ผลของโปรแกรมการบริหารข้อเข่าด้วยท่าฤๅษีดัดตนเพื่อชะลอการเกิดโรคข้อเข่าเสื่อมชนิดปฐมภูมิของหญิงวัยกลางคนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน

บทคัดย่อ

หญิงวัยกลางคนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน ถือว่าเป็นกลุ่มที่เสี่ยงต่อการเกิดโรคข้อเข่าเสื่อมชนิดปฐมภูมิเป็นอย่างมาก ปัจจัยที่สำคัญ ได้แก่ น้ำหนักเกิน เพศและอายุ การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษากึ่งทดลอง เพื่อเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการบริหารข้อเข่าด้วยท่าฤๅษีดัดตนเพื่อชะลอการเกิดโรคข้อเข่าเสื่อมชนิดปฐมภูมิ ที่พัฒนามาจากทฤษฎีแรงจูงใจในการป้องกันโรค ต่อหญิงวัยกลางคนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน การศึกษาครั้งนี้ เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบ 2 กลุ่ม วัดก่อน-หลังการทดลอง และติดตามผล 8 สัปดาห์ สุ่มกลุ่มตัวอย่างอย่างง่ายจากหญิงวัยกลางคนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานในเขตอำเภอ
ประโคนชัย จำนวน 74 คน จำแนกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 37 คน โปรแกรมที่พัฒนาขึ้นมีค่าความเห็นที่สอดคล้องของผู้ทรง (interrater opinion) เท่ากับ 0.91 ประเมินผลโดยใช้แบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่น 0.89 บรรยายข้อมูลทั่วไปโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และการทดสอบ T-test
ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยของผลของโปรแกรมการบริหารข้อเข่าด้วยท่าฤๅษีดัดตน สูงกว่าก่อนการทดลอง และสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) ผลการวิจัยเสนอแนะให้เจ้าหน้าที่สาธารณสุขนำโปรแกรมฯ ไปประยุกต์ใช้จัดกิจกรรมให้กับหญิงวัยกลางคนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน เพื่อชะลอการเกิดโรคข้อเข่าเสื่อมชนิดปฐมภูมิ