ผลการใช้วัตถุดิบโปรตีนทางเลือกร่วมกับการเสริมเอนไซม์โปรติเอสในอาหารต่อสมรรถภาพการผลิตและค่าการย่อยได้แบบปรากฏของโปรตีนที่ลำไส้เล็กส่วนปลายในไก่เนื้อ

บทคัดย่อ

การศึกษาผลของการได้รับอาหารที่มีกากเรปซีดและเนื้อและกระดูกป่นเป็นวัตถุดิบโปรตีนทางเลือกร่วมกับการเสริมเอนไซม์โปรติเอสต่อสมรรถภาพการผลิต ลักษณะซาก และค่าการย่อยได้แบบปรากฏของโปรตีนที่ลำไส้เล็กส่วนปลายในไก่เนื้อ ประกอบด้วย 2 การทดลอง ได้แก่ การทดลองที่ 1 การศึกษาสมรรถภาพการผลิตและลักษณะซาก ใช้ไก่ Ross 308 เพศผู้ จำนวน 1,200 ตัว แบ่งเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 10 ซ้ำ ซ้ำละ 30 ตัว และการทดลองที่ 2 การศึกษาค่าการย่อยได้แบบปรากฏของโปรตีนที่ลำไส้เล็กส่วนปลาย ใช้ไก่ Ross 308 เพศผู้ จำนวน 120 ตัว แบ่งเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 6 ซ้ำ ซ้ำละ 5 ตัว ทั้งสองการทดลองใช้อาหารทดลองเหมือนกัน คือ 1) อาหารพื้นฐานข้าวโพดและ
กากถั่วเหลือง [CS], 2) อาหาร CS ที่ลดโปรตีน 0.5% + เอนไซม์โปรติเอส 125 พีพีเอ็ม [CS(-)+P], 3) อาหารพื้นฐานที่มีกากเรปซีดและเนื้อและกระดูกป่น [CSRM] และ 4) อาหาร CSRM ที่ลดโปรตีน 0.5% + เอนไซม์โปรติเอส 125 พีพีเอ็ม [CSRM(-)+P] โดยคำนวณให้มีระดับโปรตีนและพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้เท่ากันทุกกลุ่ม ใช้แผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ ผลการทดลองพบว่าในระยะไก่เล็ก (อายุ 1-17 วัน) ไก่เนื้อกลุ่ม CSRM มีน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นด้อยกว่ากลุ่ม CS (P<0.05) ขณะที่กลุ่ม CS(-)+P และ CSRM(-)+P มีน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น ปริมาณอาหารที่กิน อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นน้ำหนักตัว และอัตราการตายเทียบเท่ากับกลุ่ม CS และ CSRM ตามลำดับ ทั้งนี้ไม่พบความแตกต่างของสมรรถภาพการผลิตในระยะไก่รุ่น (อายุ 18-35 วัน) และตลอดระยะทดลอง (35 วัน) ในทุกกลุ่มทดลอง นอกจากนี้พบว่ากลุ่ม CSRM และ CSRM(-)+P มีเปอร์เซ็นต์หน้าอกต่ำกว่ากลุ่ม CS (P<0.05) ผลจากการทดลองไม่พบความแตกต่างของค่าการย่อยได้แบบปรากฏของโปรตีนที่ลำไส้เล็กส่วนปลายระหว่างกลุ่มทดลอง อย่างไรก็ตามพบว่าไก่เนื้อกลุ่ม CSRM(-)+P ให้ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจดีกว่ากลุ่มอื่น ดังนั้นจึงสามารถใช้กากเรปซีดและเนื้อและกระดูกป่นเป็นวัตถุดิบโปรตีนทางเลือกร่วมกับเสริมเอนไซม์โปรติเอสในอาหารไก่เนื้อที่มีการลดระดับโปรตีน เพื่อลดต้นทุนการผลิตไก่เนื้อได้