ความชุกของการติดเชื้อ Ehrlichia spp. หรือ Anaplasma spp. ในสุนัขที่แสดงอาการยูเวียอักเสบ
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ธ.ค. 21, 2019
คำสำคัญ:
Anaplasma platys สุนัข Ehrlichia canis ความชุก ยูเวียอักเสบ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาการติดเชื้อ Ehrlichia spp. หรือ Anaplasma spp. ในสุนัขป่วยจำนวน 70 ตัวที่เข้ารับการรักษาที่คลินิกโรคตา โรงพยาบาลสัตว์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน ซึ่งสุนัขทั้งหมดเป็นสุนัขป่วยที่แสดงอาการของโรคตาคือ ยูเวียอักเสบ สุนัขถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มยูเวียส่วนหน้าอักเสบ จำนวน 26 ตัว และกลุ่มยูเวียส่วนหลังอักเสบ จำนวน 44 ตัว พบการติดเชื้อ Ehrlichia/Anaplasma spp. จำนวน 11 ตัว คิดเป็นร้อยละ 15.71 จากการตรวจแผ่นฟิล์มโลหิตที่ย้อมด้วยสี Wright-Giemsa stain และส่องภายใต้กล้องจุลทรรศน์ชนิดส่องสว่าง และจากการตรวจการติดเชื้อด้วยวิธี nested-PCR โดยใช้ยีน 16s rRNA ร่วมกับการวิเคราะห์ความเหมือนของลำดับเบส พบสุนัขป่วยติดเชื้อจำนวน 41 ตัว คิดเป็นร้อยละ 58.57 โดยพบเชื้อที่ก่อโรคเพียง 2 ชนิด คือเชื้อ Ehrlichia canis และ Anaplasma platys จำนวน 35 และ 6 ตัว ซึ่งคิดเป็นร้อยละ 50 และ 8.57 ตามลำดับ ในการศึกษานี้พบว่าสุนัขป่วยส่วนใหญ่ที่ติดเชื้อและแสดงอาการยูเวียอักเสบมีอายุในช่วง 1-7 ปีและมีประวัติการติดเห็บมาก่อน จากการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการติดเชื้อ Ehrlichia/Anaplasma spp. เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้สุนัขป่วยร่วมกับแสดงภาวะยูเวียอักเสบ โดยเชื้อ E. canis จัดเป็นเชื้อหลักที่สำคัญที่ก่อโรค โดยพบสุนัขป่วยที่ติดเชื้อร่วมกับมีภาวะยูเวียส่วนหน้าหรือส่วนหลังอักเสบในอัตราส่วนที่ใกล้เคียงกัน คือ ร้อยละ 57.69 และ 59.09 ตามลำดับ
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
Prasroedsang, S., Kromkhun, P., Sritrakoon, N. และ Nimsuphan, B. (2019) “ความชุกของการติดเชื้อ Ehrlichia spp. หรือ Anaplasma spp. ในสุนัขที่แสดงอาการยูเวียอักเสบ”, สัตวแพทย์มหานครสาร, 14(2), น. 105–114. available at: https://li01.tci-thaijo.org/index.php/jmvm/article/view/186076 (สืบค้น: 22 ธันวาคม 2025).
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
เอกสารอ้างอิง
Azevedo, S. S., D. M. Aguiar, S. F. Aquino, R.C. Orlandelli, A. R. F. Fernandes, and I. C. P. Uchôa. 2011. Seroprevalence and risk factors associated to Ehrlichia canis in dogs from the semiarid of Paraíba State, Northeastern Brazil. Braz. J. Vet. Res. Anim. Sci. 48: 14-18. (In Portuguese)
Bakken, J. S., and J. S. Dumler. 2000. Human granulocytic ehrlichiosis. Clin. Infect. Dis. 31: 554-560.
Buller, R. S., M. Arens, S. P. Hmiel, C. D. Paddock, J. W. Sumner, Y. Rikhisa, A. Unver, M. Gaudreault-Keener, F. A. Manian, A. M. Liddell, N. Schmulewitz, and G. A. Storch. 1999. Ehrlichia ewingii, a newly recognized agent of human ehrlichiosis. N. Engl. J. Med. 341: 148-155.
Donatien A, A. Lestoquard. 1935. Existence en Algerie d’une rikettsia du chien. Bull. Soc. Pathol. Exot. 28: 418-419.
Dumler, J. S., A. F. Barbet, C. P. J. Bekker, G. A. Dasch, G. H. Palmer, S. C. Ray, Y. Rikihisa, and F. R. Rurangirwa. 2001. Reorganization of genera in the Families Rickettsiaceae and Anaplasmataceae in the order Rickettsiales; unification of some species of Ehrlichia with Anaplama, Cowdria with Ehrlichia, and Ehrlichia with Neorickettsia; description of six new species combinations; and designation of Ehrlichia equi and “ HGE agent” as subjective synonyms of Ehrlichia phagocytophilum. Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51: 2145-2165.
Dumler, J. S. 2005. Anaplasma and Ehrlichia infection. Ann. N. Y. Acad. Sci. 1063: 361-373.
Ewing, S. A. 1963. Observations on leukocytic inclusion bodies from dogs infected with Babesia canis. J. Am. Vet. Med. Assoc. 143: 503-506.
Glaze, M. B., and S. D. Gaunt. 1986. Uveitis associated with Ehrlichia platys infection in dog. J. Am. Vet. Med. Assoc. 188: 916-917.
Groves, M. G., G. L. Dennis, H. L. Amyx, and D. L. Huxsoll. 1975. Transmission of Ehrlichia canis to dogs by ticks (Rhipicephalus sanguineus). Am. J. Vet. Res. 36: 937-940.
Guedes, P. E. B., T. N. de A. Oliveira, F. S. Carvalho, R. S. A. Carlos, G. R. Albuquerque, A. D. Munhoz, A. A. Wenceslau, and F. L. Silva. 2015. Canine ehrlichiosis: prevalence and epidemiology in northeast Brazil. Braz. J. Vet. Parasitol. 24: 115-121.
Harrus, S., T. Waner, H. Bark, F. Jongejan, and A. Cornelissen. 1999. Recent advances in determining the pathogenesis of canine monocyticehrlichiosis. J. Clin. Microbiol. 37: 2745-2749.
Jittapalapong, S., and S. Tipsawake. 1991. Survey of blood protozoa and blood parasites of pet dogs in Samut-Prakan Province. Kasetsart J. (Natural Science). 25: 75-82.
Konto, M., S. M. Tukur, M. Watanabe, P. A. M Abd-Rani, R. S. K. Sharma, L. S. Fong, and M. Watanabe. 2017. Molecular and serological prevalence of Anaplasma and Ehrlichia sp. among stray dogs in East Malaysia. Trop. Biomed. 34: 570-575.
Laummaunwai, P., P. Sriraj, R. Aukkanimart, T. Boonmars, S. Boonjaraspinyo, S. Sangmaneedet, P. Potchimplee, P. Khianman, and W. Maleewong. 2014. Molecular detection and treatment of tick-borne pathogens in domestic dogs in Khon Kaen, northeastern Thailand. Southeast Asian J. Trop. Med. Public Health. 45:1157- 1166.
Lauzi, S., J. P. Maia, S. Epis, R. Marcos, C. Pereira, C. Luzzago, M. Santos, P. Puente-Payo, A. Giordano, M. Pajoro, G. Sironi, and A. Faustino. 2016. Molecular detection of Anaplasma platys, Ehrlichia canis, Hepatozoon canis and Rickettsia monacensis in dogs from Maio Island of Cape Verde Archipelago. Ticks Tick Borne. Dis. 7: 964-969.
Leiva, M., C. Naranjo, and M. T. Peña. 2005. Ocular signs of canine monocytic ehrlichiosis: A retrospective study in dogs from Barcelona Spain. Vet. Ophthalmol. 8: 387-393.
Paulino, P. G., M. S. Pires, C. B. da Silva, M. Peckle, R. L. da Costa, G. V. Vitari, J. A. R. Vilela, A. P. M. de Abreu, C. L. Massard, and H. A. Santos. 2018. Epidemiology of Ehrlichia canis in healthy dogs from the Southeastern region of the state of Rio de Janeiro, Brazil Prev. Vet. Med.159: 135-142.
Pérez-Macchi, S., R. Pedrozo, P. Bittencourt, and A. Müllera. 2019. Prevalence, molecularcharacterization and risk factor analysis of Ehrlichia canis and Anaplasma platys in domestic dogs from Paraguay. Comp. Immunol. Microbiol. Infect. Dis. 62: 31-39.
Pinyoowong, D., S. Jittapalapong, F. Suksawat, R. W. Stich, and A. Thamchiapenat. 2008. Molecular characterization of Thai Ehrlichia canis and Anaplasma platys strains detected in dogs. Infectใ Genet. Evol. 8: 433-438.
Saeng-Chuto, K., A. Thayananuphat, N. Sritrakoon, and B. Nimsuphan. 2016. Thrombocytopenia and anemia related to retinal detachment in dogs infected with Ehrlichia canis and Anaplasma platys. Trop. Biomed. 33: 519-525.
Sambrook, J., and D. W. Russell. 2001. Molecular cloning. In: A laboratory manual. 3rd ed. Cold Spring Harbour Laboratory Press, New York.
Sangmaneedat, S., P. Kanbutra, and S. Viriyametharoj. 2002. Prevalence of blood parasites in dogs examined at the KKU-Veterinary Teaching Hospital during 1994-2001. KKU. Vet. J. 12: 1-7. (in Thai)
Suksawat, J., Y. Xuejie, S. I. Hancock, B. C. Hegarty, P. Nilkumhang, and E. B. Breitschwerdt. 2001. Serologic and molecular evidence of co-infection with multiple vector-borne pathogens in dog from Thailand. J. Vet. Intern. Med. 15: 453-462.
Bakken, J. S., and J. S. Dumler. 2000. Human granulocytic ehrlichiosis. Clin. Infect. Dis. 31: 554-560.
Buller, R. S., M. Arens, S. P. Hmiel, C. D. Paddock, J. W. Sumner, Y. Rikhisa, A. Unver, M. Gaudreault-Keener, F. A. Manian, A. M. Liddell, N. Schmulewitz, and G. A. Storch. 1999. Ehrlichia ewingii, a newly recognized agent of human ehrlichiosis. N. Engl. J. Med. 341: 148-155.
Donatien A, A. Lestoquard. 1935. Existence en Algerie d’une rikettsia du chien. Bull. Soc. Pathol. Exot. 28: 418-419.
Dumler, J. S., A. F. Barbet, C. P. J. Bekker, G. A. Dasch, G. H. Palmer, S. C. Ray, Y. Rikihisa, and F. R. Rurangirwa. 2001. Reorganization of genera in the Families Rickettsiaceae and Anaplasmataceae in the order Rickettsiales; unification of some species of Ehrlichia with Anaplama, Cowdria with Ehrlichia, and Ehrlichia with Neorickettsia; description of six new species combinations; and designation of Ehrlichia equi and “ HGE agent” as subjective synonyms of Ehrlichia phagocytophilum. Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51: 2145-2165.
Dumler, J. S. 2005. Anaplasma and Ehrlichia infection. Ann. N. Y. Acad. Sci. 1063: 361-373.
Ewing, S. A. 1963. Observations on leukocytic inclusion bodies from dogs infected with Babesia canis. J. Am. Vet. Med. Assoc. 143: 503-506.
Glaze, M. B., and S. D. Gaunt. 1986. Uveitis associated with Ehrlichia platys infection in dog. J. Am. Vet. Med. Assoc. 188: 916-917.
Groves, M. G., G. L. Dennis, H. L. Amyx, and D. L. Huxsoll. 1975. Transmission of Ehrlichia canis to dogs by ticks (Rhipicephalus sanguineus). Am. J. Vet. Res. 36: 937-940.
Guedes, P. E. B., T. N. de A. Oliveira, F. S. Carvalho, R. S. A. Carlos, G. R. Albuquerque, A. D. Munhoz, A. A. Wenceslau, and F. L. Silva. 2015. Canine ehrlichiosis: prevalence and epidemiology in northeast Brazil. Braz. J. Vet. Parasitol. 24: 115-121.
Harrus, S., T. Waner, H. Bark, F. Jongejan, and A. Cornelissen. 1999. Recent advances in determining the pathogenesis of canine monocyticehrlichiosis. J. Clin. Microbiol. 37: 2745-2749.
Jittapalapong, S., and S. Tipsawake. 1991. Survey of blood protozoa and blood parasites of pet dogs in Samut-Prakan Province. Kasetsart J. (Natural Science). 25: 75-82.
Konto, M., S. M. Tukur, M. Watanabe, P. A. M Abd-Rani, R. S. K. Sharma, L. S. Fong, and M. Watanabe. 2017. Molecular and serological prevalence of Anaplasma and Ehrlichia sp. among stray dogs in East Malaysia. Trop. Biomed. 34: 570-575.
Laummaunwai, P., P. Sriraj, R. Aukkanimart, T. Boonmars, S. Boonjaraspinyo, S. Sangmaneedet, P. Potchimplee, P. Khianman, and W. Maleewong. 2014. Molecular detection and treatment of tick-borne pathogens in domestic dogs in Khon Kaen, northeastern Thailand. Southeast Asian J. Trop. Med. Public Health. 45:1157- 1166.
Lauzi, S., J. P. Maia, S. Epis, R. Marcos, C. Pereira, C. Luzzago, M. Santos, P. Puente-Payo, A. Giordano, M. Pajoro, G. Sironi, and A. Faustino. 2016. Molecular detection of Anaplasma platys, Ehrlichia canis, Hepatozoon canis and Rickettsia monacensis in dogs from Maio Island of Cape Verde Archipelago. Ticks Tick Borne. Dis. 7: 964-969.
Leiva, M., C. Naranjo, and M. T. Peña. 2005. Ocular signs of canine monocytic ehrlichiosis: A retrospective study in dogs from Barcelona Spain. Vet. Ophthalmol. 8: 387-393.
Paulino, P. G., M. S. Pires, C. B. da Silva, M. Peckle, R. L. da Costa, G. V. Vitari, J. A. R. Vilela, A. P. M. de Abreu, C. L. Massard, and H. A. Santos. 2018. Epidemiology of Ehrlichia canis in healthy dogs from the Southeastern region of the state of Rio de Janeiro, Brazil Prev. Vet. Med.159: 135-142.
Pérez-Macchi, S., R. Pedrozo, P. Bittencourt, and A. Müllera. 2019. Prevalence, molecularcharacterization and risk factor analysis of Ehrlichia canis and Anaplasma platys in domestic dogs from Paraguay. Comp. Immunol. Microbiol. Infect. Dis. 62: 31-39.
Pinyoowong, D., S. Jittapalapong, F. Suksawat, R. W. Stich, and A. Thamchiapenat. 2008. Molecular characterization of Thai Ehrlichia canis and Anaplasma platys strains detected in dogs. Infectใ Genet. Evol. 8: 433-438.
Saeng-Chuto, K., A. Thayananuphat, N. Sritrakoon, and B. Nimsuphan. 2016. Thrombocytopenia and anemia related to retinal detachment in dogs infected with Ehrlichia canis and Anaplasma platys. Trop. Biomed. 33: 519-525.
Sambrook, J., and D. W. Russell. 2001. Molecular cloning. In: A laboratory manual. 3rd ed. Cold Spring Harbour Laboratory Press, New York.
Sangmaneedat, S., P. Kanbutra, and S. Viriyametharoj. 2002. Prevalence of blood parasites in dogs examined at the KKU-Veterinary Teaching Hospital during 1994-2001. KKU. Vet. J. 12: 1-7. (in Thai)
Suksawat, J., Y. Xuejie, S. I. Hancock, B. C. Hegarty, P. Nilkumhang, and E. B. Breitschwerdt. 2001. Serologic and molecular evidence of co-infection with multiple vector-borne pathogens in dog from Thailand. J. Vet. Intern. Med. 15: 453-462.
