การเปรียบเทียบผลผลิตและคุณค่าทางโภชนาการของข้าวโพดและฟ่างหวาน 3 พันธุ์

Main Article Content

ยิ่งยง เมฆลอย
มณี อัชวรานนท์

บทคัดย่อ

การศึกษาผลผลิตและคุณค่าทางโภชนาการของข้าวฟ่างหวาน (Sorghum bicolor (Linn) Moench) 3 พันธุ์ ได้แก่ ข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Wray Cowley และ Keller โดยเปรียบเทียบกับข้าวโพดพันธุ์นครสวรรค์ 3 ที่อายุการตัด 60 75 และ 90 วัน ผลจากการทดลองพบว่า การเพิ่มอายุการตัดข้าวฟ่างหวานและข้าวโพด ผลผลิตน้ำหนักแห้งเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Wray มีน้ำหนักแห้งสูงที่สุด โดยมีน้ำหนักแห้งเฉลี่ยที่อายุ 60 75 และ 90 วัน เท่ากับ 114.48 134.91 และ 202.10 กรัมต่อต้น ตามลำดับ รองลงมาคือ ข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Keller  ข้าวโพดพันธุ์นครสวรรค์ 3 และข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Cowley ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม น้ำหนักต้นเฉลี่ยของข้าวโพดพันธุ์นครสวรรค์ 3 กับข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Cowley ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ด้านองค์ประกอบทางเคมีพบว่าข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Wray มีปริมาณโปรตีนมากที่สุด  โดยปริมาณโปรตีนสูงสุดเฉลี่ย 13.24 เปอร์เซ็นต์ ที่อายุ 60 วัน โดยปริมาณโปรตีนจะลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่ออายุการตัดเพิ่มขึ้น และปริมาณเยื่อใยรวมสูงที่สุดเฉลี่ย 25.05 เปอร์เซ็นต์ ทั้งนี้ปริมาณเยื่อใยรวม ตลอดจนค่า NDF และ ADF ของข้าวฟ่างหวานและข้าวโพดจะสูงขึ้นเมื่ออายุของพืชมากขึ้น ข้าวฟ่างหวานพันธุ์ Wray ที่อายุการตัด 60 วัน จึงมีความเหมาะสมที่สุดทั้งในด้านปริมาณผลผลิตและคุณภาพทางโภชนาการ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เมฆลอย ย., & อัชวรานนท์ ม. (2019). การเปรียบเทียบผลผลิตและคุณค่าทางโภชนาการของข้าวโพดและฟ่างหวาน 3 พันธุ์. วารสารวิจัยรามคำแหง ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 22(2), 13–22. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/rusci/article/view/232464
ประเภทบทความ
Articles
ประวัติผู้แต่ง

ยิ่งยง เมฆลอย, คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

มณี อัชวรานนท์, ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยรามคำแหง

รองศาสตราจารย์ ดร. ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยรามคำแหง

เอกสารอ้างอิง

กมลทิพย์ ประสมเพชร. 2554. คู่มือปฏิบัติการวิเคราะห์อาหารสัตว์. กรุงเทพฯ : เท็กซ์ แอนด์เจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.
ประสิทธิ์ ใจศิล. 2549. ข้าวฟ่างหวานพันธุ์ มข.40 เพื่อผลิตเอทานอล. ขอนแก่น : ศูนย์วิจัยปรับปรุงพันธุ์พืชเพื่อการเกษตรที่ยั่งยืน คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ยิ่งลักษณ์ มูลสาร. 2556. การวิเคราะห์อาหารสัตว์. กรุงเทพฯ : แอคทีฟ พริ้นท์ จำกัด
สายัณห์ ทัดศรี. 2547. พืชอาหารสัตว์เขตร้อน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
AOAC. 2010. Official Method of Analyses. 18th edition. Association of Official Analytical Chemists. Washington. D. C.
Van Soest, P. J., Robertson, J. B., and Lewis. B. A. 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci. 74(10) : 3583 – 3597.