and E.B. Breitschwerdt. 2001. Serologic and molecular evidence of coinfection with multiple vector-borne pathogen in dog from Thailand. J Vet Intern Med. 15: 453-462.