ประสิทธิผลของสารทรานสเฟอร์แฟคเตอร์ในการเป็นสารส่งเสริมการเจริญเติบโตในปลานิล (Oreochromis niloticus)

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ คือ ศึกษาความเป็นไปได้ในการใช้ทรานสเฟอร์แฟกเตอร์ เพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตในการเลี้ยงปลานิล โดยใช้ปลานิลอายุ 21 วัน  จำนวน 160 ตัว ที่มีความยาวลำตัวเฉลี่ย 6 เซนติเมตร และน้ำหนักตัวเฉลี่ย 4 กรัม โดยแบ่งเป็น 4 กลุ่มเท่าๆ กัน แต่ละกลุ่มใช้ปลาจำนวน 40 ตัว (จำนวน 2 ซ้ำๆ ละ 20 ตัว) กลุ่มที่ 1 ให้อาหารควบคุม (ไม่มีสารทรานสเฟอร์แฟกเตอร์) กลุ่มที่ 2, 3 และ 4 ให้อาหารผสมสารทรานสเฟอร์แฟกเตอร์ขนาด 5, 10 และ 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัว ตามลำดับ เป็นระยะเวลา 40 วัน ในวันสุดท้ายของการทดลอง ทำการวัดน้ำหนักตัวและความยาวลำตัว และตรวจลักษณะทางจุลพยาธิวิทยาของเนื้อเยื่อ เหงือก ตับ และไต ของปลานิลในแต่ละกลุ่ม ผลการทดลองพบว่าปลานิลกลุ่มที่ได้รับสารทรานสเฟอร์แฟคเตอร์ในปริมาณ 10 มิลลิกรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัว มีน้ำหนักตัวเฉลี่ยมากที่สุด คือ 9.14 ± 2.79 กรัม ถัดมา คือ ปลานิลกลุ่มที่ได้รับสารทรานสเฟอร์แฟคเตอร์ในปริมาณ 100 มก/กิโลกรัมน้ำหนักตัว 5 มิลลิกรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัว และกลุ่มควบคุม มีน้ำหนักเฉลี่ย 8.65 ± 3.67 กรัม 8.33 ± 2.23 กรัม และ 8.03 ± 2.57 กรัม ตามลำดับ และมีค่าความความยาวลำตัวเฉลี่ย เท่ากับ 7.88 ± 0.89 เซนติเมตร 7.88 ± 1.05 เซนติเมตร 7.60 ± 0.82 เซนติเมตร และ 7.90 ± 1.00 เซนติเมตร ตามลำดับ ผลการตรวจทางจุลพยาธิวิทยา จากเหงือก ตับ และไต ไม่พบความผิดปกติในทุกกลุ่มการทดลอง ดังนั้นการเจริญเติบโตของปลานิลในกลุ่มที่ได้รับสารทรานสเฟอร์แฟคเตอร์ มีแนวโน้มค่อนข้างดีขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ในส่วนของความปลอดภัยในการเสริมสารทรานสเฟอร์แฟคเตอร์ในปลานิลโดยการตรวจสอบทางอ้อมจากลักษณะทางจุลพยาธิวิทยา ซึ่งไม่พบความผิดปกติในทุกกลุ่มการทดลอง แม้แต่ในกลุ่มที่ได้รับสารทรานสเฟอร์แฟคเตอร์ในระดับสูง (100 มิลลิกรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัว)