การผลิตตัวอ่อนแบบนอกร่างกายและการเก็บรักษาโดยการแช่แข็งเพื่อเป็นเทคโนโลยีช่วยในการผลิตโคเนื้อคุณภาพ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเทคนิคการผลิตตัวอ่อนนอกร่างกายและการแช่แข็งตัวอ่อนในระดับห้องปฏิบัติการเพื่อเป็นเทคโนโลยีช่วยในการผลิตโคเนื้อคุณภาพ โดยใช้ตัวอ่อนระยะตั้งแต่ 4 เซลล์ขึ้นไปจำนวน 124 ตัวอ่อน จากโอโอไซต์ทั้งหมด 342 โอโอไซต์ แบ่งตัวอ่อนออกเป็น 3 กลุ่มการทดลอง ดังต่อไปนี้คือ กลุ่มการทดลองที่ 1 คือกลุ่มไม่ผ่านการแช่แข็ง (กลุ่มควบคุม) กลุ่มการทดลองที่ 2 คือกลุ่มแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันด้วยวิธีไมโครดรอปเลท และกลุ่มการทดลองที่ 3 คือกลุ่มแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันด้วยวิธีผิวสัมผัสของแผ่นโลหะ ผลการศึกษาพบว่า สัดส่วนของโอโอไซต์ที่ได้รับการปฏิสนธิคิดเป็นร้อยละ 52.9 (181/342) ส่วนตัวอ่อนที่สามารถพัฒนาไปเป็นตัวอ่อนระยะตั้งแต่ 4 เซลล์ขึ้นไปคิดเป็นร้อยละ 36.3 (124/342) กลุ่มที่ผ่านการแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันด้วยวิธีไมโครดรอปเลท และกลุ่มที่ผ่านการแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันด้วยวิธีผิวสัมผัสของแผ่นโลหะ ไม่สามารถพัฒนาไปเป็นตัวอ่อนระยะมอรูลา และระยะบลาสโตซิสต์ได้ ซึ่งในกลุ่มที่ไม่ผ่านการแช่แข็งสามารถพัฒนาเป็นตัวอ่อนระยะบลาสโตซิสต์ (ร้อยละ 4.9; 2/40) แต่ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติระหว่างกลุ่มการทดลอง (P>0.05) ในขณะที่สัดส่วนของตัวอ่อนระยะมอรูลา (ร้อยละ 26.8; 11/40) สูงกว่ากลุ่มที่ผ่านการแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P≤0.05) ผลการประเมินคุณภาพของตัวอ่อนพบว่าตัวอ่อนในกลุ่มที่ผ่านการแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันด้วยวิธีไมโครดรอปเลทมีคุณภาพจัดอยู่ในระดับคะแนน 3 (ร้อยละ 10.0) และตัวอ่อนที่มีคุณภาพจัดอยู่ในระดับคะแนน 4 (ร้อยละ 50.0) เช่นเดียวกันกับในกลุ่มที่ผ่านการแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันด้วยวิธีผิวสัมผัสของแผ่นโลหะพบตัวอ่อนที่มีคุณภาพจัดอยู่ในระดับคะแนน 3 (ร้อยละ 2.3) และตัวอ่อนที่มีคุณภาพจัดอยู่ในระดับคะแนน 4 (ร้อยละ 39.5) ซึ่งไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05) ผลการวิจัยนี้สรุปได้ว่าการผลิตตัวอ่อนนอกร่างกายในระดับห้องปฏิบัติการสามารถผลิตตัวอ่อนระยะ 4-16 เซลล์และระยะบลาสโตซิสต์ได้ อย่างไรก็ตามตัวอ่อนที่ผ่านการการแช่แข็งแบบวิทริฟิเคชันไม่สามารถพัฒนาไปสู่ระยะอื่นๆได้