Estimation of Heartwood and Carbon Storage of Dalbergia cochinchinensis Pierre at Mu Si Silvicultural Research Station, Nakhon Ratchasima Province
Main Article Content
Abstract
Estimation of heartwood and carbon storage from 5 provenances of Dalbergia cochinchinensis Pierre was conducted at Mu Si silvicultural research station, Nakhon Ratchasima province which 4×4 m. spacing objected to estimate heartwood quantity by established allometric equations between heartwood and any given dimension of trees. In addition, carbon was studied by analyzed carbon concentration in all part of tree. Results found that survival rate from KH, MS, ML, SK and DL provenance were 49.33, 24.21, 58.93, 49.45 and 60.60 percent, respectively. DBH were 21.89, 21.64, 21.08, 21.72 and 23.40 cm., respectively and MAI were 0.70-0.78 cm.year-1, total height were 20.82, 20.61, 20.35, 20.67 and 21.67 m., respectively which MAI between 0.68-0.72 m.year-1. Basal area were 12.33, 5.99, 13.60, 12.24 and 17.32 m3ha-1, respectively. Quantity of heartwood from KH, MS, ML, SK and DL provenances were 17.77, 9.34, 17.94, 18.49 and 31.07 tonha-1, respectively. Heartwood quantity of 5 provenances were significance different (P<0.05). Heartwood trended to increase when increasing DBH. For aboveground biomass from KH, MS, ML, SK and DL were 113.93, 56.59, 120.28, 114.39 and 174.78 tonha-1, respectively and aboveground carbon content were 54.39, 27.05, 57.39, 54.65 and 83.64 tonCha-1, respectively. DL was the best provenance in term of heartwood volume, and also aboveground biomass and carbon storage.
Article Details
ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า ต้นฉบับที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ในระหว่างกระบวนการพิจารณาตีพิมพ์ลงในวารสารหรือสิ่งตีพิมพ์อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยอมรับหลักเกณฑ์และเงื่อนไขการพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่วารสารวนศาสตร์ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือ ข้อคิดเห็นที่ปรากฏในผลงาน ให้เป็นความรับผิดชอบของข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) แต่เพียงฝ่ายเดียว และหากข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ประสงค์ถอนบทความในระหว่างกระบวนการพิจารณาของทางวารสาร ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นในกระบวนการพิจารณาบทความนั้น”
References
ชิงชัย วิริยะบัญชา. 2546. คู่มือการประมาณมวลชีวภาพของหมู่ไม้. ฝ่ายวนวัฒนวิจัยและพฤกษศาสตร์ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช, กรุงเทพฯ.
ทศพร วัชรางกูร, จตุพร มังคลารัตน์, ประพาย แก่นนาค, สาโรจน์ วัฒนสุขสกุล, สมชาย นองเนือง และ วิโรจน์ ครองกิจศิริ. 2553. รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย การคาดคะเนการเจริญเติบโต และผลผลิตของสวนป่าไม้เศรษฐกิจ ภายใต้ แผนงานวิจัยและพัฒนาการใช้ประโยชน์ไม้สวนป่าเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรม. กลุ่มงานวนวัฒนวิจัย สำนักวิจัยและพัฒนาการ ป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
ธิติ วิสารัตน์ และเกรียงไกร โพธิงาม. 2556ก. การเปลี่ยนแปลงมวลชีวภาพเหนือพื้นดินของสวนป่ากระถินณรงค์ กระถินเทพา ยูคาลิปตัส คามาลดูเลนซิส และพะยูง, น.164-178. ใน ผลงานวิชาการป่าไม้ การประชุมการป่าไม้ ประจำปี พ.ศ. 2556 “ผลผลิตและงานวิจัยป่าไม้ สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. 5-9 สิงหาคม 2556.กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
ธิติ วิสารัตน์ และเกรียงไกร โพธิงาม. 2556ข. การกักเก็บคาร์บอนเหนือพื้นดินของสวนป่ากระถินณรงค์ กระถินเทพา ยูคาลิปตัส คามาลดูเลนซิส และพะยูง อายุ 25 ปี, น. 179-190. ใน ผลงานวิชาการป่าไม้ การประชุมการป่าไม้ ประจำปี พ.ศ. 2556 “ผลผลิตและงานวิจัยป่าไม้ สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. 5-9 สิงหาคม 2556. กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
นวพงษ์ เกื้อสกุล และพรเทพ เหมือนพงษ์. 2558. ความเพิ่มพูนเฉลี่ยรายปีและสมการเพื่อประเมินอัตราส่วนแก่นของไม้พะยูงในประเทศไทย, น. 150-154. ใน รายงานการประชุมวิชาการเครือข่ายวิจัยนิเวศวิทยาป่าไม้ประเทศไทย. คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พงษ์ศักดิ์ สหุนาฬุ. 2552. การประมาณมวลชีวภาพของ พืชและของป่าไม้. วารสารการจัดการป่าไม้ 3 (5): 63–88.
พรเทพ เหมือนพงษ์. 2559. ไม้พะยูง: จากเสาล้อมคอกวัวถึงพระราชวังต้องห้าม, น. 188-189. ใน 8 ทศวรรษ วนศาสตร์ ศาสตร์แห่งชีวิต. คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วิชาญ เอียดทอง, อรพรรณ จันทร์แก้ว, สุวรรณ ตั้งมิตรเจริญ และกุศล ตั้งใจพิทักษ์. 2557. บันทึกถึงความผันแปรสีและลวดลายแก่นไม้พะยูง ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารการจัดการป่าไม้ 8 (15): 23-36.
สุวรรณ ตั้งมิตรเจริญ. 2556. พะยูง: แนวทางการอนุรักษ์ และจัดการทรัพยากรพันธุกรรม, น. 427-438. ใน ผลงานวิชาการป่าไม้ การประชุมการป่าไม้ประจำปี พ.ศ. 2556 “ผลผลิตและงานวิจัยป่าไม้ สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. 5-9 สิงหาคม 2556. กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
เสริมพงศ์ นวลงาม และจงรัก วัชรินทร์รัตน์. 2543. บทบาทของการปลูกสร้างสวนป่าต่อการกักเก็บคาร์บอนที่สถานีวิจัยและฝึกอบรมการปลูก สร้างสวนป่า จังหวัดนครราชสีมา. วารสาร วนศาสตร์ 19 (21): 96-103.
IPCC. 2006. IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories. International Panel on Climate Change.IGES, Hayama, Japan.
IUCN. 2009. IUCN red list of threatened species (version 2009.1) IUCN. Available source: http://www.iucnreslist.org, August 14, 2009.
Satoo, T. and M. Senda. 1958. Meterials for the studies of growth in stand. IV. Amount of leaves and production of wood in young plantation of Chameacyparis obtusa. Bull. Tokyo University.For. 54: 7-100.