สารสกัดดอกมะเปรียงต่อการยับยั้งเชื้อแบคทีเรียและการต้านอนุมูลอิสระ

บทคัดย่อ

ในปัจจุบันผัก ผลไม้ และพืชสมุนไพรพื้นบ้าน เป็นที่ได้รับความนิยมในการนำมาทดสอบคุณสมบัติในการยับยั้งเชื้อก่อโรคและคุณสมบัติในการต้านอนุมูลอิสระ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการยับยั้งเชื้อแบคทีเรียและการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดดอกมะเปรียงจากอำเภอ ตากใบ จังหวัดนราธิวาส การทดสอบการยับยั้งแบคทีเรียโดยใช้วิธี Agar well diffusion method และใช้วิธี DPPH assay และ Folin-Ciocalteu ในการหาฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระ และหาปริมาณสารฟีนอลิก ตามลำดับ จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากดอกมะเปรียงมีฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อแบคทีเรียแกรมบวกได้ 3 สายพันธุ์ จากทั้งหมด 6 สายพันธุ์ ได้แก่ Staphylococcus aureus (TISTR517), Micrococcus luteus (TISTR884) และ Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus (MRSA 142) พบบริเวณยับยั้ง เท่ากับ 21.00 ± 0.17 25.00 ± 0.00 และ 26.00 ± 0.15 มิลลิเมตร ตามลำดับ โดยมีค่าความเข้มข้นต่ำสุดในการยับยั้งแบคทีเรีย 18.75 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร และค่าความเข้มข้นต่ำสุดในการฆ่าแบคทีเรีย 300.00 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร นอกจากนี้สารสกัดจากดอกมะเปรียงมีฤทธิ์ในการต้านอนูมูลอิสระซึ่งมีค่า IC50 เท่ากับ 0.11 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ขณะที่วิตามินซีมีค่า IC50 เท่ากับ 312.62 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร และพบว่าสารสกัดจากดอกมะเปรียงประกอบด้วยสารประกอบฟีนอลิกทั้งหมด 4.45 มิลลิกรัมสมมูลของกรดแกลลิกต่อกรัมตัวอย่าง จากผลการทดลองพบว่าสารสกัดจากดอกมะเปรียงสามารถยับยั้งเชื้อแบคทีเรียและมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ สามารถนำไปพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ต่อไป