การพัฒนาระบบบริการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตเครือข่ายโรงพยาบาลมหาสารคาม

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและประเมินผลการใช้ระบบบริการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตเครือข่ายโรงพยาบาลมหาสารคาม ประกอบด้วย 4 ระยะ คือ 1) วิเคราะห์สถานการณ์ ปัญหาและความต้องการ 2) พัฒนาระบบบริการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤต ตรวจสอบคุณภาพ และศึกษานำร่อง
3) นำระบบบริการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตไปใช้เพื่อตรวจสอบประสิทธิผลในผู้ป่วยวิกฤต 240 ราย และพยาบาลวิชาชีพ 116 ราย และ 4) ประเมินผล ปรับปรุงแก้ไข และยืนยันคุณภาพของระบบ เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบบันทึกผลลัพธ์การพยาบาล แบบประเมินโครงสร้างระบบบริการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤต แบบทดสอบความรู้ แบบประเมินการปฏิบัติการพยาบาล แบบประเมินความพึงพอใจ และแนวคำถามสำหรับการสนทนากลุ่ม ซึ่งเครื่องมือทั้งหมดผ่านการตรวจสอบคุณภาพโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน ดำเนินการวิจัยระหว่างเดือนตุลาคม 2565 – เมษายน 2567 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติทดสอบไคสแควร์ และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า ระบบบริการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตที่พัฒนาขึ้นสอดคล้องกับบริบทและความต้องการของผู้ปฏิบัติ ประกอบด้วย 3 ด้าน คือ 1) โครงสร้าง ได้แก่ นโยบาย สถานที่ บุคลากร และอุปกรณ์เครื่องมือแพทย์ 2) กระบวนการ ได้แก่ การพัฒนาสมรรถนะพยาบาลวิชาชีพในหอผู้ป่วยหนัก

การสื่อสารและการนิเทศทางการพยาบาล การมีแนวปฏิบัติทางการพยาบาล และ การมอบหมายงานและความพร้อมใช้ของอุปกรณ์ทางการแพทย์ และ 3) ผลลัพธ์ ได้แก่ ผู้รับบริการ ผู้ให้บริการ และองค์กร ภายหลังนำระบบที่พัฒนาขึ้นสู่การปฏิบัติ พบว่า ผลลัพธ์การพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตมีแนวโน้มดีขึ้นและเป็นไปตามตัวชี้วัด พยาบาลวิชาชีพได้รับการพัฒนาสมรรถนะ และผ่านการอบรมหลักสูตรเฉพาะทางการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตเพิ่มขึ้น ชี้ให้เห็นว่าระบบบริการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นนี้สามารถเพิ่มคุณภาพการพยาบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล อย่างไรก็ตามควรมีการกำกับและติดตามระบบอย่างต่อเนื่อง