Tree Communities Structure and Seedling Succession in Rehabilitation Area at Wang Nam Khiao Forestry Research and Training Station, Nakhon Ratchasima Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The result showed that dry evergreen forest (DEF), 14 years rehabilitation area (14 YRA), 12 years rehabilitation area (12 YRA), 6 years rehabilitation area (6 YRA) and 4 years rehabilitation area (4 YRA) had densities of trees (1,333, 1,725, 853, 1,150 and 300 individual ha-1,respectively), sapling (2,933, 650, 833, 1,883 and 2,125 individual ha-1,respectively), seedling (2,233, 3,933, 3,066, 1,800 and 1,000 individual ha-1,respectively). The highest tree basal area was in DEF (28.47 m2ha-1) followed by 14YRA (16.36 m2ha-1), 6YRA (7.00 m2ha-1), 12 YRA (3.28 m2ha-1) and 4 YRA (2.68 m2ha-1).The same trend was apparent for the aboveground biomass with 192.32, 91.38, 19.33, 14.52 and 11.84 ton ha-1, respectively. The similarity index (SI) of tree and sapling in 14YRA was more like DEF than others. Seedling succession showed that rehabilitation area was dissimilarity more than similarity. The most seedling species were pioneer species, which are temporary species in succession stage. Considering to species that having wide range of ecological amplitude to achieve the purpose of rehabilitation.
Article Details
ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า ต้นฉบับที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ในระหว่างกระบวนการพิจารณาตีพิมพ์ลงในวารสารหรือสิ่งตีพิมพ์อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยอมรับหลักเกณฑ์และเงื่อนไขการพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่วารสารวนศาสตร์ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือ ข้อคิดเห็นที่ปรากฏในผลงาน ให้เป็นความรับผิดชอบของข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) แต่เพียงฝ่ายเดียว และหากข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ประสงค์ถอนบทความในระหว่างกระบวนการพิจารณาของทางวารสาร ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นในกระบวนการพิจารณาบทความนั้น”
References
ภาณุพงษ์ คงดำ, สมบัติ พิมพ์ปะสิทธิ์, จงรัก วัชรรินทร์รัตน์ และดอกรัก มารอด. 2559. โครงสร้างและองค์ประกอบพรรณพืชในสวนป่าสักฟื้นฟู ศูนย์ศึกษาธรรมชาติและท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เจ็ดคด-โป่งก้อนเส้า อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี. วารสารวนศาสตร์ 35 (1): 11-23.
สุพล คำเสนาะ, จงรัก วัชรินทร์รัตน์ และดอกรัก มารอด. 2556. การทดแทนของสังคมพืชบริเวณป่าปลูก และป่าดิบแล้งทุติยภูมิในพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติป่ามวกเหล็ก-ทับกวาง แปลง 2 จังหวัดสระบุรี. วารสารวนศาสตร์ 32 (3): 12-21.
Elliott, S. 2000. Defining forest restoration for wildlife conservation. pp 13-17. In S. Elliott, J. Kerby, D. Blakesley, K. Hardwick, K. Woods and V. Anussarnsunthorn, eds. Forest Restoretion for Wildlife Conservation. Chiang Mai University.
FRIS. 2003. WCMC Forest Restoration: Forest Restoration Information Service. Concepts and Definitions. Available source: http://www.unep-wcmc.org/forest/restoration/concept.htm, May 28, 2003.
Kutintara, U. 1975. Structure of the Dry Dipterocarp Forest. Ph.D. Thesis, Colorado state University, Fort Collin, Colorado.
Shannon, C.E. and W. Weaver. 1949. The Mathematical Thory of Communication. Univ.lllinois Press, Urbana
Smitinand, T. 1977. Vegetation and Groud Covers of Thailand. The Forest Herharium, Royal Forest Department., Bangkok, Thailand.
Tsutsumi, T., K. Yoda, P. Sahunalu, P. Dhanmanonda, and B Prachaiyo. 1983. Forest : Burning and Regeneration, pp. 13-26. In K. Kyuma and C. Pairitra, eds. Shifting Cultivation, An Experiment at Nam Phrom, Northeast Thailand, and Its Implications for Upland Farming in the Monsoon Tropics. Kyoto university, Japan.