Assessment of Land Suitability by Using GeoInformatics Technology in Wang Nam Khiao District, Nakhon Ratchasima Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of the study was to assess the suitability of land use in Wang Nam Khiao district, Nakhon Ratchasima province, which the criteria of land suitability was followed FAO in 1983. The Geoinformatics technology was applied for the physical of soil and the land use classification was derived from Satellite imageries in 2013.
The total area can be classified into 8 land use categories: forest area, perennial, orchard, crop land, paddy field, urban, water bodies and other area. The percentage is 53.36, 3.07, 3.79, 27.04, 2.11, 4.74, 0.96 and 4.91 km2 respectively. The overall accuracy assessment of image classification was about 85% and the Kappa coefficient of 0.8242.
The land suitability classes in the study were classified into 4 levels which consisted of highly suitable with 120.29 km2 (11.30%), moderately suitable 220.73 km2 (20.74%), Marginal suitable 304.59 km2 (28.62%) and non-suitable about 418.59 km2 (39.33%).
Article Details
ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า ต้นฉบับที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ในระหว่างกระบวนการพิจารณาตีพิมพ์ลงในวารสารหรือสิ่งตีพิมพ์อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยอมรับหลักเกณฑ์และเงื่อนไขการพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่วารสารวนศาสตร์ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือ ข้อคิดเห็นที่ปรากฏในผลงาน ให้เป็นความรับผิดชอบของข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) แต่เพียงฝ่ายเดียว และหากข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ประสงค์ถอนบทความในระหว่างกระบวนการพิจารณาของทางวารสาร ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นในกระบวนการพิจารณาบทความนั้น”
References
กองวางแผนการใช้ที่ดิน. 2552. คู่มือการจำแนกการใช้ประโยชน์ที่ดิน. กรมพัฒนาที่ดิน, กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ.
กองสำรวจและจำแนกดิน. 2541. คู่มือการจำแนกความเหมาะสมของดินสำหรับพืชเศรษฐกิจของไทย เอกสารวิชาการ ฉบับที่ 422. กรมพัฒนาที่ดิน, กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ.
กัญจน์ชญา เม้าสิ้ว และ จรัณธร บุญญานุภาพ. 2557. การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลง สาเหตุ และผลกระทบของการใช้ประโยชน์ที่ดินบริเวณลุ่มน้ำสาขาน้ำสมุนตอนล่าง จังหวัดน่าน. วารสารวนศาสตร์ 33 (2): 131-148.
แก้ว นวลฉวี และ สุภัค วงษ์ปาน. 2536. ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์, น. 253-270. ใน การวิเคราะห์ข้อมูลดาวเทียมด้วยคอมพิวเตอร์. สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ กระทรวงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม, กรุงเทพฯ.
สุระ พัฒนเกียรติ. 2534. หลักเบื้องต้นระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. สำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ, กรุงเทพฯ.
อดิศักดิ์ เพชรจรัส. 2544. การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อประเมินความเหมาะสมของการใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่ลุ่มน้ำคลองกุย อำเภอกุยบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO),1983. Guidelines: Land Evaluation for Rainfed Agriculture, FAO soils bulletin no. 52, Rome.
Lillesand, T.M., R.W. Kiefer and J.W. Chipman. 2008. Remote Sensing and Image Interpretation. Sixth Edition. John Wiley & Sons. New York.