อุบัติการณ์ ปัจจัยเสี่ยง และอัตราตายของผู้ป่วยติดเชื้อสตีโนโทรโฟโมแนส มอลโทฟิเลีย ที่ดื้อต่อยาลีโวฟลอกซาซิน และ / หรือไตรเมโทพริม - ซัลฟาเมทอกซาโซล ในโรงพยาบาลนราธิวาสราชนครินทร์

บทคัดย่อ

การศึกษาย้อนหลัง 5 ปี ตั้งแต่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2560 ถึง 30 กันยายน พ.ศ. 2565 ในกลุ่มผู้ป่วยในอายุมากกว่า 15 ปี ของโรงพยาบาลนราธิวาสราชนครินทร์ พบว่าเชื้อสตีโนโทรโฟโมแนส มอลโทฟิเลีย เป็นเชื้อแบคทีเรียก่อโรคที่มีอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.001) และมีการดื้อต่อยาปฏิชีวนะหลายชนิด จากการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ อายุเฉลี่ย 57.5 ปี มีประวัติได้รับยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำมาก่อนร้อยละ 92.8 นอนโรงพยาบาลนานเฉลี่ย 31.6 วัน ส่วนใหญ่เป็นการติดเชื้อทางเดินหายใจร้อยละ 80.5 และมีอัตราการใช้เครื่องช่วยหายใจสูงร้อยละ 77.3 รองลงมาเป็นการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะร้อยละ 7.6 โรคร่วมที่พบมากเป็นโรคหลอดเลือดสมองร้อยละ 21.2 หลอดเลือดหัวใจร้อยละ 17.3 และไตวายเรื้อรังร้อยละ 13.5 ยาปฎิชีวนะหลักเป็นยาลีโวฟลอกซาซินหรือไตรเมโท
พริม-ซัลฟาเมทอกซาโซล พบปัญหาเชื้อดื้อยาร้อยละ 19.2 ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญของการเกิดเชื้อดื้อยา คือระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลที่นาน (p = 0.013) โดยกลุ่มที่ไม่ดื้อยามีวันนอนเฉลี่ย 30.5 วัน และกลุ่มดื้อยา 42.4 วัน กลุ่มที่ติดเชื้อไม่ดื้อยามีอัตราการเสียชีวิตร้อยละ 31 กลุ่มที่ดื้อยามีอัตราการเสียชีวิต
ร้อยละ 48.7 การติดเชื้อดื้อยาเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเสียชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.038)และมีค่าความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตสูงกว่ากลุ่มที่ไม่ดื้อยา 1.57 เท่า