Estimation of Heartwood and Carbon Storage of Dalbergia cochinchinensis Pierre at Mu Si Silvicultural Research Station, Nakhon Ratchasima Province

Main Article Content

Angsuma Pinthong
Thiti Visaratana
Chutikan Hutasangchai
Ponthep Meunpong
Sapit Diloksumpun

Abstract

Estimation of heartwood and carbon storage from 5 provenances of Dalbergia cochinchinensis Pierre was conducted at Mu Si silvicultural research station, Nakhon Ratchasima province which 4×4 m. spacing objected to estimate heartwood quantity by established allometric equations between heartwood and any given dimension of trees. In addition, carbon was studied by analyzed carbon concentration in all part of tree. Results found that survival rate from KH, MS, ML, SK and DL provenance were 49.33, 24.21, 58.93, 49.45 and 60.60 percent, respectively. DBH were 21.89, 21.64, 21.08, 21.72 and 23.40 cm., respectively and MAI were 0.70-0.78 cm.year-1, total height were 20.82, 20.61, 20.35, 20.67 and 21.67 m., respectively which MAI between 0.68-0.72 m.year-1. Basal area were 12.33, 5.99, 13.60, 12.24 and 17.32 m3ha-1, respectively. Quantity of heartwood from KH, MS, ML, SK and DL provenances were 17.77, 9.34, 17.94, 18.49 and 31.07 tonha-1, respectively. Heartwood quantity of 5 provenances were significance different (P<0.05). Heartwood trended to increase when increasing DBH. For aboveground biomass from KH, MS, ML, SK and DL were 113.93, 56.59, 120.28, 114.39 and 174.78 tonha-1, respectively and aboveground carbon content were 54.39, 27.05, 57.39, 54.65 and 83.64 tonCha-1, respectively. DL was the best provenance in term of heartwood volume, and also aboveground biomass and carbon storage.

Article Details

How to Cite
Pinthong, A., Visaratana, T., Hutasangchai, C., Meunpong, P., & Diloksumpun, S. (2017). Estimation of Heartwood and Carbon Storage of Dalbergia cochinchinensis Pierre at Mu Si Silvicultural Research Station, Nakhon Ratchasima Province. Thai Journal of Forestry, 36(2), 46–54. Retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/tjf/article/view/246851
Section
Original Articles

References

ชัชรินทร์ เป็นบุญ และพรเทพ เหมือนพงษ์. 2558. ความสัมพันธ์ระหว่างการเติบโตและขนาด แก่นของไม้พะยูง อายุ 26 ปี ณ สถานีวนวัฒน วิจัยทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี, น. 145-153. ใน การประชุมการป่าไม้ประจำปี พ.ศ. 2558 ป่าไม้ไทย ใครกำหนด. 22-26 เมษายน 2558. คณะวนศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ชิงชัย วิริยะบัญชา. 2546. คู่มือการประมาณมวลชีวภาพของหมู่ไม้. ฝ่ายวนวัฒนวิจัยและพฤกษศาสตร์ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช, กรุงเทพฯ.
ทศพร วัชรางกูร, จตุพร มังคลารัตน์, ประพาย แก่นนาค, สาโรจน์ วัฒนสุขสกุล, สมชาย นองเนือง และ วิโรจน์ ครองกิจศิริ. 2553. รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย การคาดคะเนการเจริญเติบโต และผลผลิตของสวนป่าไม้เศรษฐกิจ ภายใต้ แผนงานวิจัยและพัฒนาการใช้ประโยชน์ไม้สวนป่าเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรม. กลุ่มงานวนวัฒนวิจัย สำนักวิจัยและพัฒนาการ ป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
ธิติ วิสารัตน์ และเกรียงไกร โพธิงาม. 2556ก. การเปลี่ยนแปลงมวลชีวภาพเหนือพื้นดินของสวนป่ากระถินณรงค์ กระถินเทพา ยูคาลิปตัส คามาลดูเลนซิส และพะยูง, น.164-178. ใน ผลงานวิชาการป่าไม้ การประชุมการป่าไม้ ประจำปี พ.ศ. 2556 “ผลผลิตและงานวิจัยป่าไม้ สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. 5-9 สิงหาคม 2556.กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
ธิติ วิสารัตน์ และเกรียงไกร โพธิงาม. 2556ข. การกักเก็บคาร์บอนเหนือพื้นดินของสวนป่ากระถินณรงค์ กระถินเทพา ยูคาลิปตัส คามาลดูเลนซิส และพะยูง อายุ 25 ปี, น. 179-190. ใน ผลงานวิชาการป่าไม้ การประชุมการป่าไม้ ประจำปี พ.ศ. 2556 “ผลผลิตและงานวิจัยป่าไม้ สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. 5-9 สิงหาคม 2556. กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
นวพงษ์ เกื้อสกุล และพรเทพ เหมือนพงษ์. 2558. ความเพิ่มพูนเฉลี่ยรายปีและสมการเพื่อประเมินอัตราส่วนแก่นของไม้พะยูงในประเทศไทย, น. 150-154. ใน รายงานการประชุมวิชาการเครือข่ายวิจัยนิเวศวิทยาป่าไม้ประเทศไทย. คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พงษ์ศักดิ์ สหุนาฬุ. 2552. การประมาณมวลชีวภาพของ พืชและของป่าไม้. วารสารการจัดการป่าไม้ 3 (5): 63–88.
พรเทพ เหมือนพงษ์. 2559. ไม้พะยูง: จากเสาล้อมคอกวัวถึงพระราชวังต้องห้าม, น. 188-189. ใน 8 ทศวรรษ วนศาสตร์ ศาสตร์แห่งชีวิต. คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วิชาญ เอียดทอง, อรพรรณ จันทร์แก้ว, สุวรรณ ตั้งมิตรเจริญ และกุศล ตั้งใจพิทักษ์. 2557. บันทึกถึงความผันแปรสีและลวดลายแก่นไม้พะยูง ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารการจัดการป่าไม้ 8 (15): 23-36.
สุวรรณ ตั้งมิตรเจริญ. 2556. พะยูง: แนวทางการอนุรักษ์ และจัดการทรัพยากรพันธุกรรม, น. 427-438. ใน ผลงานวิชาการป่าไม้ การประชุมการป่าไม้ประจำปี พ.ศ. 2556 “ผลผลิตและงานวิจัยป่าไม้ สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. 5-9 สิงหาคม 2556. กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
เสริมพงศ์ นวลงาม และจงรัก วัชรินทร์รัตน์. 2543. บทบาทของการปลูกสร้างสวนป่าต่อการกักเก็บคาร์บอนที่สถานีวิจัยและฝึกอบรมการปลูก สร้างสวนป่า จังหวัดนครราชสีมา. วารสาร วนศาสตร์ 19 (21): 96-103.
IPCC. 2006. IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories. International Panel on Climate Change.IGES, Hayama, Japan.
IUCN. 2009. IUCN red list of threatened species (version 2009.1) IUCN. Available source: http://www.iucnreslist.org, August 14, 2009.
Satoo, T. and M. Senda. 1958. Meterials for the studies of growth in stand. IV. Amount of leaves and production of wood in young plantation of Chameacyparis obtusa. Bull. Tokyo University.For. 54: 7-100.